داش آکل

داش آکل

داش آکل

داش آکل

داش آکل

۶۵ مطلب در مهر ۱۳۹۷ ثبت شده است

نام دیگر آمله مقشر

چهارشنبه, ۱۱ مهر ۱۳۹۷، ۱۰:۵۴ ق.ظ

نام دیگر آمله مقشر

آمله ,آمله چیست,آمله هندی,آمله مقشر,آمله خشک,آمله مقشر چیست,آمله هندی چیست,آمله مو,آمله کوبیده,آمله برای مو,روغن آمله چیست,جوارش آمله چیست,مربای آمله چیست

آمله , آمله چیست , آمله هندی , آمله خشک

توضیحاتی در مورد آمله

آمُله، انگور فرنگی هندی یا میروبالان (نام علمی: Phyllanthus emblica) که در کتب طب سنتی با نام‌های آملج و اَملَج آمده‌است و به هندی نیز آملا و اونلا گویند نام یک گونه از راسته مالپیگی‌سانان است که درختی زینتی است و میوه‌های خوراکی تولید می‌کند و تا حدود ۱۸ متر ارتفاع و در برخی موارد به ندرت تا ۳۰ متر ارتفاع می‌تواند رشد کند.در این مطلب از سایت جسارت در مورد آمله صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

خواص و فواید آمله

این گیاه طبیعتی سرد و خشک دارد. میوهٔ این درخت جزوء اندام دارویی این گیاه است و اسانس، روغن ثابت و ویتامین C جزوء ترکیبات شیمیایی این گیاه می‌باشد. از این در درمان سوءهاضمه، ضعف و بی قوگی استفاده می‌کند. این میوه تقویت کنندهٔ قلب و ذهن است. همچنین این گیاه مقاومت و سیستم ایمنی بدن را در برابر ویروس‌ها و باکتری‌ها زیاد می‌کند، از استفراغ جلوگیری می‌کند، اشتها را زیاد می‌کند، ملین است و نیروی جنسی را نیز زیاد می‌کند. این میوه قطع کنندهٔ انواع خونریزی‌ها است و در درمان بواسیر نیز بسیار مفید است.  مهمترین اثرات این میوه درمان سوءهاضمه تقویت کنندهٔ ذهن و قلب درمان درد موضعی درمان بواسیر نیروی جنسی را زیاد می‌کند رفع نسیان رفع فراموشی و مالیخولیا جلوگیری از انواع خونریزی‌ها تقویت کنندهٔ موی سر

آمله در لغتنامه دهخدا

دربارهٔ این گیاه در لغتنامه دهخدا آمده‌است: آمله یا آملج. نام درختی هندی که ثمرهٔ آن را نیز آمله گویند. طعم آن ترش و عفص و نازک چون آلوگوجه ببزرگی گردکانی و خردتر درخت آن ببالای گردکان. برگ آن ریزه و انبوه از دو سوی شاخ بقدر شبری رسته گاهی بدو شاخه و گاهی بسه شاخه و چوب آن از چنار سختتر بود: و اندر میان رامیان و جالهندر [هندوستان] پنج روزه راه است و همهٔ راه درختان هلیله و بلیله و آمله و داروهاست که بهمهٔ جهان ببرند. (حدودالعالم). پای ز گل برکشی بطاعت به زآنک روی بشوئی همی به آمله و گل. ناصرخسرو. چون نشوئی دل بدانش همچنانک موی را شوئی به آب آمله؟ ناصرخسرو. آملهٔ پرورده؛ آملهٔ مربّابشکر یا عسل. شیرآمله؛ عبارت از آملهٔ مالیدهٔ منقی از دانه است که چند بار در شیر تر نهند و سپس شسته و خشک کنند تا قوت آن کم و صالح برای استعمال شود.

آمله یا آملا

آمله یا آملا میوه ای ریز و شباهتی از ترکیب آلو و انگور دارد که در جنگلهای هندوستان و نیز در نواحی سیستان و بلوچستان ایران می‌روید. پودر، میوه و روغن آمله یا آملا که به انگور هندی نیز مشهور است یکی از مهمترین مواد در طب آیورودا – طب سنتی ۳۰۰۰ ساله هند – است. این گیاه که هم به شکل میوه های خوراکی، هم پودر و هم روغن و هم آب میوه استفاده می شود فواید اعجاب انگیزی برای سلامتی دارد. و در کنار تمام فوایدش برخی مضرات را نیز دارد.

میوه آمله

گیاهان زیادی به نام انگورفرنگی هندی در دنیا وجود دارند اما آملا از نظر گیاه‌شناسی با همه آن‌ها متفاوت است. نام این میوه، آملا، از کلمه سانسکریت آمالیکا می‌آید. این میوه تلخ بر روی یک درخت محکم که طول آن به ۳۰ سانتی‌متر می‌رسد، یافت می‌شود. این میوه سبز که اندازه‌اش به اندازه یک توپ پینگ پنگ است، دومین منبع ویتامین C در دنیا محسوب می‌شود. با این‌که می‌توان این میوه را به صورت تازه مصرف کرد اما رایج‌ترین روش مصرف آن به شکل پودر است.

مقدار مصرف آمله

اگر میوه خام باشد فقط می‌توانید یک مشت از آن را بخورید. تهیه آملای تازه در بسیاری از نقاط دنیا عملا غیر ممکن است. می‌توانید پودر خشک – فریزری آن را تهیه کنید که از نوع سنتی آن ( غیر خشک – فریزری) که سال‌ها مورد استفاده بود، بهتر است. فریز و خشک کردن پودر این میوه، بهترین راه برای حفظ ویتامین C و آنتی اکسیدان موجود در آن است. مقدار مصرف پودر آملا در روز ۱ قاشق چایخوری است. اگر به مصرف منظم آن عادت دارید شاید بتوانید مقدار بیشتری مصرف کنید اما استفاده مقادیر بالاتر ممکن است عواقبی در پی داشته باشد…. آملا می‌تواند مانند یک عامل مدر عمل کند. این تقریبا تنها عارضه این میوه است و به همین دلیل است که از نظر سنتی نیز مصرف آن در مقادیر کم – یک قاشق غذاخوری یا کمتر در روز- توصیه می‌شود.

روغن آمله برای تقویت مو

روغن آمله یا آملا برای تقویت موهای سر و صورت بسیار پرفایده است. هندی ها به طور روزانه و در تمام مراسم مذهبی خود از این روغن به سر و صورت خود میزنند تا موهایی پرپشت و سالم داشته باشند. به این منظور می‌توانید به طور روزانه روغن آمله را به کف سرتان و ریشه موها بمالید و چند دقیقه ماساژ دهید تا تارهای موی شما سالم و تقویت شوند. می توانید پس از چند ساعت موهایتان را با شامپوهایی که عصاره آمله دارند بشویید.

آمله و سفیدی مو

روغن آمله علاوه بر فواید شگفت انگیزی که برای جلوگیری از ریزش مو و تقویت موهای سر و صورت دارد برای جلوگیری از سفیدی زودرس موها که مشکل بسیار رایجی برای جوانان است نیز بسیار کاربردی و مفید است. جهت این منظور قبلاز اینکه موهایتان شروع به سفیدی کنند و چهره جوان شما را پیر کنند روزانه چند قطره از روغن آملا را به موهایتان بمالید تا باعث تیرگی و درخشندگی بسیار اعجاب آوری در موهای سر و صورت شما شود.

نام های آمله

از آمله با نام های آملج و آنوله که نام هندی آن است نیز یاد می شود. آمله میوه درختی است که این درخت در نواحی هندوستان می روید و به بزرگی درخت گردو بوده و برگ های سبز و ریز و انبوه دارد. میوه این درخت ترش مزه و بی ریشه و سنگین وزن و زرد رنگ و تازه باشد و اگر خشک است فاسد نشده باشد. طبیعت آن سرد و خشک است.

دارو آمله

داروئی است قابض و سرد مزاج و مقوی ذهن و مقوی قلب است و ابوعلی سینا آمله را یکی از داروهای خوب قلبی معرفی نموده است. به گزارش مجله پزشکی دکتر سلام، این دارو مقاومت بدن را در برابر ویروس ها و باکتری ها و سایر میکروب ها زیاد کرده و مردم قدیم میکروب را نمی شناختند اما روی تجربه این دارو را حافظ الاعضاء نامیده اند. استفراغ را قطع می کند و اشتها آور نیز هست و قطع کننده اسهال های گرم مزاج و کهنه و تقویت کننده چشم است و جهت تقویت چشم آمله را خوب میسایند و هم وزن آن شکر اضافه نموده و با مقداری روغن بادام شیرین مخلوط می نمایند که قدری چرب شود و صبح ناشتا مقدار بیست گرم از مخلوط حاصل را میل می کنند. اضافه بر آنکه ضعف چشم را برطرف میکند اگر شکم پیچش داشته باشد آنرا نیز مرتفع میسازد. برای مداوای اسهالهای کهنه، آمله را با گشنیز خشک بطور برابر مخلوط و پودر کرده و همراه با غذای نرمی میخورند. چنانچه روغن آمله را بر بن موها بمالند پیاز مو را بسیار قوی و تار مو را سالم و طویل می کند و از زود سفید شدن موها نیز جلوگیری می نماید و میتوان پودر آنرا با حنا مخلوط کرده و پس از خیسانیدن در حمام در موها بمالند. مردم قدیم در خون دماغ ها پودر آمله را در آب خنک ریخته و بر پیشانی ضماد مینومده و قدری نیز در جلو سر و صورت میریختند تا خون دماغ را بند آورد. افراد سرد مزاج می توانند آمله را با عسل یا با مصطلکی بخورند. مقدار خوراک آن در معاجبین طبق دستور ساختن معجون و به تنهایی حدود 10 تا 20 گرم است.

خواص درمانی آمله

۱- آن را در شربت قند خوب بجوشانید تا مثل مربا شود. هر روز دو عدد میوه ی کامل آن را بدون هسته به همراه یک قاشق از شربت آن بخورید. سوء هاضمه ای را که از ضعف مزاج باشد برطرف میکند.درد موضعی را که از ضعف و بی قوگی باشد درمان می نماید، از عرق بدن که از ضعف بدن بوجود می اید جلوگیری می کند.زنانی که به علتی باردار نمی شوند،در هر ماه فقط هفت روز یعنی در دوران قاعدگی از آن استفاده کنند پس از مدتی باردار می شوند. ۲- میوه آمله را بپزید و هر روز مقداری از آن را همراه با آب آن شیرین کرده اید ،بخورید. یا چند عدد تازه آن را میل کنید. ذهن و قلب را تقویت می کند. ۳- مقاومت بدن را در برابر ویروس ها و باکتری ها زیاد کرده و از استفراغ جلوگیری میکند ۴- اشتها را زیاد میکند ۵- مبرد و خنک کننده و مدر و ملین مزاج و در عین حال قابض است. ۶- نیروی جنسی را زیاد می کند ۷- جریان آب دهان و عطش وخون بواسیر را قطع می کند، قطع کننده انواع خونریزی هاست ۸- مسهل سودا و بلغم رقیق است. ۹- میوه آمله رطوبت روده و معده را خشک می کند ، برای رفع نیسان و فراموشی و فلج و مالیخولیا مفید است. ۱۰- آن را بدون هسته بکوبید و با هم وزن ان شکر بسایید،با کمی روغن بادام شیرین خمیر درست کنیدو هر روز صبح ناشتا بیست گرم از آن را بخورید.چشم را تقویت میکند و پیچش شکم را برطرف میکند. ۱۱- پودر آن را درآب خنک بریزید و ضماد درست کنید بر پیشانی بگذارید از خون دماغ جلوگیری می کند. ۱۲- پودر آن را با حنا مخلوط نموده وخمیر نمایید شبها بر پوست سر بمالید موها را تقویت و تار مو را بلند تر می کند و از سفید شدن موها جلوگیری میکند. این گیاه مضر طحال است و مسهل آن سنبل الطیب و عسل است.

تقویت موی سر و صورت با روغن آمله

یکی دیگر از روغن‎هایی که برای تقویت موی سر و صورت از قدیم مورد استفاده قرار می‎گرفته، روغن آمله است. آمله، آملا و یا آملج همگی نام های میوه ای هستند که در جنگل‎های مرطوب هندوستان و در نواحی از سیستان و بلوچستان میروید این میوه دارای مقادیر زیادی ویتامین ث بوده و شکلی شبیه آلو دارد. میوه این درخت ترش مزه و بی ریشه و سنگین وزن و زرد رنگ و تازه باشد و اگر خشک است فاسد نشده باشد. طبیعت آن سرد و خشک است. از میوه آمله روغنی تهیه می‎شود که هندی‎ها در تمامی مراسم های ویژه مذهبی خود برای تقویت موی سر و صورت استفاده می‎کنند که باعث تیرگی و درخشندگی موهای سر و صورت نیز می‎شود، در ایران قدیم و دوران صفویه نیز برای تقویت سبیل و ریش از روغن آمله استفاده می‎شده.

نحوه استفاده از روغن آمله

تقویت، حالت دهنده و نرم کننده موهای خشک: در صورتی که پوست سر و همچنین موهای خشکی دارید هر شب چند قطره روغن را داخل کف دست ریخته و موها و پوست سر را ماساژ داده و روز بعد سر را شستشو کنید، این عمل هم باعث نرم شدن، تقویت و از بین رفتن خشکی و پوسته پوسته شدن سر خواهد شد. تقویت ریش و سبیل: ابتدا محل را شستشو کرده و سپس با روغن محل‎های مورد نظر را چرب کرده و ماساژ دهید. نکته مهم!! • پیشگیری از سفیدی زودرس موهای سر و صورت: استفاده مداوم از روغن آمله (آملا) در جهت پیشگیری از سفیدی و همچنین تیرگی و درخشندگی موهای سر و صورت بسیار مؤثر خواهد بود.

آمله در طب سنتی هند

در طب سنتی هند، گونه P.niruri به نام « بهمی آمله کی» شناخته می شود. کاربرد آن به عنوان خنک کننده گرمی، تصحیح کننده اعمال کبد مُدر و قابض شناخته شده است. برای یرقان، اسهال خونی و سیروز کبدی مصرف می شود. آمله یا همان P.emblica در طب سنتی هند به نام « آمله » و «آمالک » شناخته می شود. از لحاظ خواص شبیه به P.niruri میباشد که به علاوه خاصیت خنک کنندگی بیشتر، ملین، ضد نفخ و اشتهاآور نیز دارد.

بیشتر بخوانید : روغن مورد ♥ گل همیشه بهار ♥ روغن هسته انگور ♥ رزماریعرق بیدمشک‌

  • ولی قره چلو

اختلال شخصیت مرزی

دوشنبه, ۹ مهر ۱۳۹۷، ۰۶:۰۷ ق.ظ

اختلال شخصیت مرزی

اختلال شخصیت مرزی ,اختلال شخصیت مرزی چیست,اختلال شخصیت مرزی و ازدواج,اختلال شخصیت مرزی و طلاق,اختلال شخصیت مرزی+pdf,اختلال شخصیت مرزی در Dsm 5

اختلال شخصیت مرزی , اختلال شخصیت مرزی چیست , اختلال شخصیت مرزی و ازدواج , اختلال شخصیت مرزی و طلاق

توضیحاتی در مورد اختلال شخصیت مرزی

بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی (به انگلیسی: Borderline personality disorder (BPD)) در مرز روان نژندی و روان‌پریشی قرار دارند و مشخصهٔ آن‌ها ناپایداری حالت عاطفی، خلق، رفتار، روابط ابژه‌ای، و خودانگارهٔ آن‌هاست. این اختلال را به نام‌های شیزوفرنی موقت، شخصیت‌انگاری (as-if personality اصطلاحی که Helene Doutsch وضع کرده‌است)، اسکیزوفرنی شبه‌نوروتیک (که پاول هوخ و فیلیپ پولیتن وصف کرده‌اند)، و اختلال منش سایکوتیک (که جان فرش ذکر کرده‌است) نیز خوانده‌اند. در ICD-10 نیز اختلال شخصیت دارای بی‌ثباتی هیجانی نامیده شده‌است

در این مطلب از سایت جسارت در مورد اختلال شخصیت مرزی صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

 شیوع اختلال شخصیت مرزی

تاکنون هیچ مطالعه‌ای نشده که میزان قطعی شیوع این اختلال را نشان دهد. اما به نظر می‌رسد در یک تا دو درصد از جمعیت وجود داشته باشد و در زن‌ها نیز دو برابر مردها شایع است. شیوع اختلال افسردگی اساسی، اختلالات مربوط به مصرف الکل، و سوء مصرف مواد، در بستگان درجهٔ اول افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی، بیشتر از جمعیت عمومی است. به گزارش DSM-5، نرخ شیوع اختلال شخصیت مرزی در جامعه حدود ۱٫۶٪ تخمین زده می‌شود اما ممکن است تا ۵٫۶٪ افزایش یابد. نرخ شیوع این اختلال در خدمات بهداشتی و درمانی اولیه حدود ۶٪، افرادی که به کلینیک‌های بهداشت روانِ سرپایی مراجعه می‌کنند حدود ۱۰٪، و بیمارانی که در بیمارستان‌های روانی بستری می‌شوند حدود۲۰٪ است. شیوع اختلال شخصیت مرزی در گروه‌های سنی مسن تر ممکن است کاهش یابد

تشخیص اختلال شخصیت مرزی

طبق DSM-IV-TR اگر بیماری از اوایل بزرگسالی لااقل پنج عدد از ملاک‌هایی را داشته باشد که در جدول فهرست شده‌است، می‌توان تشخیص اختلال شخصیت مرزی را در موردش مطرح کرد. از بررسی‌های زیستی هم می‌توان برای تشخیص کمک گرفت، چنان‌که در برخی از بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی، دوره نهفتگی REM کوتاه شده، تداوم خواب مختل است، و نتایج غیرطبیعی در آزمون فرونشانی دگزامتازون و همچنین آزمون تحریک با هورمون آزادکننده تیروتروپین دیده می‌شود. اما این تغییرات در برخی از بیماران دچار اختلالات افسردگی هم دیده می‌شود

ملاک های تشخیص اختلال شخصیت مرزی

بی‌ثباتی در روابط بین فردی، خودانگاره، و حالت عاطفی، و نیز آشکارا تکانشی بودن، به صورت الگویی نافذ و فراگیر که از اوایل بزرگسالی شروع شده باشد و در زمینه‌های مختلف به چشم آید، که علامتش وجود حداقل پنج عدد از موارد زیر است: انجام تلاش‌های مضطربانه توأم با سراسیمگی برای اجتناب از ترک شدن واقعی یا تصوری. نکته: شامل رفتارهایی نظیر خودکشی یا خودزنی نمی‌شود، این‌ها را جزء ملاک ۵ باید برشمرد. بی‌ثبات و شدید بودن روابط فردی به صورت الگویی که مشخصه‌اش تناوب میان دو قطب افراطی است: آرمانی‌نمایی و بی‌ارزش‌نمایی. اختلال و اشکال در هویت؛ بی‌ثبات بودن واضح و دائم خودانگاره یا احساس فرد در مورد خودش. تکانشی بودن لااقل در دو حوزه از حوزه‌هایی که بالقوه به فرد صدمه می‌زنند. (مثلاً خرج کردن پول، روابط جنسی، سوء مصرف مواد، بی‌ملاحظه رانندگی کردن، شکمبارگی). نکته: شامل رفتارهایی نظیر خودکشی یا خودزنی نمی‌شود؛ اینها را جزء ملاک ۵ باید برشمرد. رفتار، ژست، یا تهدید به خودکشی به صورت مکرر، یا خود زنی‌های مکرر. بی‌ثباتی در حالت عاطفی به صورت واکنش‌پذیری آشکار خلق (مثل ملال، تحریک‌پذیری، یا اضطراب شدید و حمله‌ای [اپیزودیک] که چند ساعتی طول بکشد و خیلی به ندرت هم بیش از چند روزی). احساس پوچی مزمن. نامتناسب و شدید بودن خشم یا دشواری در تسلط بر خشم (مثلاً تندخو شدن‌های پیاپی، خشمگین بودن دائمی، نزاع کردن‌های مکرر). بروز افکار بدگمانانه (پارانویید) یا علایم شدید تجزیه‌ای به صورت گذرا و در مواقع فشار روانی (استرس

مشخصه‌ های اصلی اختلال شخصیت مرزی

برخی از بالینگران مشخصه‌های اصلی بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی را با این مفاهیم ذکر می‌کنند: هراس عام (panphobia؛ همه‌چیزهراسی)، اضطراب عام (pananxiety؛ از همه‌چیز مضطرب شدن)، دودلی عام (panambivalence؛ در همه‌کار دو دل بودن)، و رفتار جنسی آشوبناک (chaotic sexuality)

نظریه روانکاوی در مورد اختلال شخصیت مرزی

نظریهٔ روانکاوی جامع‌ترین تبیین‌ها را برای اختلال شخصیت مرزی به دست داده‌است. بنا به این نظریه این‌گونه مردمان جای پایی در دنیای واقعی استوار می‌کنند اما هنگام مواجهه با تعارض، به جای دفاع‌های پیشرفته از دفاع‌های ابتدایی تری از قبیل «انکار» سود می‌جویند (کرنبرگ، ۱۹۷۹). شخصیت‌های مرزی به علت نارسایی در ارتباط با سرپرستان خود در دوران اولیه کودکی، نگرشی نارسا و نابسنده از خویشتن و دیگران دارند. سرپرستان آنان از وابسته بودن کودک به خویش بیشتر خرسند می‌شوند، و بنابراین نه تنها او را برای رسیدن به احساس تفرد و استقلال تشویق و ترغیب نمی‌کنند بلکه حتی ممکن است این قبیل تلاش و کوشش کودک را با تنبیه روبرو سازند. به این ترتیب است که این‌گونه مردمان هرگز یادنمی‌گیرند که نگرش به خود را به صورت تمام و کمال متمایز از نظر دیگران سازند. همین امر موجب حساسیت افراطی آنان به نگرش دیگران دربارهٔ خودشان، و امکان وادادن و تسلیم به مردمان دیگر می‌شود. بر این اساس، وقتی احساس کنند دیگران طردشان کرده‌اند، خودشان هم خود را طرد کرده و دست به تنبیه و جرح خویشتن می‌زنند

نظریه روابط موضوعی در مورد اختلال شخصیت مرزی

نظریه روابط موضوعی، گونه مهمی از نظریه تحلیل روانی، بر این موضوع تمرکز دارد که کودکان به چه شیوه‌ای تصورات خود را از اشخاصی که برایشان اهمیت دارند، مانند پدر و مادرشان، درونی (یا درون‌فکنی) می‌کنند. به دیگر سخن، موضوع اصلی این است که کودکان چگونه با کسانی که نسبت به آن‌ها دلبستگی‌های عاطفی قوی دارند، همانندسازی می‌کنند. این تصاویر درونی شده (بازنمایی‌های موضوع) قسمتی از من شخص می‌شود و بر نحوه واکنش شخص به دنیا تأثیر می‌گذارد. اما ارزش‌های درون‌فکنی‌شده ممکن است با آرزوها و آرمان‌های شخص در بزرگسالی تعارض پیدا کنند -برای مثال، اگر زنی در سنین دانشگاه که عقیده مادرش دربارهٔ نقش شایسته برای یک زن را پذیرفته‌است، به سمت آرمان‌های نوین فمینیسم کشیده می‌شود، چنین تعارضی پیش خواهد آمد

بهترین درمان اختلال شخصیت مرزی

در زیر خلاصه‌ای از دستورالعمل‌های انجمن روانپزشکی آمریکا را برای درمان این اختلال ارائه کرده‌است البته قبل از آن:  یکی از بهترین نوع درمان‌ها را می‌توان برنامه‌های ۱۲ قدمی دانست. در رابطه با این بیماری، انجمن ۱۲ قدمی و رایگان «وابستگان گمنام» گزینهٔ مناسبی است که به انجمن «کُدا» (CODA) نیز معروف می‌باشد که با جستجویی ساده در گوگل، نشانی جلسات آن در هر شهر را می‌شود به راحتی پیدا کرد. بهبود یافتن در این انجمن، مانند انجمن‌های ۱۲ قدمی دیگر، بر اساس تجربه بهبودی اعضا می‌باشد؛ ولی در ادامه: نباید انتظار داشت که درمان کوتاه مدت باشد. یک رابطه قوی مبتنی بر کمک و یاری میان بیمار و درمانگر برقرار می‌شود. مسئولیتها و نقش‌های بیمار و درمانگر به روشنی و وضوح تبیین می‌شوند. درمانگر فعال و هدایت‌کننده است. نه این که صرفاً شنونده‌ای منفعل باشد. بیمار و درمانگر به صورت متقابل سلسله مراتبی از اولویتها ارائه می‌دهند. درمانگر با همدلی به بیمار اعتبار می‌بخشد و نیاز او را به کنترل رفتارش برطرف می‌کند. به تدریج که شرایط جدید (و از جمله استرس‌های جدید) پدید می‌آیند، انعطاف‌پذیری لازم خواهد بود. حد سازی، که ترجیحاً از جانب دو طرف مورد توافق قرار گرفته باشد، مورد استفاده قرار می‌گیرد. به صورت هم‌زمان از رویکردهای فردی و گروهی استفاده می‌شود.

روان‌ درمانی اختلال شخصیت مرزی

روان‌درمانی: در مورد روان‌درمانی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی – که درمان انتخابی آنهاست – تحقیقات بسیاری شده‌است. اخیراً دارودرمانی را هم برای نیل به بهترین نتایج، به این برنامه درمانی افزوده‌اند. روان‌درمانی برای بیمار و درمانگر به یک اندازه دشوار است. این بیماران به راحتی دچار واپس روی می‌شوند، تکانه‌های خود را مورد کنش نمایی قرار می‌دهند، و انتقالی پیدا می‌کنند که اعم از مثبت یا منفی، از دو حال خارج نیست: یا متزلزل است یا محکم و لایتغیر، و در هر دو حال روانکاوی این انتقال دشوار است. همانندسازی فرافکنانه هم ممکن است در انتقال متقابل مشکلاتی ایجاد کند، مگر آنکه درمانگر به این نکته واقف باشد که بیمار به‌طور ناخودآگاه دارد کاری می‌کند که درمانگر مجبور شود رفتار خاصی را کنش نمایی کند. دو نیم‌سازی به عنوان سازوکاری دفاعی باعث می‌شود که بیمار نسبت به درمانگر و سایر افراد دور و برش زمانی احساس عشق و محبت، و زمانی دیگر احساس نفرت پیدا کند. رویکردی معطوف به واقعیت موثرتر از تفسیر عمیق ناخودآگاه بیمار است.درمانگران از رفتار درمانی هم برای مهار تکانه‌ها و فورانهای خشم بیمار و برای کم کردن حساسیت او به انتقاد و طرد استفاده کرده‌اند. پرورش مهارتهای اجتماعی به ویژه با استفاده از تماشای مجدد فیلم ویدئویی رفتاری‌های خود، مفید است و باعث می‌شود که بیمار بتواند اثر اعمالش را بر دیگران ببیند و از این طریق، رفتار بین فردی خود را بهتر کند.بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی اگر در محیط‌های بیمارستانی تحت روان‌درمانی فشرده – هم فردی و هم گروهی – قرار بگیرند، نتیجه خوبی به دست می‌آید. در این محیط‌ها همچنین کارکنان آموزش دیده‌ای که در مکاتب و رشته‌های مختلفی ورزیده‌اند، وجود دارند و با آن‌ها کار می‌کنند و در نتیجه آن‌ها از درمان‌های گوناگونی مثل کاردرمانی، تفریح درمانی و حرفه درمانی سود می‌برند. این برنامه‌ها خاصه زمانی مفید واقع می‌شود که محیط خانه بیمار به دلیل تعارضهای درون خانوادگی یا فشارهای روانی دیگری مثل بدرفتاری والدین، به توانبخشی بیمار ضرر برساند. در محیط حفاظت شده بیمارستان می‌توان برای بیمار مبتلا به اختلال شخصیت مرزی که بسیار تکانشی است و خودزنیهای فراوان می‌کند، محدودیت وضع کرد و او را تحت نظر قرار داد. مطلوب آن است که بیمار آن قدر در بیمارستان بماند که بهبود قابل توجهی در وی دیده شود و این در برخی از موارد، تا یک سال هم ممکن است طول بکشد. سپس می‌توان بیمار را مرخص کرد وا و را به نظام‌های حمایتی ویژه‌ای مثل بیمارستان‌های روزانه، بیمارستان‌های شبانه، و خانه‌های سر راهی سپرد. شکل خاصی از روان درمانی موسوم به رفتار درمانی جدلی (DBT) برای درمان اختلال شخصیت مرزی به کار رفته‌است، به ویژه برای بیمارانی که رفتارهای شبه خودکشی نظیر خودزنی‌های مکرر دارند

دارو درمانی اختلال شخصیت مرزی

برای مقابله با خصایص شخصیتی معینی که کارکرد کلی بیمار مبتلا به اختلال شخصیت مرزی را به هم می‌زند، دارو درمانی مفید است. داروهای ضد روان‌پریشی برای مهار خشم، خصومت، و حملات گذرای روان‌پریشی به کار می‌رود. داروهای ضد افسردگی، خلق افسرده را که در این بیماران شایع است، بهبود می‌بخشد. مهارکننده‌های منوآمین اکسیداز (MAOIها) در برخی از بیماران برای میزان کردن رفتار تکانشی آن‌ها مؤثر بوده‌است. بنزودیازپین‌ها به ویژه آلپرازولام برای رفع اضطراب و افسردگی مفید است، منتها در برخی از بیماران با مصرف این دسته از داروها مهارگسیختگی دیده شده‌است. داروهای ضد صرع مثل کاربامازپین ممکن است کارکرد کلی برخی از بیماران را بهتر کند. داروهای سروتونرژیک مثل مهارکننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین (SSRIs) نیز در برخی از بیماران مفید بوده‌است

ارتباط با بیمار مبتلا به اختلال شخصیت مرزی

هنگامی که تصمیم گرفتید با رابطه‌ی خود رو به جلو حرکت کنید، قدم بعدی شما یادگیری نحوه‌ی برخورد با این فرد است. سعی کنید با مطالعه درباره‌ی این اختلال همه چیز را از جمله علائم، عوامل موثر و درمان، بیاموزید. به درمان او اصرار ورزید. مراحل را سعی کنید با یک روانشناس پیش ببرید. یک روانشناس و یا مشاوری بیابید که این اختلال را درک می‌کند. کسی که بتواند در طول مدتی که با این بحران مقابله می‌کنید کنار شما باشد و شما را کمک کند.اگر شما از رابطه‌ی صرفا دوستی با چنین فردی عبور کرده‌اید و اکنون دیگر با او زندگی می‌کنید. پیشنهادات زیر ممکن است برای شما کمک کننده باشد: ۱.هر کاری را که می‌گویید انجام خواهید داد، انجام بدهید: هرکاری را که به او می‌گویید که انجام خواهید داد حتما انجام بدهید. اگر می‌گویید که هرگز کاری را انجام نخواهید داد نیز آن کار را سعی کنید به هیچ وجه انجام ندهید. به همین سادگی! ماندن شما بر سر حرفهایتان به او کمک خواهد کرد که فکر ترس رها شدن توسط شما را کنار بگذارد. گاهی اوقات نیز ممکن است به رغم تمامی تلاش‌های شما هنوز هم این ترس در او وجود داشته باشید. سعی کنید با صبر و تحمل به کار خود ادامه دهید. ۲.برخورد صادقانه و ملایمی با او داشته باشید. اگر او به خانه می‌آید و می‌گوید که امروز رئیسش با او ناعادلانه رفتار کرده است، سریعا حرف او را تایید نکنید مگر اینکه از صمیم دل باور کنید که حق با اوست. معمولا این افراد در مورد صداقت رفتار دیگران با خودشان آگاه نیستند و این روش برخورد با آن‌ها به آن‌ها کمک خواهد کرد که صداقت شما را باور کنند. ۳.نقش نجات دهنده را بازی نکنید. او را تشویق کنید که مسئولیت انتخاب و اقدامات خود را بپذیرد. اگر او بیش از حد ولخرجی کرده و اکنون دیگر پول پرداخت یه آدامس را ندارد، به جای او پرداخت نکنید. از آن‌جایی که افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی با هویت خود و خودآگاهی مشکل دارند، همچنین گاها احساس می‌کنند که نظرات به آن‌ها اشاره دارند در صورتی که اینطور نیست. ممکن است شما گل به خانه بیاورید و او تصور کند که دارید به او خیانت می‌کنید. و یا ممکن است به کاری که او انجام داده نظری بدهید و او فکر کنید که به کار او می‌خندید. ممکن است تمامی این کارها و تلاش‌های شما گاهی به ثمر ننشیند و احساس شکست خوردگی کنید. اما سعی کنید در چنین مواقعی به روزهای خوبی که با هم گذرانده‌اید فکر کنید و صبر و تحمل خود را برای بهبود افزایش دهید.

اختلال شخصیت مرزی و عدم اعتماد به نفس

همای ما در درون‌مان یک منتقد داریم، اما آدم‌های دچار BPD مدام با عدم اعتماد به نفس منکوب کننده‌ای در کشمکش هستند. دکتر اولدهام می‌گوید این افراد اعتماد به نفسی به شدت متزلزل دارند، پس برای تعریف شخصیت‌شان شدیدا به تمجید و تایید دیگران تکیه دارند. وی ادامه می‌دهد” در پس آن، یک حس حقارت و نقص وجود دارد.” آدم‌های دچار BPD ممکن است حتا عینا از اعمال و رفتار دیگران تقلید کنند، چون “توانایی آنها در حفظ استقلال و خودکفایی بسیار آسیب دیده‌ است.”

اختلال شخصیت مرزی و فکر به آینده

نمی‌دانید ظرف ۵ سال خودتان را در کجا ببینید؟ در حالی که یقینا نیازی نیست نقشه‌ی کل زندگی‌تان را بکشید، اما بیشتر آدم‌ها حداقل آرزوها و طرح‌هایی برای آینده دارند. آدم‌هایی که دچار BPDهستند اغلب کمبود هر گونه خودجهت‌یابی دارند. دکتر اولدهام می‌گوید: “اطلاع بسیار کمی از آن چه می‌خواهید یا آن چه که برایش کار می‌کنید وجود دارد.”

اختلال شخصیت مرزی و آشفتگی در ارتباط

بِهاری می‌گوید کسانی که از BPD رنج می‌برند مدام خودشان را در رابطه‌های جسمی یا عاطفی مورد استفاده می‌یابند. در بسیاری از موارد، آنها به سمت همدم‌هایی کشیده می‌شوند که امید دارند نیازهای برآورده نشده‌ی دوران کودکی‌شان را در آنها بیابند، که اغلب به ماندن در رابطه‌های سمی منجر می‌شود. دکتر اولدهام می‌گوید آدم‌های دچار BPD در رابطه‌ها به شدیدا نیازمند، سرسخت و بی‌اعتماد بودن گرایش دارند. چنان نگرانی شدیدی درمورد از دست دادن کسی که با او احساس نزدیکی می‌کنید وجود دارد که در واقع شخص دیگری را از خود می‌رانید- این به یک نوع پیش‌بینی خودشکوفا تبدیل می‌شود.” رابطه‌های عاشقانه تنها رابطه‌های توفانی نیستند؛ آدم‌های دچار BPD از نزدیکی بیش از حد به تنفر بیش‌ از حد از دوستان و خانواده تغییر رفتار می‌دهند. در این رابطه‌های بینافردی است که آدم‌های با عملکرد بالا و دچار BPD اغلب پی می‌برند که مشکلی دارند.

اختلال شخصیت مرزی و افسردگی

BPD اغلب به اشتباه به عنوان افسردگی مزمن تشخیص داده می‌شود. هرچند افسردگی در بین آدم‌هایی که BPD دارند شایع است، نشانه‌های‌ آنها تقریبا کمی متفاوت بروز پیدا می‌کند. بهاری می‌گوید: ” BPD افسردگی عمیق و بسیار شدید است. این بیماری مملو از این احساس مزمن است که آنها هیچ ارزشی ندارند و یک حس فراگیر که هیچ چیز اهمیتی ندارد.”

اختلال شخصیت مرزی و خشم

برای کسانی که دچار BPD هستند کاملا عادی است که به روشی به یک رویداد واکنش نشان بدهند که اغراق‌آمیز یا نامتناسب به نظر برسد. ماتیلا توضیح می‌دهد که به عنوان مثال، اگر شریک زندگی‌تان قرار بوده باشد ساعت ۷ بیاید دنبال شما و تا ساعت ۷: ۳۰ نرسد، واکنش متناسب رنجش خواهد بود. کسی که دچار BPD است با گفتن چیزی مثل این واکنش نشان خواهد داد، “من با تو به هم می‌زنم، تو من را دوست نداری، از تو متنفرم، تو هیچ وقت برای من وقت نمی‌گذاری، و غیره.” دکتر اولدهام می‌گوید، آدم‌های دچار BPD همچنین اغلب با فرافکنی تقصیر مشکلاتشان را به گردن دیگران می‌اندازند. او می‌گوید “آن‌ها نمی‌توانند اعتراف به این را تاب بیاورند که آنها کسانی هستند که مشکل دارند، به همین خاطر در عوض دیگران را سرزنش می‌کنند. این برای آنها واقعا سمی است که قبول کنند خشم و غضب آنها توسط شخص دیگری توجیه نمی‌شود، بلکه از درون خودشان می‌آید.”

اختلال شخصیت مرزی و خودکشی

دکتر اولدهام اشاره می‌کند که هرچند نشانه‌ای رسمی از افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی نیست، نرخ بالایی از شاخص خودکشی و اقدام به خودکشی در میان جمعیت مبتلایان به BPD وجود دارد. در واقع، خیل عظیمی بین ۸ تا ۱۰% از بیماران BPD خودکشی می‌کنند، نرخی که ۴۰۰ برابر متوسط ملی است. دکتر اولدهام می‌گوید که “خطر در این بیماران بیشتر است چون می‌توانند بی‌پروا عمل کنند. پس به جای افسردگی به حدی که نمی‌توانند از رختخواب بیرون بیایند، آنها ممکن است واقعا خودکشی را تنها راه‌حل منطقی برای رهایی از رنج و درد ببینند.”

بیشتر بخوانید : اختلال دو شخصیتی ♥ شخصیت نمایشی ♥ اختلال شخصیت ♥ اختلال شخصیت خودشیفتهاختلال شخصیت دوقطبی

  • ولی قره چلو

اختلال شخصیت دوقطبی

دوشنبه, ۹ مهر ۱۳۹۷، ۰۶:۰۷ ق.ظ

اختلال شخصیت دوقطبی

اختلال شخصیت دوقطبی ,اختلال شخصیت دوقطبی و ناپایدار مرزی,اختلال شخصیت دوقطبی چیست,اختلال شخصیتی دوقطبی,اختلالات شخصیتی دوقطبی,اختلال شخصیتی دوقطبی

اختلال شخصیت دوقطبی , اختلال شخصیت دوقطبی و ناپایدار مرزی , اختلال شخصیت دوقطبی چیست , اختلال شخصیتی دوقطبی

توضیحاتی در مورد اختلال شخصیت دوقطبی

افراد دارای اختلال شخصیت دوقطبی می توانند موجب آزار خود و اطرافیان شوند. وجود افسردگی های شدید اما کوتاه مدت و گذرا این افراد را درگیر می کند. اگر به مصرف مواد مخدر اعتیاد دارید بهتر است مراقب روحیات و احساسات خود باشید چون در معرض ابتلا به انواع اختلالات خلقی مانند استرس و افسردگی و اختلالات دوقطبی قرار دارید افسردگی یا شیدایی خفیف و کوتاه‌مدت و یا افسردگی‌ها یا شیدایی شدید در انتظار شما هستند با توجه به شیوع این عارضه های روحی و روانی در معتادان به موادمخدر می خواهیم به روش های درمانی موثر برای این افراد و روش های تشخیص این عارضه در آن ها اشاره کنیم. با توجه به مصرف الکل و مواد مخدر انسان ها در زندگی روزمره خود گاهی دچار اختلالات عاطفی می شوند که افسردگی، اضطراب و استرس را در پی دارند.

در این مطلب از سایت جسارت در مورد اختلال شخصیت دوقطبی صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

اختلال شخصیت دوقطبی یا افسردگی شیدایی

اختلال دوقطبی یا افسردگی شیدایی نوعی اختلال خلقی و بیماری روانی است. افراد مبتلا به این بیماری دچار تغییرات شدید خلق می‌شوند. اختلال دو قطبی به صورت معمول در آخر دوره نوجوانی یا اوائل دوره بزرگسالی تظاهر پیدا می‌کند. این بیماری انواع مختلفی دارد که مهمترین انواع آن اختلال دوقطبی نوع یک و اختلال دو قطبی نوع دو است. تفاوت این دو اختلال در وجود دوره شیدایی است؛ در نوع یک این حالت اتفاق می‌افتد ولی در نوع دو فرم خفیف‌تری از آن که نیمه‌شیدایی است، بروز می‌کند. شروع بیماری معمولاً با دوره‌ای از افسردگی می‌باشد و پس از یک یا چند دوره از افسردگی، دوره شیدایی بارز می‌شود. در تعداد کمتری از بیماران شروع بیماری با دوره شیدایی یا نیمه-شیدایی است. دوره‌های شیدایی از چند روز تا چند ماه به طول می‌انجامند و معمولاً شدت آن‌ها باعث می‌شود که بیمار نیازمند درمان جدی به صورت بستری یا همراه با مراقبت زیاد باشد. با فروکش کردن علایم، به خصوص در اوایل سیر بیماری، معمولاً فرد به وضعیت قبل از بیماری خود برمی‌گردد و به همین دلیل بسیاری از بیماران یا خانواده‌های آنان تصور می‌کنند بیماری کاملاً ریشه کن شده و دیگر نیازی به ادامه درمان وجود ندارد؛ بنابراین درمان خود را قطع می‌کنند. اما قطع زودهنگام درمان خطر برگشت بیماری را بسیار افزایش می‌دهد و باعث می‌شود که بیماری در فاصله چند ماه عود کند.

دوره شیدایی اختلال شخصیت دوقطبی

دوره شیدایی (مانیا) مشخصه تشخیص اختلال دوقطبی است. این بیماری با توجه به شدت این دوره طبقه‌بندی می‌شود. بیماران مبتلا ممکن است ناگهان از اوج شادی و خوشحالی به اوج غم و اندوه فروروند و ارتباطی بین خُلق بیمار و آنچه واقعاً در زندگی بیمار رخ می‌دهد وجود ندارد. دوره شیدایی می‌تواند شدت مختلفی از شیدایی خفیف (نیمه-شیدایی) تا شیدایی کامل با علائم جنون‌آمیز نظیر توهم یا کاتاتونیا، داشته باشد. در این دوره تمرکز کاهش پیدا می‌کند، نیاز به خواب کم می‌شود و بیمار توهم خودبزرگ‌بینی پیدا می‌کند. قضاوت بیمار ممکن است مختل شود و دست به ولخرجی‌های غیرمعمول یا رفتارهای غیرطبیعی بزند. برخی از علائم و نشانه‌های این بیماری شامل موارد زیر می‌شود  بی‌قراری، افزایش انرژی و میزان فعالیت خلق خیلی بالا و احساس نشاط شدید همراه با احساس خودبزرگ‌بینی تحریک‌پذیری مفرط صحبت کردن بی‌وقفه، مسابقه افکار، پریدن از موضوعی به موضوع دیگر با سرعت خیلی زیاد عدم توانایی برای تمرکز، حواس‌پرتی کاهش نیاز به خواب اعتقادات غیرواقعی درمورد توانمندی‌ها و قدرت فرد قضاوت ضعیف ولخرجی یا خساست رفتار متفاوت از حالت معمول که مدتی طولانی ادامه داشته‌است افزایش تمایلات جنسی نشان دادن حرکات و تصمیم‌های ضدونقیض از خود سوء‌مصرف داروها و مواد مخدر، الکل و داروهای محرک رفتارهای اغواگرانه، مداخله‌جویانه، و پرخاشگرانه

دوره افسردگی اختلال شخصیت دوقطبی

افسردگی می‌تواند قبل یا بعد از دوره شیدایی در این بیماران ایجاد شود. درصد کمی از بیماران ممکن است در طول بیماری خود اصلاً افسردگی را تجربه نکنند.

دوره نیمه شیدایی اختلال شخصیت دوقطبی

دوره نیمه-شیدایی همان دوره شیدایی با شدت کمتر است که در آن علائم جنون و خودبزرگ‌بینی وجود ندارد. بسیاری از بیماران در دوره نیمه-شیدایی فعال‌تر از حالت عادی هستند، در حالی که بیماران در دوره شیدایی به دلیل کاهش تمرکز در فعالیت‌های خود دچار مشکل می‌شوند. خلاقیت در بعضی بیماران نیمه-شیدا افزایش پیدا می‌کند. بسیاری از بیماران علائم هایپرسکسولیته را نشان می‌دهد. دوره نیمه-شیدایی ویژگی اختلال دوقطبی نوع دوم و اختلال خلق ادواری است اما می‌تواند در اختلال روان‌گسیختگی عاطفی (اختلال اسکیزوافکتیو) نیز ظاهر شود. نیمه-شیدایی ویژگی اختلال دوقطبی نوع اول نیز هست و زمانی رخ می‌دهد که خلق بیمار بین وضعیت‌های عادی و شیدایی نوسان می‌کند.

دوره خلق ترکیبی اختلال شخصیت دوقطبی

خلق ترکیبی (یا Mixed State) وضعیتی است که در آن هر دو علائم شیدایی و افسردگی به‌طور هم‌زمان بروز می‌کنند (مثلاً تحریک‌پذیری، اضطراب، خستگی، احساس گناه، پرخاشگری، تفکرات خودکشی، ترس، شک یا پارانویا، صحبت بی‌وقفه و خشم). به عنوان نمونه، حالت گریه در وضعیت شیدایی یا تفکرات سریع در وضعیت افسردگی است. حالت‌های ترکیبی معمولاً خطرناک‌ترین دوره در بیماری‌های خلقی هستند زیرا رفتارهایی مانند سوء مصرف مواد، بیماری پانیک و اقدام به خودکشی تا حد زیادی افزایش پیدا می‌کنند.

دسته بندی اختلال شخصیت دوقطبی

معمولاً اختلال دوقطبی به زیردسته‌های زیر طبقه‌بندی می‌شود: اختلال دوقطبی نوع اول وجود یک یا چند دوره شیدایی. وجود دوره افسردگی یا نیمه‌شیدایی برای تشخیص الزامی نیست اما گاهی اوقات اتفاق می‌افتد. اختلال دوقطبی نوع دوم عدم وجود دوره شیدایی، وجود یک یا چند دوره نیمه‌شیدایی و یک یا چند دوره افسردگی اساسی. اختلال خلق ادواری دوره‌های نیمه-شیدایی همراه با دوره‌هایی از افسردگی که به اندازه افسردگی اساسی نباشند.بیشتر افرادی که دارای اختلال دوقطبی تشخیص داده می‌شوند، دارای تعداد دوره، به متوسط ۰٫۴ تا ۰٫۷ در سال، با طول سه تا شش ماه هستند. تناوب سریع به افرادی اطلاق می‌شود که بیشتر از سه دوره در سال را تجربه می‌کنند. بخش قابل توجهی از بیماران دوقطبی شامل این عنوان می‌شوند. در برخی منابع عناوین تناوب بسیار سریع و تناوب به شدت سریع یا تناوب بسیار بسیار سریع تعریف شده‌اند. یک تعریف از تناوب بسیار بسیار سریع، تغییر خلق در طول بازه ۲۴ تا ۴۸ ساعت است. 

انواع اختلال شخصیت دوقطبی

اختلال دو قطبی نوع 1 حد اقل یک دوره خلق شیدا به مدت یک هفته وجود دارد.اگرچه بیشتر مبتلایان دوره افسردگی را هم تجربه می‌کنند ولی بعضی از انها فقط دوره شیدائی را تجربه می‌کنند. دوره های شیدایی بدون درمان بین 3 تا 6 ماه به طول می‌انجامند.دوره‌های افسردگی در صورتی که مداوا نشوند 6-12 ماه ادامه پیدا می‌کنند. اختلال دو قطبی نوع 2 در این نوع بیش از یک دوره افسردگی شدید وجود دارد. در صورتی که شدت خلق شیدایی کم است. این نوع به نام شیدائی خفیف (Hypomania) نامیده می‌شود.

علت اختلال شخصیت دوقطبی

اگرچه دلیل قطعی برای این اختلالات هنوز شناخته نشده‌است، اما محققان بر این باورند که اختلالات دوقطبی منشأ ارثی دارد و ترکیب ژنتیکی افراد بیشتر از تربیت آن‌ها در این اختلالات مؤثر است. ممکن است مشکل فیزیکی در قسمتی از مغز که کنترل حالات روانی را به عهده دارد عامل این اختلالات باشد. به این دلیل است که این اختلالات با دارو قابل کنترل هستند. همچنین نوسانات خلقی ممکن است گاهی توسط استرس یا بیماری بوجود بیایند

عوامل خطر اختلال شخصیت دوقطبی

عواملی که ممکن است ریسک گسترش یک اختلال دوقطبی را افزایش دهند یا به عنوان یک تحریک‌کننده برای اولین دوره این اختلال عمل کنند، شامل این موارد می‌شوند: داشتن بستگان درجه اول مبتلا به اختلال دوقطبی مانند والدین یا خواهر و برادر دوره‌هایی از تجربه استرس بسیار زیاد سوءاستفاده دارو یا الکل تغییرات اساسی زندگی از قبیل مرگ کسی که دوستش داریم یا دیگر تجربه‌های شوک آور

اختلال شخصیت دوقطبی و لیتیوم

گرچه لیتیوم موثرترین تثبیت‌کننده است، اما داروهای دیگری نیز وجود دارد. سدیم والپروت که یک ضد تشنج است. اما هنوز شواهد کافی وجود ندارد که سدیم والپروت به اندازه لیتیوم مؤثر است. این دارو نباید برای خانم‌ها در سنین باروری تجویز شود. کاربامازپین اثر کمتری داشته و کمتر برای اختلالات دو قطبی استفاده می‌شود. اما اگر برای شما مناسب است نیازی به تغییر آن نیست. تجویزهای ضد جنون جدید (مثل اولانزاپین) نیز می‌تواند به عنوان تثبیت‌کننده استفاده شود

عوارض اختلال شخصیت دوقطبی

اگر شما اختلال دوقطبی دارید، همچنین ممکن است شرایط سلامتی خاصی داشته باشید که قبل یا بعد از تشخیص اختلال دوقطبی تشخیص داده شده باشند. چنین شرایطی نیاز به تشخیص و درمان دارند، زیرا آن‌ها ممکن اختلال دوقطبی را بدتر کنند یا اثربخشی درمان را کمتر کنند. این شرایط پزشکی خاص شامل این موارد می‌شود: اختلالات اضطرابی. مثال‌های این اختلال شامل اختلال اضطراب اجتماعی و اختلال اضطراب فراگیر می‌شود. اختلال استرس پس از سانحه (PTSD). بعضی از افرادی که مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه هستند، دارای اختلال دوقطبی هم هستند. اختلال کم توجهی- بیش فعالی (ADHD). اختلال کم توجهی- بیش فعالی علایمی دارد که با اختلال دوقطبی همپوشی دارد. به همین دلیل، تمیز اختلال دوقطبی از اختلال کم توجهی- بیش فعالی دشوار است. گاهی اوقات یکی با دیگری اشتباه گرفته می‌شود. در بعضی موارد، یک شخص ممکن است با هر دو اختلال تشخیص داده شود. اعتیاد یا سوءمصرف مواد. بسیاری از افرادی که مبتلا به اختلال دوقطبی هستند، همچنین ممکن است مشکلات الکلی، تنباکویی و دارویی داشته باشند. داروها و الکل ممکن است که ظاهراً علایم را خفیف کنند، اما در واقعیت افسردگی یا مانیا را تحریک، طولانی‌تر یا بدتر می‌کنند. مشکلات سلامت فیزیکی. افرادی که مبتلا به اختلال دوقطبی هستند به احتمال بیشتری مشکلات سلامتی خاص دیگری از قبیل بیماری قلبی، مشکلات تیروئید یا چاقی دارند

روز جهانی اختلال شخصیت دوقطبی

روز جهانی اختلال دو قطبی (World Bipolar Day) هر ساله در ۳۰ مارس برابر با ۱۰ فروردین گرامی داشته می‌شود. نام‌گذاری ۳۰ مارس برای روز جهانی دو قطبی (WBD) نخستین بار از سوی شبکهٔ آسیایی اختلال دو قطبی (ANBD)، بنیاد جهانی دو قطبی (IBFP) و جامعه جهانی دو قطبی (ISBD) انجام شد. ونگوگ که خود مبتلا به دوقطبی بود در این روز متولد شده‌است و به همین دلیل این روز را برای این مناسبت انتخاب کرده‌اند

افراد مشهور مبتلا به اختلال شخصیت دوقطبی

از افراد مشهور مبتلا به این بیماری می‌توان ونسان ونگوگ، لودویگ ون بتهوون، پابلو پیکاسو، کورت کوبین، ناپلئون بناپارت، ارنست همینگوی، وینستون چرچیل، بریتنی اسپیرز، دمی لواتو، امی واینهاوس، کاترین زتا جونز، جرمی برت، مرلین مونرو، ویرجینیا وولف، صادق هدایت و هالزی را نام برد. چرچیل این بیماری را سگ سیاه می‌نامید

اختلال شخصیت دوقطبی و احساس افسردگی

احساس افسردگی احساسی است که همه ما در طول زندگی آنرا تجربه کرده ایم. این احساس می‌تواند به ما در شناخت و برخورد با مشکلات زندگی کمک کند. اما در افسردگی بالینی یا اختلالات دوقطبی این احساس افسردگی بسیار شدید تر است. در این حالت احساس افسردگی برای مدت طولانی باقی می‌ماند و حتی انجام امور عادی زندگی را سخت یا غیر ممکن می‌سازد. در صورتی که شما افسرده شده باشید متوجه این تغییرات در خود شده اید:

اختلال شخصیت دوقطبی و بالا و پایین رفتن‌های اخلاقی

اختلال دوقطبی با تغییرات و بالا و پایین رفتن‌های اخلاقی بین هیجان و افسردگی شناخته می‌شود. در طول دوره هیجان، فرد ممکن است از واقعیت جدایی کامل پیدا کند. در جنون خفیف یا هیپومانیا که یکی از علائم این اختلال است، فرد وضعیت بسیار پرانرژی پیدا می‌کند اما هوشیاری خود به واقعیت را از دست نمی‌دهد. دکتر بیردن می‌گوید، “جنون خفیف می‌تواند وضعیت واقعاً لذت‌بخشی باشد. روحیه فرد به شدت تقویت می‌شود و انرژی و خلاقیت بسیار زیادی پیدا می‌کند و به نشاط می‌رسد. این قسمت بالای اختلال دوقطبی است.”

علائم اختلال شخصیت دوقطبی

این روانشناس بالینی درباره علائم این بیماری اظهار داشت: علائم بیماری اختلالات دو قطبی بستگی به خلق شما نسبت به افسردگی یا شیدایی بودن دارد.وی با بیان اینکه در افراد افسرده تغییراتی ایجاد می شود، اضافه کرد: این بیماری دچار تغییراتی همچون احساس غم، نیاز به گریستن بدون هیچ دلیلی، از دست دادن تمایل و رغبت به همه چیز، عدم لذت بردن از چیزهایی که قبلا از آن لذت می بردید، از دست دادن اعتماد به نفس، احساس بی ارزشی و ناامیدی، زودرنجی و تحریک پذیری و فکر کردن به خودکشی، مشکل در شروع و به پایان رساندن کارها در افراد می شود. شیبانی به تغییرات فکری در این بیماری اشاره کرد و افزود: تغییرات فکری همچون از دست دادن قدرت فکر کردن مثبت و امیدوارانه، از دست دادن قدرت تصمیم گیری حتی در موارد ساده، مشکل تمرکز کردن و تغییرات جسمی مانند کم شدن اشتها و وزن، مشکل خوابیدن، بیدار شدن زودتر از موقع، احساس خستگی کامل و یبوست در بیماران مبتلا به اختلالات دوقطبی بروز می کند.

بیشتر بخوانید : اختلال دو شخصیتی ♥ شخصیت نمایشی ♥ اختلال شخصیت ♥ اختلال شخصیت خودشیفتهاختلال شخصیت مرزی

  • ولی قره چلو

اختلال شخصیت

دوشنبه, ۹ مهر ۱۳۹۷، ۰۶:۰۷ ق.ظ

اختلال شخصیت

اختلال شخصیت مرزی ,اختلال شخصیت نمایشی,اختلال شخصیت مرزی و ازدواج,اختلال شخصیت مرزی و طلاق,اختلال شخصیت مرزی+pdf,اختلال شخصیت مرزی در Dsm 5

اختلال شخصیت مرزی , اختلال شخصیت نمایشی , اختلال شخصیت مرزی و ازدواج , اختلال شخصیت مرزی و طلاق

توضیحاتی در مورد اختلال شخصیت

بررسی و مطالعه درباره شخصیت بشر به دوران بسیار قدیم بازمی‌گردد و از زمان ارسطو و یونان باستان همواره تلاش‌هایی در جهت واکاوی انواع شخصیت‌های انسانی صورت گرفته است. اما مطالعات در حوزه‌ی اختلال شخصیتی از جمله مقوله‌های جدیدی است که در دوران باستان زیاد مورد توجه نبوده است. شروع این دست از مطالعات به سال ۱۸۰۱ باز می‌گردد؛ یعنی زمانی‌که فیلیپ پینل به شرح و توصیف حالاتی از اختلال شخصیتی پرداخت. حالاتی از انسان که مجموعه‌ای بود از خشم و خشونت در غیاب توهم و خیال. در سال ۱۸۳۵ نیز پزشکی به نام جِی.سی ریچارد، اصطلاحی با عنوان «انحراف غلط از احساسات طبیعی، گرایش‌ها، عادت‌ها، خلق‌وخو، ضربات ناگهانی» مطرح کرد که به دلیل وسیع‌بودن گستره‌ی تعریفی که ارائه شده بود، امکان بررسی دقیق اختلال شخصیتی از خلال آن کاملا مشخص نبود. در سال ۱۹۸۶، یعنی ۶۰ سال بعد از مطالعات جی.‌سی.ریچارد، امیل کریپلین ۷ نوع اختلال شخصیتی اجتماعی را شرح داد. این توصیفات بعدها کامل‌تر شد و تکمیل‌کننده‌ی آنها همکار کریپلین، کرت اشنایدر بود. دسته‌بندی و مطالعاتی که اشنایدر انجام و ارائه داد، هنوز از جمله منابع اصلی مطالعات و بررسی‌ها در اختلال شخصیتی است. اختلال شخصیتی وقتی به وقوع می‌پیوندد که میان عملکرد رفتاری فردی و بین‌فردی نقص وجود داشته باشد. اگر نشانه‌های این نقص و ناهماهنگی به شکلی متداوم بروز یابند، به عنوان بخشی از مرحله‌ی رشد فردی یا رشد محیطی/اجتماعی شناخته نشوند، در اثر مصرف مواد و قرارگرفتن در شرایطی خاص نباشند، با عنوان اختلال شخصیتی شناخته خواهند شد.

در این مطلب از سایت جسارت در مورد اختلال شخصیت صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

اختلال شخصیت چیست

اختلالات شخصیت عبارتند از مجموعه اختلال‌های روان شناختی که ویژگی اصلی آن‌ها رفتارهای خشک و غیرقابل انعطاف است. این رفتارها به اشخاص آسیب می‌رساند، چون مانع سازگاری آن‌ها با الزام‌های زندگی روزانه می‌شود و روابط آن‌ها را با دیگران مختل می‌سازد.

همه چیز درباره اختلال شخصیت

شخصیت، بیانگر آن دسته از ویژگی‌های فردی است که شامل الگوهای ثابت فکری، عاطفی و رفتاری است (پروین، جان، ۲۰۰۱، ص۳). این تعریف بیانگر آن دسته از ویژگی‌های فردی با ثبات چه در زمینهٔ فکری، رفتاری یا عاطفی است. اختلال یا نابهنجاری بر اساس چهار خصیصه تعریف شده‌است که عبارتند از: ۱- پریشانی: تجربه عذاب هیجانی یا جسمانی، در زندگی متداول ۲- اختلال: کاهش توانایی فرد در انجام امور روز مره به‌طوری‌که نتواند کارهایش را به نحو مطلوب انجام دهد. ۳- به مخاطره انداختن خود و دیگران با کارهایی که انجام می‌دهند. ۴- لحاظ اجتماعی و فرهنگی غیرقابل قبول باشد. اشخاصی که به اختلال‌های شخصیتی دچار هستند، صفات شخصیتی ناسازگارانه دارند و این صفت‌ها آن‌قدر ژرف و عمیق حکاکی شده‌اند که در برابر هرگونه تغییر و دگرگونی مقاومت می‌کنند. در بیشتر مواقع این اشخاص گمان می‌کنند دیگران باید تغییر کنند تا با آن‌ها مطابقت داشته باشند و نه بر عکس. اشخاص مبتلا به اختلال‌های شخصیت خود و دنیا را به گونه‌ای تفسیر می‌کنند که برایشان به شدت ناراحت‌کننده است یا توانایی آن‌ها را برای زندگی عادی از بین می‌برد. تجربه‌های ناسازگارانهٔ آن‌ها از خودشان و دنیا از کودکی و نوجوانی آغاز می‌شود و به‌تدریج و در همه جا بر زندگی‌شان تأثیر می‌گذارد. اختلال‌های شخصیت انواع مختلف دارد و اندیشه، احساسات، و رفتارهای مورد تجربهٔ شخص بسته به نوع اختلال شخصیت می‌تواند متفاوت باشد. شخصیت می‌تواند سازگار یا ناسازگار باشد و این ارتباط نزدیکی با «انعطاف‌پذیری» دارد. اختلال شخصیت  یعنی «رفتارهای ناسازگار و انعطاف‌ناپذیر در برخورد با محیط و موقعیت‌ها»

اختلال شخصیت و دست کشیدن از هر دفاع

دفاع‌ها در موثرترین حالتِ خود به ویژه در افراد مبتلا به اختلال شخصیت می‌توانند اضطراب و افسردگی را به کلی از بین ببرند. پس یکی از دلایل عمده افراد مبتلا به اختلالات شخصیت از تغییر ندادن رفتارشان همین است که دست کشیدن از هر دفاع یعنی بیشتر شدن اضطراب و افسردگی خودآگاهانه آنها

اختلال شخصیت بدگمان

مشخصه بیماران مبتلا به اختلال شخصیت بدگمان ( پارانوئید به انگلیسی:(Paranoid personality disorder (PPD)، شکاکیت و بی اعتمادی دیرپا به همه افراد است. مسئولیت این احساسات از نظر آن‌ها نه به عهده خود آنها، که بر دوش دیگران است. این بیماران اغلب متخاصم، تحریک پذیر و خشمگین‌اند. افراد متعصب و جزم اندیش، کسانی که مدارکی دال بر تخلف دیگران از قانون جمع می‌کنند، افرادی که به همسر خود سوءظن دارند، و اشخاص بدعنقی که اهل دعوا و مرافعه اند، اغلب دچار اختلال شخصیت پارانوئید هستند. میزان شیوع اختلال شخصیت پارانوئید ۵/. تا ٢.۵ درصد از جمعیت عمومی است. اینگونه بیماران تقریباً هیچ وقت خودشان به جستجوی درمان برنمی آیند و اگر هم صاحبکار یا همسرشان آن‌ها را برای درمان ارجاع کند، اغلب می‌توانند رنجیدگی خود را پنهان کنند. در بستگان بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی، میزان بروز اختلال شخصیت پارانوئید بیشتر از افراد گروه شاهد است. این اختلال در مردان شایع تر از زنهاست و به نظر نمی‌رسد الگویی خانوادگی داشته باشد. میزان بروز آن در همجنس‌گراها، برخلاف آنچه قبلاً پنداشته می‌شد، بیشتر از معمول نیست ولی اعتقاد بر این است که در گروه‌های اقلیت، مهاجران، سالمندان و ناشنوایان بیشتر از جمعیت عمومی است

تشخیص اختلال شخصیت بدگمان

بیماران دچار اختلال شخصیت پارانوئید ممکن است در حین معاینه روانپزشکی، رسمی به نظر برسند و از اینکه آن‌ها را مجبور کرده اند که از روانپزشک کمک بگیرند، ناراحت باشند. تنش عضلانی، ناتوانی از آسوده بودن و منبسط کردن عضلات خود، و نیاز به کاویدن محیط برای یافتن سرنخ‌هایی در آن، ممکن است در این بیماران دیده شود. حالت عاطفی بیمار اغلب جدی و غیر مطایبه آمیز است. برخی از پیش فرض‌های آن‌ها در بحث‌ها و جدال‌هایشان ممکن است غلط باشد، اما تکلمشان منطقی و متضمن مقصود است. در محتوای فکر آن‌ها شواهدی از فرافکنی، پیش‌داوری و گاه افکار انتساب به خود دیده می‌شود.الف) بی‌اعتمادی و شکاکیتی نافذ و فراگیر نسبت به دیگران به‌طوری‌که انگیزه‌های افراد را شرارت آمیز تلقی کند. این حالت باید از اوایل بزرگسالی شروع شده باشد و در زمینه‌های مختلف به چشم بخورد، که علامت‌اش وجود حداقل چهار تا از موارد زیر است: بدون دلیل کافی، شک داشته باشد که دیگران دارند آن را استثمار می‌کنند، به وی ضرر می‌رسانند، یا سرش کلاه می‌گذارند. مشغولیت دائم ذهنیش شکی اثبات نشده در مورد وفاداری یا قابل اعتماد بودن دوستان و اطرافیانش باشد. به دلیل ترسی ناموجه از اینکه اطلاعاتی را به دیگران می‌دهد مغرضانه بر ضد خودش بکار ببرند، از اطمینان کردن به دیگران اکراه داشته باشد. در پس اظهار نظرهای بی‌غرضانه یا اتفاق‌های بی‌خطر، معانی تحقیر‌کننده یا تهدیدکننده پنهانی بیابد. همیشه دلخور و ناخشنود باشد، یعنی اگر کسی توهین کرده باشد، صدمه‌ای رسانده باشد، یا بی‌احترامی کرده باشد هیچ وقت او را نبخشد. با کوچکترین چیزی احساس کند به شخصیت یا اعتبارش لطمه وارد شده است، حال آنکه دیگران چنین معنایی را در آن چیزها به‌طور آشکار نیابند؛ فوراً واکنشی خشمگینانه نشان دهد یا به مقابله بپردازد. مکرراً و بدون هیچ دلیل به وفاداری همسر یا شریک جنسیش شک کند. ب) حالت مذکور منحصراً در سیر اسکیزوفرنی، اختلال خلقی با خصایص روانپریشانه، یا یک اختلال روانپریشانه دیگر پیدا نشده باشد، و نیز ناشی از اثرات جسمی مستقیم یک بیماری طبی عمومی نباشد. نکته: اگر این ملاک‌ها پیش از شروع اسکیزوفرنی وجود داشته باشند قید “پیش مرضی” را باید افزود، مثلاً “اختلال شخصیت پارانوئید (پیش مرضی)”.

درمان اختلال شخصیت بدگمان

درمان انتخابی، روان درمانی است. درمانگر در تمام برخوردهایی که با این گونه بیماران دارد، باید کاملاً صریح و روراست باشد. اگر به دلیل تناقض یا اشتباهی _مثلاً دیر کردن در جلسه رواندرمانی_ قصوری متوجه درمانگر شد، بهتر است صادقانه عذرخواهی کند، نه که در دفاع از خود به توجیه بپردازد. درمانگر باید همواره به خاطر داشته باشد که اعتماد و تحمل روابط صمیمانه برای بیماران مبتلا به این اختلال مشکل است. لذا در رواندرمانی فردی، درمانگر باید رفتاری جدی در پیش بگیرد و زیادی با بیمار گرم نگیرد. اگر بالینگر به خاطر اشتیاق مفرطی که خود دارد، از تفسیر _به ویژه در مورد احساس وابستگی شدید بیمار، مسائل جنسیش و آرزویش برای داشتن روابط صمیمانه_ بیش از حد استفاده کند، بی اعتمادی او را به نحو چشمگیری افزایش خواهد داد. بیماران پارانوئید معمولاً در گروه درمانی خوب عمل نمی‌کنند، با این حال رواندرمانی گروهی برای ارتقای مهارتهای اجتماعی و کاهش شکاکیت آن‌ها از طریق ایفای نقش می‌تواند مفید باشد. بسیاری از این بیماران رفتاردرمانی را هم که برای پرورش مهارتهای اجتماعی به کار می‌رود، ممکن است مزاحم و مداخله گر بیابند و تحمل نکنند. گاه رفتار بیماران مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید به قدری خطرناک و تهدیدکننده است که لازم می‌شود درمانگر آن را مهار کند یا محدودیتهایی برایش وضع کند. با تهمت زدنهای هذیانی بیمار باید واقع بینانه، اما آرام و به نحوی غیر تحقیر آمیز برخورد کرد. بیماران پارانوئید اگر کسی که می‌خواهد به آن‌ها کمک کند، ضعیف و درمانده‌است، عمیقاً وحشت زده می‌شوند، لذا درمانگر هیچ وقت نباید کاری کند که بیمار خیال کند او می‌خواهد بر وی مسلط شود، مگر آنکه هر دو طرف بر سر آن به توافق رسیده باشند و قادر به انجام آن باشند

اختلال شخصیت اسکیزوئید

تشخیص اختلال شخصیت اسکیزوئید در بیمارانی مطرح می‌شود که الگوی همیشگی زندگیشان انزوای اجتماعی بوده‌است. آنچه در آن‌ها بسیار مشهود است، این است که از تعامل‌های انسانی ناراحت می‌شوند. درونگرایند و حالت عاطفی‌شان کند و محدود است به‌طوری‌که ممکن است افراد غیر متخصص و عادی آنان را افرادی خشک و بی‌احساس تلقی کنند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید را دیگران، آدم‌هایی نامتعارف، عجیب و غریب، منزوی و تکرو می‌دانند.

تشخیص اختلال شخصیت اسکیزوئید

بیماران مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید، در بدو معاینه روانپزشکی ممکن است به نظر برسد از چیزی ناراحتند. آن‌ها به ندرت تماس چشمی را تحمل می‌کنند. مصاحبه‌گر درمی‌یابد که این‌گونه بیماران دلشان می‌خواهد مصاحبه هرچه زودتر تمام شود. حالت عاطفی آن‌ها محدود، سرد، یا به نحو نابجایی جدی است. اما بالینگرِ دقیق در پس این سردی و نجوشی، ترس بیمار را می‌تواند ببیند. شاد و شنگول بودن برای بیمار کار سختی است. او سعی می‌کند خود را به زور اهل شوخی و مطایبه نشان دهد، اما این تلاشها خام و نابجا به نظر می‌رسد. تکلم بیمار هدفمند است، اما او بیشتر، جوابهایی کوتاه به سؤال‌ها می‌دهد و سعی می‌کند در صحبت کردن پیشدستی نکند. این‌گونه بیماران گاه صنایع ادبی غیرمعمول، مثلاً استعاره‌های غریب به کار می‌برند. آن‌ها ممکن است شیفته اشیای بی‌جان یا مفاهیم ماورای طبیعی باشند. در محتوای ذهنی آن‌ها احساس صمیمت ناموجهی نسبت به کسانی که خوب نمی‌شناسند یا مدت زیادی ندیده‌اند، ممکن است وجود داشته باشد. وضعیت هشیاری و شناخت این‌گونه بیماران سالم است؛ حافظه‌شان خوب کار می‌کند؛ هر چند از هوش هیجانی و اجتماعی پایینی EQ برخوردارند اما از سوی دیگر از سطح هوش آی‌کیوی (IQ) بسیار بالایی نسبت به افراد دیگر برخوردارند که معمولاً آنان را افرادی تنها اما خلاق و مبتکر بار می‌آورد. در طول صحبتشان از ضرب‌المثل‌ها تفسیری انتزاعی ارائه می‌دهند

درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید

روان‌درمانی. درمان بیماران دچار اختلال شخصیت اسکیزوئید شبیه درمان افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید است. با این تفاوت که تمایل و استعداد بیماران اسکیزوئید برای درون نگری با انتظارات درمانگر همخوانی دارد و اینها گرچه ممکن است با درمانگر رابطه‌ای صمیمی برقرار نکنند، اما در روان‌درمانی فعالانه شرکت می‌کنند. به تدریج که بیمار اسکیزوئید به درمانگر اعتماد پیدا می‌کند، با دلشوره و هیجان بسیار، ترس فراوان خود را از اینکه به نحو غیرقابل تحمل وابسته شود و حتی به تدریج با درمانگر یکی شود، و نیز خیالات و دوستان تصوری فراوان خود را بر ملا می‌کنند. در گروه درمانی، این‌گونه بیماران ممکن است تا مدت‌ها ساکت بمانند، اما بالاخره مشارکت می‌کنند. در برابر حملات پرخاشگرانه سایر اعضای گروه به این بیماران – که چرا این قدر ساکت مانده‌اند – باید از بیمار دفاع کرد. به تدریج اعضای گروه برای بیمار اسکیزوئید اهمیت پیدا می‌کنند و او که در جاهای دیگر انزوا پیشه می‌کند، ممکن است تنها تماس اجتماعی خود را در همین گروه برقرار کند. دارو درمانی. درمان با مقادیر کمی داروهای ضدّ روان پریشی، ضد افسردگی و محرک روانی در برخی از بیماران مؤثر بوده‌است. داروهای سروتونرژیک ممکن است از حساسیت بیمار به طرد کم کند. بنزودیازپین‌ها می‌توانند به کاهش اضطراب بین فردی کمک کنند

اختلال شخصیت ضد اجتماعی

اختلال شخصیت ضد اجتماعی (به انگلیسی: Antisocial personality disorder) یا ASPD، نوعی اختلال شخصیت است که در آن فرد نمی‌تواند با موازین اجتماعی سازگار شود و در قبال رفتارهایش احساس گناه و اضطراب ندارد. مشخصه این اختلال، اعمال مداوم ضد اجتماعی یا خلاف قانون است، اما این اختلال مترادف با بزهکاری نیست. ICD-10 آن را اختلال شخصیت مردم ستیز (به انگلیسی: Dissocial personality disorder) نامیده‌است

علائم اختلال شخصیت ضد اجتماعی

اختلال شخصیت ضد اجتماعی (Antisocial personality disorder) دارای چهار نشانه است که عبارتند از: خودمحوری، فقدان وجدان، رفتار تکانشی و جاذبهٔ سطحی. خود محوری به اشتغال ذهنی فرد به مسایل خود و عدم حساسیت به نیازهای دیگران مربوط می‌شود. فرد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی به زندگی خود در دنیا یی که با تنهایی او آمیخته شده‌است ادامه می‌دهد، گویی که در مکان جدا و عایقی قرار دارد و هرگز دوست و آشنایی ندارد. این افراد اغلب فکر می‌کنند که با دیگران تفاوت دارند. آن‌ها ظاهراً احساس توجه و نگرانی نسبت به دیگران را درک نمی‌کنند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی، اضطراب، گناه یا احساس‌های پشیمانی را حتی در صورتی که آسیب زیادی را به دیگران وارد کرده باشند، تجربه نمی‌کنند. آن‌ها اغلب، هنگامی که با رفتار تخریبی خود روبه رو می‌شوند، آرام و موقر باقی می‌مانند و نسبت به کسی که بتواند آن‌ها را فریب دهند، احساس تنفر می‌کنند. این افراد بر خلاف بزرگسالانی که یادگرفته‌اند، رضایت مندی‌های بی درنگ خود را به خاطر اهداف دراز مدت فدا کنند، بدون توجه به پیامدهای احتمالی بر اساس تکانه‌های خود عمل می‌کنند. آن‌ها مشاغل و روابط خود را به‌طور ناگهانی تغییر می‌دهند و اهل خشونت و بی ملاحظه هستند. آن‌ها اغلب، سابقهٔ مدرسه گریزی دارند و ممکن است مکرراً به خاطر رفتار مخرب از مدرسه اخراج شده باشند. حتی هنگامی که آن‌ها پیوسته به خاطر رفتارهای خود تنبیه شوند، نسبت به رابطهٔ بین رفتارشان و پیامدهای آن‌ها هیج بینشی ندارند. افراد مبتلا به شخصیت‌های ضد اجتماعی می‌توانند کاملاً فریبنده و متقاعد کننده به نظر آیند و به‌طور قابل توجهی نسبت به نیازها و ضعف‌های دیگران آگاهند. آن‌ها حتی در حالی که فردی را استثمار می‌کنند، احساس‌های اعتماد را در وی بر می‌انگیزانند. کن بایانچی در فریب دادن دیگران به اندازه‌ای مهارت داشت که توانست زنی را متقاعد کند که دربارهٔ بعضی از قتل‌ها، برای حمایت از وی شهادت دروغ بگوید. بایانچی می‌دانست که این زن تنها به‌طور اتفاقی قبل از دستگیری وی حضور داشت و هنگامی که در جایگاه دادگاه بود، او را متقاعد کرد که به وی کمک کند. اگرچه به نظر می‌رسد که چنین افرادی احتملاً مجرم می‌شوند، ولی بسیاری از افراد جامعه ستیز از مشکلات قانونی اجتنابی‌میانکنند و با استفاده از روش‌های کمتر قابل توجه به عنوان تاجران بی رحم، و سیاست مدارانِ متقلب به دیگران آسیب وارد می‌کنند. عللی که در بوجود آمدن رفتار ضد اجتماعی دخیل اند:۱-زمینهٔ خانوادگی و اجتماعی ۲-نارسایی‌های یادگیری ۳-احتمالاً عوامل وراثتی معلوم شده‌است که عدهٔ زیادی از افراد ضد اجتماعی دارای ناهنجاری‌هایی در امواج مغزی غیرعادی هستند. یکی از این ناهنجاریها، کندی امواج مغز است، چنان‌که می‌توان گفت امواج مغزی آنان شبیه کودکان است که خود نشانه‌ای است از نارسایی در رشد مغز آنها.

علت اختلال شخصیت ضد اجتماعی

اگرچه علت‌های اختلال شخصیت ضد اجتماعی کاملاً شناخته نشده‌اند، ولی پژوهش‌ها از تبیین‌های مربوط به وراثت و هم از تبیین‌های مربوط به پرورش و ترکیبی از هر دو حمایت می‌کنند. همبستگی بالایی بین شیوه‌های فرزند پروری و سرمشق دهی نامناسب به دست آمده‌است. افراد مبتلا به شخصیت ضد اجتماعی اغلب به خانواده‌هایی تعلق دارند که با محرومیت هیجانی، روش‌های انضباطی خشن و بی‌ثبات مشخص می‌شوند و علاوه بر این، رفتارهای والدین نیز ضد اجتماعی است.

اختلال شخصیت خودشیفته

اختلال شخصیت خودشیفته (به انگلیسی: (Narcissistic personality disorder (NPD) نوعی اختلال شخصیت است که در آن فرد خود را بزرگ و مهم می‌پندارد و به گونه‌ای غلوّآمیز احساس توانایی و لیاقت می‌کند. این بیماران مرکز دنیای خود بوده، از هر جهت ویژه هستند، افاده‌ای و اسم‌پران بوده و در ذهن خود شخص مشهوری هستند. حس خودپسندی و سزاوار بودن، هرگونه نگرانی دربارهٔ نیازها، مشکلات و احساسات دیگران را از ذهن آنان خارج می‌سازد. آنان متکبر و تحکم‌آمیز بوده، خود را برتر از دیگران می‌دانند و از دیگران انتظار احترام و تحسین دارند. هنگامی که خود آنان و جهان اطراف‌شان نمی‌توانند انتظارات غیرواقع گرایانه و ناممکن آنان را برآورده سازند، به‌طور شایع دچار ناامیدی می‌شوند

درمان اختلال شخصیت خودشیفته

درمان اختلال شخصیت خودشیفته دشوار است؛ چون اگر قرار است پیشرفتی در کار حاصل شود، بیمار باید از خودشیفتگی خود دست بردارد. روانپزشکانی مثل اتوکرنبرگ و هاینتس کوهوت رویکردهای روانکاوانه را برای اصلاح این بیماران پیشنهاد می‌کنند، اما برای آنکه معلوم شود اصلاً چنین تشخیصی معتبر هست یا نه، و اگر معتبر است بهترین درمانش کدام است، هنوز پژوهش‌های بیشتری باید صورت گیرد. برخی بالینگران گروه درمانی را برای بیماران خود توصیه می‌کنند تا آن‌ها بتوانند چگونگی مشارکت با دیگران را یادگرفته و تحت شرایط ایده‌آل، واکنشی توأم با همدلی نسبت به دیگران نشان دهند.وقتی برای کمک به این افراد از رواندرمانی استفاده می‌شود، معمولاً روی خودبزرگ بینی، حساسیت بیش از حد به ارزیابی شدن از سوی دیگران، و عدم همدلی از دیگران تمرکز می‌شود. در شناخت درمانی تلاش می‌شود تا باورهای غلط یا خیالبافی‌های این افراد با تمرکز روی تجربه‌های لذتبخش روزمره و واقعاً قابل وصول جایگزین شوند. برای کمک به این افراد در جهت مواجه شدن با انتقاد دیگران و قبول آن، از استراتژی‌های مقابله‌ای، مثل ریلکسیشن استفاده می‌شود. یکی دیگر از اهداف رواندرمانی این است که به این افراد کمک شود روی احساسات دیگران تمرکز کنند. چون این افراد در مقابل دوره‌های افسردگی شدید بسیار آسیب‌پذیر هستند، مخصوصاً در میانسالی، افسردگی آن‌ها نیز مورد رواندرمانی قرار می‌گیرد. با این حال، هرگونه نتیجه‌گیری دربارهٔ تأثیر این‌گونه رواندرمانی در اختلال شخصیت خودشیفته، غیرممکن است

اختلال شخصیت مرزی

بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی (به انگلیسی: Borderline personality disorder (BPD)) در مرز روان نژندی و روان‌پریشی قرار دارند و مشخصهٔ آن‌ها ناپایداری حالت عاطفی، خلق، رفتار، روابط ابژه‌ای، و خودانگارهٔ آن‌هاست. این اختلال را به نام‌های شیزوفرنی موقت، شخصیت‌انگاری (as-if personality اصطلاحی که Helene Doutsch وضع کرده‌است)، اسکیزوفرنی شبه‌نوروتیک (که پاول هوخ و فیلیپ پولیتن وصف کرده‌اند)، و اختلال منش سایکوتیک (که جان فرش ذکر کرده‌است) نیز خوانده‌اند. در ICD-10 نیز اختلال شخصیت دارای بی‌ثباتی هیجانی نامیده شده‌است

درمان اختلال شخصیت مرزی

در زیر خلاصه‌ای از دستورالعمل‌های انجمن روانپزشکی آمریکا را برای درمان این اختلال ارائه کرده‌است البته قبل از آن:  یکی از بهترین نوع درمان‌ها را می‌توان برنامه‌های ۱۲ قدمی دانست. در رابطه با این بیماری، انجمن ۱۲ قدمی و رایگان «وابستگان گمنام» گزینهٔ مناسبی است که به انجمن «کُدا» (CODA) نیز معروف می‌باشد که با جستجویی ساده در گوگل، نشانی جلسات آن در هر شهر را می‌شود به راحتی پیدا کرد. بهبود یافتن در این انجمن، مانند انجمن‌های ۱۲ قدمی دیگر، بر اساس تجربه بهبودی اعضا می‌باشد؛ ولی در ادامه: نباید انتظار داشت که درمان کوتاه مدت باشد. یک رابطه قوی مبتنی بر کمک و یاری میان بیمار و درمانگر برقرار می‌شود. مسئولیتها و نقش‌های بیمار و درمانگر به روشنی و وضوح تبیین می‌شوند. درمانگر فعال و هدایت‌کننده است. نه این که صرفاً شنونده‌ای منفعل باشد. بیمار و درمانگر به صورت متقابل سلسله مراتبی از اولویتها ارائه می‌دهند. درمانگر با همدلی به بیمار اعتبار می‌بخشد و نیاز او را به کنترل رفتارش برطرف می‌کند. به تدریج که شرایط جدید (و از جمله استرس‌های جدید) پدید می‌آیند، انعطاف‌پذیری لازم خواهد بود. حد سازی، که ترجیحاً از جانب دو طرف مورد توافق قرار گرفته باشد، مورد استفاده قرار می‌گیرد. به صورت هم‌زمان از رویکردهای فردی و گروهی استفاده می‌شود. روان‌درمانی: در مورد روان‌درمانی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی – که درمان انتخابی آنهاست – تحقیقات بسیاری شده‌است. اخیراً دارودرمانی را هم برای نیل به بهترین نتایج، به این برنامه درمانی افزوده‌اند. روان‌درمانی برای بیمار و درمانگر به یک اندازه دشوار است. این بیماران به راحتی دچار واپس روی می‌شوند، تکانه‌های خود را مورد کنش نمایی قرار می‌دهند، و انتقالی پیدا می‌کنند که اعم از مثبت یا منفی، از دو حال خارج نیست: یا متزلزل است یا محکم و لایتغیر، و در هر دو حال روانکاوی این انتقال دشوار است. همانندسازی فرافکنانه هم ممکن است در انتقال متقابل مشکلاتی ایجاد کند، مگر آنکه درمانگر به این نکته واقف باشد که بیمار به‌طور ناخودآگاه دارد کاری می‌کند که درمانگر مجبور شود رفتار خاصی را کنش نمایی کند. دو نیم‌سازی به عنوان سازوکاری دفاعی باعث می‌شود که بیمار نسبت به درمانگر و سایر افراد دور و برش زمانی احساس عشق و محبت، و زمانی دیگر احساس نفرت پیدا کند. رویکردی معطوف به واقعیت موثرتر از تفسیر عمیق ناخودآگاه بیمار است. درمانگران از رفتار درمانی هم برای مهار تکانه‌ها و فورانهای خشم بیمار و برای کم کردن حساسیت او به انتقاد و طرد استفاده کرده‌اند. پرورش مهارتهای اجتماعی به ویژه با استفاده از تماشای مجدد فیلم ویدئویی رفتاری‌های خود، مفید است و باعث می‌شود که بیمار بتواند اثر اعمالش را بر دیگران ببیند و از این طریق، رفتار بین فردی خود را بهتر کند. بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی اگر در محیط‌های بیمارستانی تحت روان‌درمانی فشرده – هم فردی و هم گروهی – قرار بگیرند، نتیجه خوبی به دست می‌آید. در این محیط‌ها همچنین کارکنان آموزش دیده‌ای که در مکاتب و رشته‌های مختلفی ورزیده‌اند، وجود دارند و با آن‌ها کار می‌کنند و در نتیجه آن‌ها از درمان‌های گوناگونی مثل کاردرمانی، تفریح درمانی و حرفه درمانی سود می‌برند. این برنامه‌ها خاصه زمانی مفید واقع می‌شود که محیط خانه بیمار به دلیل تعارضهای درون خانوادگی یا فشارهای روانی دیگری مثل بدرفتاری والدین، به توانبخشی بیمار ضرر برساند. در محیط حفاظت شده بیمارستان می‌توان برای بیمار مبتلا به اختلال شخصیت مرزی که بسیار تکانشی است و خودزنیهای فراوان می‌کند، محدودیت وضع کرد و او را تحت نظر قرار داد. مطلوب آن است که بیمار آن قدر در بیمارستان بماند که بهبود قابل توجهی در وی دیده شود و این در برخی از موارد، تا یک سال هم ممکن است طول بکشد. سپس می‌توان بیمار را مرخص کرد وا و را به نظام‌های حمایتی ویژه‌ای مثل بیمارستان‌های روزانه، بیمارستان‌های شبانه، و خانه‌های سر راهی سپرد.  شکل خاصی از روان درمانی موسوم به رفتار درمانی جدلی (DBT) برای درمان اختلال شخصیت مرزی به کار رفته‌است، به ویژه برای بیمارانی که رفتارهای شبه خودکشی نظیر خودزنی‌های مکرر دارند.  دارودرمانی: برای مقابله با خصایص شخصیتی معینی که کارکرد کلی بیمار مبتلا به اختلال شخصیت مرزی را به هم می‌زند، دارو درمانی مفید است. داروهای ضد روان‌پریشی برای مهار خشم، خصومت، و حملات گذرای روان‌پریشی به کار می‌رود. داروهای ضد افسردگی، خلق افسرده را که در این بیماران شایع است، بهبود می‌بخشد. مهارکننده‌های منوآمین اکسیداز (MAOIها) در برخی از بیماران برای میزان کردن رفتار تکانشی آن‌ها مؤثر بوده‌است. بنزودیازپین‌ها به ویژه آلپرازولام برای رفع اضطراب و افسردگی مفید است، منتها در برخی از بیماران با مصرف این دسته از داروها مهارگسیختگی دیده شده‌است. داروهای ضد صرع مثل کاربامازپین ممکن است کارکرد کلی برخی از بیماران را بهتر کند. داروهای سروتونرژیک مثل مهارکننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین (SSRIs) نیز در برخی از بیماران مفید بوده‌است

بیشتر بخوانید : اختلال شخصیت مرزیاختلال شخصیت دو قطبیشخصیت نمایشیاختلال دو شخصیتیاختلال شخصیت خودشیفته

  • ولی قره چلو

تکرر مدفوع

دوشنبه, ۹ مهر ۱۳۹۷، ۰۶:۰۶ ق.ظ

تکرر مدفوع

تکرر مدفوع ,تکرر مدفوع نشانه چیست,تکرر مدفوع در بارداری,تکرر مدفوع در کودکان,تکرر مدفوع کودک نشانه چیست,تکرر مدفوع,تکرر مدفوع در نوزادان,تکرر مدفوع نوزاد

تکرر مدفوع , تکرر مدفوع نشانه چیست , تکرر مدفوع در بارداری , تکرر مدفوع در کودکان

توضیحاتی در مورد تکرر مدفوع

وضعیت اجابت مزاج و مدفوع شما می تواند نشانگر خوبی از وضعیت سلامت باشد. بر همین اساس است که پیش از کشیدن سیفون بهتر است نگاهی به مدفوع خود داشته باشید. اما از کجا متوجه شویم که شرایط عادی است و مشکلی وجود ندارد؟ دفع مدفوع نباید نیازمند فشار بیش از حد باشد. حرکات روده و اجابت مزاج نباید همراه با درد و آسیب باشد. در شرایط ایده آل، مدفوع باید با کمترین میزان فشار دفع شود و احساس تخلیه کامل را داشته باشید. 

در این مطلب از سایت جسارت در مورد تکرر مدفوع صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

رنگ مدفوع

مدفوع باید طیفی از رنگ قهوه ای یا سبز داشته باشد. به طور معمول، از زمان مصرف غذا تا تبدیل شدن به مواد زائد حدود سه روز طول می کشد. اگر مدفوع طیفی از رنگ سبز را نشان می دهد، ممکن است مدت زمان کمتری برای گوارش سپری شده باشد، اما به طور کلی دلیلی برای نگرانی وجود ندارد. سیاه یا قیری رنگ بودن مدفوع ممکن است نشانه ای از وجود خون باشد. خون ناشی از زخم معده یا مشکلات معده با عبور از دستگاه گوارش تیره‌تر می شود.

یبوست چیست

به طور معمول، اجابت مزاج سه بار یا کمتر در هفته به عنوان یبوست شناخته می شود. در مقابل، تعیین اجابت مزاج بیش از اندازه بر مبنای روزانه دشوارتر است. برخی افراد به واسطه ژنتیک یا سبک زندگی نیازمند دفع مدفوع سه بار یا بیشتر در روز هستند. مشکل زمانی شکل می گیرد که تغییری چشمگیر در الگوی اجابت مزاج شما رخ دهد. اگر میزان دفع مدفوع شما به ناگاه از سه بار در هفته به سه بار در روز برسد می تواند نشانه ای از یک بیماری جدی باشد و نباید نادیده گرفته شود.

مدفوع بدبو

مدفوع فوق العاده بدبو اغلب با آن چه می خورید در ارتباط است، اما می تواند نشانه ای از یک وضعیت پزشکی نیز باشد. غذاهایی که به درستی گوارش نشده اند به روده بزرگ می رسند و یک فرآیند تخمیر آغاز می شود که قند را به گاز تبدیل می کند. این روند می تواند مدفوع بسیار بدبو را تولید کند. در یک دستگاه گوارش سالم، غذا در روده کوچک تجزیه شده و احتمالا مقدار چندانی به روده بزرگ نمی رسد تا فرآیند تخمیر شکل بگیرد. اگر مدفوع شما بویی فراتر از بوی ناخوشایند طبیعی دارد با یک پزشک مشورت کنید. ممکن است عدم تحمل غذایی یا حساسیت غذایی داشته باشید که باید به آن رسیدگی شود.

بیماری سلیاک

اگرچه بیماری سلیاک تنها حدود یک درصد از جمعیت را تحت تاثیر قرار می دهد، اما بنابر ارزیابی های صورت گرفته، 83 درصد آمریکایی های مبتلا به این بیماری از آن بی خبر بوده اند. نشانه های موجود در مدفوع می تواند یکی از نشانگرهای اصلی ابتلا به این بیماری باشد. با ابتلا به بیماری سلیاک، بدن قادر به تحمل گلوتن، پروتئینی در گندم، چاودار، و جو نیست. مصرف گلوتن موجب از بین رفتن پرزهای روده کوچک می شود و از این رو، فرد قادر به جذب مواد مغذی از غذاهای مصرفی نخواهد بود. این مساله به شل شدن مدفوع منجر می شود. دنبال کردن یک رژیم غذایی فاقد گلوتن می تواند به جذب مواد مغذی کمک کرده، مدفوع را سفت‌تر سازد، و به بهبود نشانه های دیگر مانند خستگی، درد، نفخ، افسردگی، یا راش ها کمک کند.

شناور شدن مدفوع

هنگامی که مدفوع به جای آن که غرق شود، شناور می ماند می تواند به معنای وجود گاز اضافی در دستگاه گوارش شما باشد. اگر مقدار زیادی لوبیا، جوانه گندم، کاهو، یا یک وعده غذایی بسیار بزرگ خورده باشید، شناور شدن مدفوع به واسطه گاز کاملا عادی است و دلیلی برای نگرانی وجود ندارد. با این وجود، اگر شناور شدن زیاد رخ می دهد یا متوجه ظاهر روغنی مانند مدفوع شده اید، این می تواند به وجود چیزی در بدن که از جذب چربی ها از غذا جلوگیری می کند، اشاره داشته باشد. به عنوان مثال، التهاب یا عفونت در لوزالمعده می تواند از ترشح کافی آنزیم های گوارشی جلوگیری کند. حساسیت غذایی یا عفونت می تواند به پوشش روده آسیب وارد کند که میزان جذب را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. برای بررسی های دقیق‌تر با پزشک مشورت کرده و آزمایش مدفوع دهید.

اجابت مزاج طبیعی

یک فوق تخصص گوارش معتقد است اجابت مزاج از سه بار در روز تا سه بار در هفته طبیعی محسوب می شود البته به شرط اینکه هربار خیلی طول نکشد و نیازی به زور زدن بیش از حد و استفاده از وسایل کمکی برای تخلیه مدفوع وجود نداشته باشد. به گفته او اجابت مزاج باید حداقل روزی یک بار انجام شود. قوام مواد دفعی نیز باید به صورتی باشد که فرد را اذیت نکند یعنی نه آنقدر خشک باشد که مدت دفع را طولانی کند، به فرد فشار بیاورد و ناحیه مقعد را زخم کند و نه آنقدر آبکی باشد که همراه خود مایعات بسیار زیاد و مواد مغذی که از قبل جذب شده اند را دفع کند.

اسهال و یبوست

پزشکان یبوست را به دو صورت تعریف می کنند؛ یکی زمانی که تعداد دفعات مدفوع کردن کم می شود (کمتر از سه بار در هفته) و دیگری زمانی که فرد هر روز دفع دارد اما یا دفع ناکامل دارد یا اجابت مزاجش همراه با مشکلاتی مثل احساس انسداد است و نیاز به وسایل کمکی برای تخلیه مدفوع پیدا می کند. اسهال نیز به حالتی گفته می شود که در آن قوام مدفوع کاهش پیدا می کند؛ حال این کاهش قوام می تواند همراه با افزایش دفعات اجابت مزاج (بیشتر از سه بار در روز) یا افزایش حجم مدفوع (بیشتر از 200 سی سی در روز) باشد. اگر حجم مدفوع افزایش پیدا نکرده باشد و فقط تعداد دفعات اجابت مزاج زیاد شده باشد، می گوییم فرد دچار اسهال کاذب شده است. این حالت بیشتر در کسانی دیده می شود که مبتلا به روده تحریک پذیر هستند. درصورت وقوع یبوست یا اسهال و حتی اسهال کاذب، حتما باید به پزشک مراجعه کنید و تحت درمان قرار بگیرید.

دفع مدفوع

برای اینکه بدن خود را عادت دهید تا حداقل روزی یک بار دفع مدفوع داشته باشد، باید هر روز 20 تا 30 دقیقه بعد از هر وعده غذایی (صبحانه، ناهار و شام) به دستشویی بروید و حتی اگر نیاز به دفع ندارید سعی کنید در آنجا بمانید و مقداری آب خنک روی دست و محل دفع بریزید. این کار روده ها را تحریک می کند تا با حرکات دودی شکل و غیرارادی خود، مواد دفعی را به سمت پایین سوق دهد. ممکن است در روزهای اول این تمرین، هیچ دفعی صورت نگیرد یا میزان دفع خیلی کم باشد اما باید بدانید که با تکرار آن بعد از مدتی دستگاه گوارش حالت شرطی پیدا می کند و می توانید نیم ساعت بعد از هر وعده غذایی به راحتی تخلیه مدفوع داشته باشید.

سیاه بودن مدفوع

برنگ مدفوع باید از خانواده رنگ زرد باشد. سیاه بودن آن می تواند نشانه خونریزی از معده یا روده باشد. البته زمانی احتمال خونریزی مطرح می شود که مدفوع علاوه بر تغییر رنگ به سیاه یا زرشکی، در عین حال شل و خیلی بدبو هم باشد. در این حالت فرد حتما باید کولونوسکوپی و در صورت لزوم آندوسکوپی شود. سرطان نیز یکی دیگر از دلایل مدفوع سیاه، شل و بدبو است. مصرف بعضی داروها مثل «بیسموت» (ضد زخم معده، روده و اسهال مسافرتی) یا قرص آهن هم می تواند باعث سفت و سیاه شدن مدفوع شود. گاهی اوقات فرد نه داروی خاصی مصرف می کند، نه خونریزی دارد اما مدفوعش سیاه رنگ است، این حالت می تواند به دلیل کمبود مصرف آب اتفاق بیفتد.

سفید بودن مدفوع

اگر رنگ مدفوع به سفید نزدیک شود ممکن است نشانه بعضی بیماری های مجاری صفراوی باشد که در این صورت معمولا زردی در چشم نیز دیده می شود. دکتر عباسیان نیز معتقد است مدفوع زردرنگ یا مدفوعی که همراه با آب زرد رنگ است معمولا به دلیل افزایش مایع صفرا دیده می شود. این حالت بیشتر در افرادی اتفاق می افتد که صفراوی مزاج هستند و بدن های گرم و خشک دارند. این متخصص طب سنتی توصیه می کند که اگر همراه با مدفوع تان خون یا مقدار زیادی صفرا (مایع زردرنگ آبکی) یا کف و بلغم خیلی زیاد دیدید حتما باید به پزشک مراجعه کنید. البته مصرف زعفران، همچنین بعضی داروهای شیمیایی مثل ویتامین های گروه D نیز می توانند رنگ مدفوع را زرد کنند.

اجابت مزاج منظم

اگر شما می توانید وقت اجابت مزاج تان را تنظیم کنید، این بدان معناست که شما یک سیستم گوارشی سالم دارید. اما اگر کاملا منظم نیستید، نگران نشوید. شما می توانید در هر زمانی از روز به دستشویی بروید اما کارشناسان متوجه شده اند که اجابت مزاج در اول صبح، متداول تر است. ساسمن می گوید: اکثر مردم، سنگین ترین وعده غذایی را در شب می خورند بنابراین هنگامی که شما بیدار می شوید، غذا ساعت ها وقت داشته که هضم شود و در روده شما جای گیرد. او همچنین توضیح می دهد که وقتی شما دراز کشیده اید، روده هایتان بسته می شوند بنابراین شما فشار کافی برای بیدار شدن و رفتن به دستشویی را احساس نخواهید کرد. اما هنگامی که سرپا می ایستید، روده های شما باز شده و مدفوع تان به سمت پایین ، تغییر مکان می دهد. دومین زمان متداول برای اجابت مزاج، هیچ ربطی به بیولوژی ندارد و به طبیعت انسان مربوط می شود، بسیاری از مردم هنگامی که از سرکار به خانه می رسند، به دستشویی مراجعه می کنند. لیزا گانجهو، استادیار بالینی پزشکی در مرکز پزشکی لانگون نیویورک می گوید: این، تنها به دلیل آن است که وقتی برای استراحت و اجابت مزاج وجود دارد.

تکرر مدفوع در کودکان

سلام پسرم 13 ماه و نیم سن دارد. تعداد دفعات دفع او در روز زیاد است. حدود پنج تا هفت بار. البته مدفوع شلی نیست. گاهی حتی حالت معمول سفت تر است. آیا این تعداد دفع در روز نرمال است؟ تقریبا به ازای هر بار تغذیه دفع دارد. وزن تولد 2770، که تا چند ماه اول روند ان صعودی بود و سریعتر از نمودار. اما اواخر ماهانه حدود دویست تا نهایتا سیصد گرم وزن میگیرد. در خال حاضر هم 9300 گرم وزن دارد. جواب با سلام خدمت شما در مورد تعداد دفعات اجابت مزاج کودک توصیه میشود با پزشک مشورت نمایید. در مورد وزن گیری باید دقت داشته باشید که وزن گیری کودک همیشه مثل ماههای اول تولد نیست و وزن گیری کاهش می یابد، با توجه به وزن تولد وزن کودک در حال حاضر مطلوب است اما بهتر است جهت قضاوت در این مورد نمودار رشد کودک بررسی گردد. در هر صورت توصیه میشود جهت افزایش وزن کودک غذاهای او را مقوی و مغذی نمایید. استفاده از انواع گوشت و قلم و مغز استخوان، حبوبات و غلات به صورت جوانه زده و کمی چرب تر کردن غذای کودک و تهیه ی غذاهای مورد علاقه ی وی و همچنین کاهش وعده های شیردهی در سال دوم و اولویت دادن به غذای کمکی میتواند به وزن گیری بهتر او کمک کند.

اختلال تکرر مدفوع کودکان

این‌‌ اختلال زمانی مطرح می‌شود که کودک در مکان نامناسب و یا در لباس خود به طور عمد یا غیر‌عمد دفع مدفوع داشته باشد. در این حالت معمولا کودک مدفوع خود را به طور کامل در لباس خودش تخلیه نمی‌کند و نشت مدفوع رخ می‌دهد. این مشکل بیشتر زمانی رخ می دهد که کودک یبوست دارد و مدفوع خود را نگه می‌دارد، مدفوع سفــت می‌شود و سپس مدفوع شل و آبکی از کنار آن نشت ‌کرده و کودک دچار بی‌اختیاری مدفوع می‌شود. مــواردی نیز وجود دارد که کودک یبوست ندارد و معمولا در این نوع، نشت مــدفــــوع عمـــــدی می‌باشد و با اختلالات رفتاری و رفتار‌های مقابله‌ای و لجبازی همراه است و گاه به نوعی بیان خشم پنهان کودک نسبت به والدین و طرف مقابل است. عوارض احتمالی اکثـر کودکانی که مبتلا به بی اختیاری مدفوع هستند به نظر نمی‌رسد مشکلات رفتاری قابل توجهی داشته باشند. بی اختیاری مدفوع ممکنست سبب احساس تمسخر و شرمساری در کودک و خانواده اش شود. در نتیجه خطر انزوا، افسردگی و کمی اعتماد به نفس را به شدت در آنها افزایش دهد. افراد مبتلا به بی اختیاری مدفوع ایـن بیماری نسبت به شب ادراری شیوع کمتری دارد. حدود ۵/۱ تا ۵/۷ درصد کودکان سنین مدرسه به درجاتی از این بیماری مبتلا هستند. شیــوع آن در پسران بیشتر از دختران است. در شرایط اقتصادی – اجتماعی پایین بیشتر دیده می‌شود.

علل تکرر مدفوع در کودکان

نمی‌توان علت واحدی را برای آن در نظر گرفت. معمولا ترکیبی از عوامل روانشناختی و رشدی مطرح است. در هر سنی، بیماری و یا فشارهای روانی اجتماعی ممکن است سبب پس رفت مهارت کودک دراجابت مزاج یا تغییر آن شود. – علت اساسی بی اختیاری مدفوع، احتباس مدفوع است. معمولا راست روده قدرت انقباضی خود را از دست داده و جذب آب از مواد دفعی افزایش می یابد. در نتیجه ماده دفعی بیشتر سفت می شود. – استرس هایی مانند: اختلاف والدین، بد رفتاری با کودک و … – استعداد ذاتی برای حرکات روده ای نامناسب – استفاده افراطی و طولانی از ملین ها – استفاده از تنقیه و شیاف ها – دستکاری رژیم غذایی برای کنترل یبوست – اعمال جراحی برای مقعد سوراخ نشده – سایر عارضه های مقعدی – راست روده ای – عده‌ای از این کودکان به علت شقاق مقعد و سایر مشکلاتی که در ناحیه مقعد دارند، دفع مدفــوع برای آنها دردناک است. همین امر منجر به نگه داشتن مدفوع، تجمع آن، یبوست و بدتر شدن مشـکل مقعد می‌گردد و این چرخه معیوب تکرار شده و در نهایت منجر به نشت مدفوع شل از کنار مدفوع سفت می‌گــردد. – در مواردی به نظر می‌رسد یک کشمکش قدرت بین والد و کودک بر سر آموزش توالت بوجود آمده است. به نظر می‌رسد در این کشمکش کودک با عمل خود، مخالفت با مادر و پا‌فشاری روی خواسته‌های خودش را نشان می‌دهد. – گـاه ممکن است کودک از رفتن به دستشویی ترس داشته باشد و متعاقب آن از این عمل اجتناب ‌کند و تا زمانی که ترس کودک بررسی و درمان نشود، مشکل کودک ادامه می‌یابد. – نباید تأثیر منفی ناشی از آموزش‌های خشن راجع به کنترل مدفوع را نادیده گرفت.

درمان تکرر مدفوع در کودکان

هدف از درمان آن است که کودک به یک استفاده مستقل و منظم از توالت برسد و مشکلات همراه نیز حل گردد. بر اساس نوع بی‌اختیاری مدفوع که با یا بدون یبوست می‌باشد، درمان طبی متفاوت است. قبل از شروع درمان باید یک ارزیابی دقیق از نظر مسائل: پزشکی، اجتماعی و روانشناختی انجام پذیرد. باید دوره‌ای را برای مشاهده و ثبت آلوده‌سازی کودک به طور دقیق اختصاص داد. باید به خانواده کودک، آموزش کافی در مورد مشکل داده شود تا خانواده با توسل به روش‌های تنبیه نامناسب، وضعیت کودک را بدتر نکنند. توجه به نکات زیر در کنترل مدفوع – به طـور مرتب و منظم، ۲۰ دقیقه پس از صرف هر وعده غذا، کودک به مدت ۱۰ دقیقه روی دستشویـی بنشیند تا حرکات رود‌ه‌ای او افزایش یابد. – از تشویق، پاداش و جایزه‌های ویژه برای دفع مناسب مدفوع کودک استفاده کنیم. – از روش های تنبیه مناسب استفاده‌ کنیم و به روش های نامناسبی چون تنبیه بدنی، سرزنــش، تحقیر، شماتت و مقایسه کودک با دیگران متوسل نشویم. این مشکل در چه سنی بهبود می یابد؟ اوج بهبودی برای پسران در سن ۶ سالگی و برای دختران در سن ۸ سالگی می‌باشد. از این سنین به بعد، کاهش تدریجی بیماری وجود دارد. در سن ۱۶ سالگی، بیماری در هر دو جنس به طور کامل ناپدید می‌شود.

بیشتر بخوانید : تکرر ادرار ♥ تعبیر خواب مدفوع ♥ عفونت ادراری ♥ سوزش ادراراسهال خونی

  • ولی قره چلو

تهوع

دوشنبه, ۹ مهر ۱۳۹۷، ۰۶:۰۶ ق.ظ

تهوع

تهوع ,تهوع سارتر,تهوع و استفراغ,تهوع بارداری,تهوع شبانه در بارداری,تهوع صبحگاهی,تهوع در کودکان,تهوع و سردرد,تهوع حاملگی,تهوع و استفراغ بارداری

تهوع , تهوع و استفراغ , تهوع بارداری , تهوع شبانه در بارداری

توضیحاتی در مورد تهوع

وقتی تهوع به‌وجود می‌آید راهی برای فرار از آن وجود ندارد. این احساس یکی از علائم همیشگی بیماری حرکت (Motion sickness) و آنفولانزا و همینطور یکی از عوارض جانبی و متداول شیمی درمانی است. همیشه یک علت مشخص و قابل تشخیص برای حالت تهوع وجود دارد- چیزی مثل تهوع بارداری یا زیاده روی در نوشیدن نوشیدنی‌های الکلی. با این وجود، برخی اوقات علت اصلی تهوع چندان آشکار نیست و به بررسی‌های کاملی نیاز دارد.در این مطلب از سایت جسارت در مورد تهوع صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

تهوع چیست

تَهَوُّع احساس بالا آوردن غذا و به هم خوردن دل. نوعی احساس است همراه با حرکت معکوس اندامهای گوارشی که معده برای بیرون‌راندن چیزی که در داخل آن است، انجام می‌دهد. در این حالت انسان وادار به استفراغ می‌شود

دلایل تهوع

این حالت در بسیاری از بیماری‌ها و ناراحتی‌های بدن دیده می‌شود مانند مشکلات گوارشی، مسمومیت، عفونتها به خصوص عفونت‌های روده‌ای، عارضه جانبی بسیاری از داروها، مشکلات گوش میانی و سرگیجه، بیماری‌های کبد، اختلالات مغز و دستگاه عصبی مرکزی.

درمان تهوع

برای درمان این حالت اگر علت اصلی قابل درمان نباشد از آنتی‌هیستامینها، بوتیروفنونها ، آنتاگونیست‌های گیرنده سروتونین مانند اندانسترون یا متوکلوپرامید استفاده می کنیم. در حاملگی از ویتامین ب۶ نیز استفاده می‌شود.

استفراغ چیست

استفراغ یا بالا آوردن یا هَراش * خروج با فشار محتویات درون معده جانداران از راه دهان و گاه از راه بینی به بیرون است. این محتویات می‌تواند غذای خورده شده یا دیگر مواد درون دستگاه گوارش مانند زردآب (صفرا) باشد. هراش یا استفراغ ممکن است به دلیل نوع ماده بلعیده شده (مثلاً غذای فاسد) یا واکنش مغز به علت وجود تومور، حاملگی، استرس‌های عصبی و غیره باشد. به حالتی که پیش از استفراغ (هراش) در بیمار ایجاد می‌شود تهوع (بالا آوردن) می‌گویند. اگر هراش (استفراغ) ادامه داشته باشد، برای جلوگیری از پیامدهایی همچون دهیدراسیون (ازدست دادن آب بدن) باید درمان گردد. استفراغ با قی کردن (برگشت غذا) که غذای هضم شده از راه مری به دهان برمی‌گردد اما بدون فشار است و منجر به جهیدن به بیرون نمی‌شود تفاوت دارد. استفراغ یک واکنش محافظتی در پاسخ به علل متعددی هستند این علل شامل طیف وسیعی ازاختلالات، مانند شرایط کاملاً خوش‌خیم تا شرایط اورژانسی است. تهوع و استفراغ هر کدام می‌تواننند به‌طور مستقل رخ دهند اما معمولاً با یکدیگر مرتبطند. معمولاً تهوع منجر به ایجاد استفراغ می‌شود. تهوع با رنگ‌پریدگی، تعریق، و احساس گرگرفتگی همراه است. استفراغ تخلیهٔ همراه با فشار محتویات معده از دهان است. آروغ زدن انقباضات مکرر عضلات دیافراگم و دیوارهٔ شکم است که اغلب منجر به استفراغ می‌شود یا با استفراغ همراه است

تهوع و اضطراب

استفراغ می‌تواند یکی از علائم رایج اضطراب و نگرانی باشد. اتفاقی که در چنین شرایطی می‌افتد به این شکل است: وقتی شما در گیر و دار یک وحشت زدگی یا حمله پانیک (Panic attack) هستید، بدن شما به حالت ” جنگ یا گریز” تغییر حالت می‌دهد. آدرنالین وارد جریان خون شما می‌شود و شما را برای روبه‌رو شدن با دشمن شناخته شده خود یا پا به فرار گذاشتن آماده می‌کند. در همین حال، فعالیت‌های بدنی مثل گوارش بطور مجازی متوقف می‌شوند و به دنبال آن سموم خاصی در بدن انباشته می‌شوند. در نهایت، علائم و نشانه‌های شیمیایی به مغز می‌رسند و موجب به‌وجود آمدن احساس حالت تهوع در شما می‌شوند.

تهوع و مشکلات معده

استفراغ و دردهای شکمی علائم نشان دهنده یکی از مشکلات معده هستند. الیزابت هالت- دستیار استاد مشاور پزشکی در مدرسه پزشکی دانشگاه دوک- می‌گوید: ” این علائم می‌توانند پرچم قرمزی برای یکی از مشکلات جدی مرتبط با دیابت نوع ۱ باشند “. کتواسیدوز دیابتی زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های گرسنه ی انرژی( که قند مورد نیاز خود را به دلیل تولید نشدن انسولین کافی در بدن دریافت نمی‌کنند) آغاز به سوزاندن چربی برای تامین سوخت مورد نیاز خود می‌کنند و باین ترتیب سطوح بالایی از ماده‌ای شیمیایی به نام ” کتون‌ها ” در ادرار و خون تولید می‌شود. در نتیجه فرد احساس ناخوشایندی را تجربه می‌کند و وقتی دچار کتواسیدوز می‌شود، حالت تهوع را تجربه می‌کند. این شرایط بویژه در افرادی که از بیماری دیابت خود آگاهی ندارند یا علائم هشدار دهنده آن مثل تشنگی بیش از اندازه و تکرر ادار را نمی‌شناسند می‌تواند منجر به کما یا مرگ شود.

تهوع و اختلال هورمونی

این اختلال هورمونی نشان دهنده این است که غده‌های آدرنال یا فوق کلیوی شما- که درست در بالای کلیه‌ها قرار گرفته اند- قادر به تولید مقادیر کافی از برخی هورمورن‌های مشخص نیستند. یکی از علت‌های نارسایی غدد فوق کلیوی عبارت است از بیماری آدیسون. این بیماری نوعی بیماری خودایمنی است که به غدد فوق کلیوی آسیب رسانده و تولید کورتیزول( هورمونی حیاتی برای رشد)، سوخت و ساز و دیگر عملکردها را محدود می‌کند. چطور می‌توانید تشخیص بدهید که غدد فوق کلیوی شما به درستی کار نمی‌کنند؟ دکتر هالت می‌گوید: علائم نشان دهنده این مشکل جسمی عبارت است از تهوع، استفراغ، اسهال، کاهش وزن و درصورت تداوم می‌تواند منجر به افت زیاد فشار خون و قرار گرفتن شما در حالت شوک شود. افراد مبتلا به نارسایی غدد فوق کلیوی که این نشانه‌ها را در خود مشاهده می‌کنند باید سریعا تحت مراقبت پزشکی قرار بگیرند. این شرایط بدون درمان می‌تواند منجر به مرگ شود.

تهوع و حمله قلبی

حتی اگر در قفسه سینه خود احساس درد نمی‌کنید اما به حالت تهوعی یا احساسی ناخوشایند در شکم خود دقت کنید. این علائم می‌تواند به معنای آن باشد که شما در معرض حمله قلبی قرار دارید. آمن بنیامینوویتز- متخصص بیماری‌های قلبی عروقی در مرکز قلب منهتن واقع در نیویورک- میگوید: این علائم قلبی که شیوع کمتری هم دارد در زنان بیشتر از مردان دیده می‌شود. او بیمارانی داشته است که با علائمی مانند رفلاکس اسیدی مراجعه کرده‌اند و درواقع از حملات قلبی رنج می‌برده‌اند. بنابراین کنترل‌ها و معاینات پزشکی بسیار حائز اهمیت است. او می‌گوید: برخی اوقات علائم نشان دهنده حمله قلبی دردهایی مثل درد شکمی یا درد در قسمت میانی شکم فوقانی است. حمله قلبی دردی شدید و دردناک ندارد بلکه چیزی شبیه به احساس ناراحتی یا سنگینی یا حتی سوءهاضمه می‌تواند علائم چنین شرایطی باشد.

درمان سریع تهوع

راه‌هایی برای درمان فوری استفراغ از این قرارند: دستشویی اگر حالت تهوعی دارید قبل از مصرف هر دارویی به دست‌شویی بروید. گاهی اوقات دلیل حالت تهوعی و درد دل در افراد مختلف نیاز به اجابت مزاج است. آب و مایعات اغلب اوقات حالت تهوعی با استفراغ همراه است. استفراغ باعث از دست رفتن آب بدن می‌شود. وقتی بدن دچار کم‌آبی شود، حالت تهوعی شدیدتر می‌شود. نوشیدن نعناع، بابونه و یا چای زنجبیل با عسل اثر مثبتی در کم شدن حالت تهوعی دارند.بدن برای حفظ انرژی نیاز به مواد مقوی دارد، خوردن غذایی شیرین و مطلوب به حفظ انرژی کمک می‌کند. البته غذا باید هضم آسانی داشته باشد. غذاهای تند، چرب یا بسیار شیرین، مناسب نیستند. در حالت تهوعی از خوردن لبنیات هم پرهیز کنید چرا که لبنیات باکتری‌هایی طبیعی دارند که ممکن است با معده سازگار نباشند. غذاهایی که بوی تند و شدیدی دارند یا زیاد چرب هستند، حالت تهوعی را بدتر می‌کند. غذاهایی مانند سیب زمینی له شده، پلوی سفید مخصوصا کته یا رشته فرنگی به آرام کردن معده و درمان حالت تهوعی کمک می‌کنند. خوردن پلوی کته با برنجی که خوب شسته شده و نیم ساعت خیس خورده است، مفید است.خوردن شربت نوشابه؛ مایع غلیظی که طعم کولا می‌دهد. زمانی که نوشیدنی کولا در دسترس نیست و فرد بیمار تمایلی به خوردن غذا نیز ندارد، خود نوشابه می‌تواند مفید باشد. نوشابه قند بالایی دارد اما هر بار پیش از نوشیدن باید آن را تکان داد که گازش خارج شود. جوش شیرین جوش شیرین را باید در یک لیوان آب ولرم حل کرد و نوشید. این نوشیدنی کمک زیادی به درمان حالت تهوعی می‌کند. 

درمان خانگی تهوع

نوشیدن سرکه سیب به درمان این حالت کمک می کند. دو قاشق سرکه سیب را باید با یک لیوان آب ولرم مخلوط کرد و نوشید. پروتئین وعده‌های غذایی که بیشتر حاوی غذاهای پر پروتئین هستند نسبت به مواد غذایی حاوی کربوهیدرات طبق تحقیقات برای کاهش این حالت بهتر هستند. اگر دچار این حالت هستید بهتر است به جای استفاده از غذاهای کربوهیدراتی مثل سیب زمینی سرخ شده، مرغ کبابی ساده را جایگزین کنید. چای نعنا نوشیدن چای نعناع. چای نعناع در تسکین فوری این حالت بسیار مؤثر است. یک قاشق کامل برگ خشک نعناع را در آب جوش ریخته شود و بعد از نیم ساعت می‌توان آن را صاف کرد ولی خوردن برگ‌های نعناع همراه با چای نیز کمک امدادی به درمان این حالت است. دارچین براساس یک تحقیق انجام یافته در سال ۲۰۱۵ نشان می‌دهد که دارچین می‌تواند به کاهش این حالت ایجاد شده بوسیله درد قاعدگی کمک کند. دارچین معمولا در کلوچه‌ها و نانهای معطر به عنوان یک طعم دهنده استفاده می‌شود زنجبیل خوردن زنجبیل برای کاهش این حالت خوب است. برای کنترل این حالت بین یک تا چهار گرم زنجبیل در روز می‌تواند خورده شود ولی در دوران بارداری مصرف زنجبیل هیچ‌گاه نباید از یک گرم در روز بیشتر شود. زنجبیل را می‌تواند با چای یا دمنوش نیز مصرف کرد.استنشاق بوی لیمو ترش تازه و یا سایز مرکبات در تسکین این حالت مفید است. خوردن لیمو ترش خصوصاً به شکل یخ‌زده نیز خوب است. کمپرس سرد قرار دادن کمپرس سرد پشت گردن در حالت درازکش، باعث بهتر شدن این حالت می‌گردد. استراحت بدن برای مبارزه با باکتری یا ویروس موجود در معده به انرژی نیاز دارد بنابراین استراحت لازم است. فردی که دچار این حالت است بهتر است دراز بکشد و از انجام ورزش و حرکت زیاد خودداری کند. خواب مفید است. فرد بیمار ممکن است بعد از بیدار شدن از خواب احساس بهتری داشته باشد یا همچنان این حالت ادامه داشته باشد اما حداقل در این بین رنج نکشیده است.

تهوع و استفراغ

جلوی استفراغ را نگیرید، استفراغ راه بیرون آمدن باکتری یا ویروس از معده است و پاکسازی است. اگرچه استفراغ ممکن است ناراحت کننده باشد ولی به بهبود بیماری کمک می‌کند. برای حفظ آرامش هنگام خواب، میتوان یک سطل را در دسترس فرد بیمار قرار داد. اگر این حالت خیلی شدید و ناراحت کننده باشد، می‌توان از داروهای ضد تهوع استفاده کرد.

تهوع در صبح

اگر فردی صبح از خواب بیدار شد و این حالت را داشت، می‌تواند مقداری نوشابه را کم کم بنوشد یا چوب شور خشک، غلات خشک، نان تست خشک را کم کم بخورد. خوردن این خوراکی‌ها در طول روز، این حالت را کنترل کرده و به درمان کمک می‌کنند.

خوراکی هایی برای تهوع

بیسکوییت همان‌طور که در بالا گفته شد، در هنگام این حالت باید خوراکی‌های سبک و ساده خورده شود. بیسکوئیت از جمله این خوراکی‌هاست اما نباید در خوردن آن زیاده‌روی کرد. غذا های ساده با فیبر بالا خوردن این مواد غذایی می‌تواند مواد شیمیایی که محرک این حالت هستند را از بدن خارج کند. خوردن سبزیجات و میوه‌های خام مانند سیب و هویج می‌تواند انتخاب مناسبی باشد. آجیل خوردن مواد کم حجم و سرشار از پروتئین مانند گردو و بادام زمینی انرژی از دست رفته را به بدن فرد بیمار باز می‌گرداند و حالت تهوع را کمرنگ‌تر می‌کند. موز موز علاوه بر فیبر بالا حاوی پتاسیم است که علائم این حالت را بهبود می‌بخشد.

تهوع و رایحه درمانی

برخی اعتقاد دارند که رایحه درمانی می‌تواند به کاهش این حالت کمک کند و چندین نوع رایحه مختلف از جمله لیمو، اسطوخودوس، بابونه، میخک و پرتقال توصیه شده است. بعضی تحقیقات هم دریافتند که بخصوص اثر رایحه درمانی نعناع می‌تواند تهوع را رفع کند. یک تحقیق انجام شده در سال ۲۰۱۲ نشان داد که ایزوپروپیل الکل بر اساس رایحه درمانی در کاهش تهوع موثر بود اما هیچ مدرکی برای روغن نعناع موجود نبود. نویسندگان تحقیق نتیجه گرفتند که رایحه درمانی مفید است اما نسبت به داروی ضد تهوع اثر کمتری دارد.

نکاتی در مورد رفع تهوع

هنگام داشتن این حالت از باید خوردن غذاهای فناوری شده همانند چیبس، همبرگر، شیرینی، دونات، کنسرو، نان سفید، غذاهای سرخ شده یا غذاهای چرب و شور خودداری کرد. اگر تهوع همراه با استفراغ باشد باید بدن بوسیله خوردن وعده‌های کوچک آب بصورت منظم آبرسانی شود. خوردن غذاهای شور یا نوشیدن یک نوشیدنی قندی بدون گاز می‌تواند به جایگزینی قندها و نمکهای از دست رفته با استفراغ ضروری است. سوپ ساده سبزیجات، داغ خورده شود. عرق کردن هنگام خوردن سوپ داغ، نشانه خوبی برای بهبودی است. استفاده از مواد مخدر، الکل و کافئین باعث تحریک بیشتر معده شده و حالت تهوع را بدتر می کند. فردی که دچار احساس تهوع شده است باید از قرار گرفتن در محیط‌های گرم، دم کرده پرهیز کند. بودن در هوای خنک و تازه احتمال شدیدتر شدن حالت تهوع را کاهش می‌دهد. وعده‌های غذایی باید حجم کم داشته باشند. 6 تا هشت وعده کوچک در روز و یک میان وعده پیش از خواب، مفید است. بعضی از فعالیتهای روزمره و وضعیتهایی مثل خم شدن به جلو و یا منقبض کردن شکم نیز می‌تواند باعث افزایش تهوع شود. با خودداری از خم شدن به جلو می‌توان از فشار وارده روی شکم و معده که ممکن است علائم را بیشتر کند، خودداری کنید. تحقیقات نشان می‌دهد که نفس‌های عمیق و آهسته و به طور مرتب می‌تواند به کاهش احساس تهوع کمک کند. این ممکن است مدیتیشن ذهنی را به کار گیرد که بر تکنیکهای تنفسی کنترل شده متمرکز است. این روش به خصوص برای تهوع ناشی از دردهای قاعدگی بسیار موثر است. با اجرای این تکنیک هم گرفتگی عضلانی و هم تهوع به طور همزمان کاهش می‌یابد. دهانشویه قبل از غذا و بعد از آن باعث از بین بردن طعم و مزه بد در دهان می‌شود و در درمان و بهبود حالت تهوع بی اثر نیست. بین هر وعده غذایی و خواب باید حداقل یک ساعت فاصله باشد. استفاده از غذاهای ساده می‌تواند به کاهش تهوع کمک کند. هر غذایی با مواد طعم دهنده زیاد ممکن است باعث ناخوشی بیشتر معده شود. برای مثال رژیم غذایی BRAT اغلب اوقات برای رفع علائم مسمومیت‌های غذایی یا عفونت استفاده می‌شود. همچنین این رژیم همیشه برای بیمارانی که دچار اسهال هستند توصیه می‌شود این رژیم غذایی شامل موز، برنج، سیب و نان تست شده می‌شود. اگر تهوع و یا استفراغ مداوم باشد و یا با علائم شدیدی مانند درد شکم، تب، زردی پوست (یرقان)، یا خونریزی همراه باشد حتما باید به پزشک مراجعه کنید

بیشتر بخوانید : استفراغدل دردمعده درددرد قولنجکلیه درد

  • ولی قره چلو

لوبیا سفید

دوشنبه, ۹ مهر ۱۳۹۷، ۰۶:۰۶ ق.ظ

لوبیا سفید

لوبیا سفید ,لوبیا سفید به انگلیسی,لوبیا سفید پلو,لوبیا سفید و لاغری,لوبیا سفید غذا,لوبیا سفید کاشت,لوبیا سفید کالری,لوبیا سفید قیمت,لوبیا سفید خوراک

لوبیا سفید , لوبیا سفید در بارداری , لوبیا سفید و لاغری , لوبیا سفید خواص

توضیحاتی در مورد لوبیا سفید

یکی از مهمترین خواص لوبیا سفید اینست که موجب کاهش قند خون می شود. همچنین لوبیا سفید فشارخون را هم کاهش می دهد. یکی دیگر از فواید لوبیا سفید چربی پایین و مقدار پروتئین بالای آن است . طبق بررسی های بدست امده لوبیا سفید از نظر طب قدیم معتدل است.‏ یکی دیگر از خواص لوبیا سفید مقابله با ناراحتی های قلبی عروقی است. مصرف لوبیا سفید یبوست را درمان می کند. به گفته محققان مصرف لوبیا سفید موجب نوسازی سلول ها شده و همچنین برای درمان کم خونی توصیه می شود. همچنین مصرف لوبیا سفید برای هیچ کدام از گروه های خونی مشکل ساز نیست .لوبیا از ۲۲ درصد پروتئین، ۶۲ درصد قند(کربوهیدرات) از نوع نشاسته و ۲ درصد مواد چربی تشکیل شده و یکی از مقوی‌ترین حبوبات روی زمین به‌شمار می‌رود و چون مواد پروتئینی آن نسبتاً زیاد است، عده‌ای از دانشمندان آن را بمانند عدس، «گوشت فقرا» هم نامیده‌اند. زیرا «تا حدودی» می‌تواند جای خالی گوشت حیوانی را در یک برنامهٔ غذایی سالم پر کند و تا حدی همان مواد لازم در گوشت را به بدن برساند. لوبیا برای بعضی از مردم که دارای معده ضعیف هستند غذای سنگینی به‌شمار می‌رود و ممکن است به دشواری هضم شود. اما اگر چند روزی آن را در آب خیس کنند و هنگامی که لوبیا می‌خواهد جوانه بزند آنرا بپزند، هم زودتر پخته می‌شود و هم سریعتر گوارده و جذب می‌گردد. این لوبیای تازه جوانه زده، دارای ویتامین‌های گوناگون هم خواهد بود که مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از انواع ویتامین «ب» ویتامین «ث» ویتامین «د». بنا براین فواید چنین لوبیایی خیلی بیش از لوبیای خیس نشده وجوانه نزده می‌باشد. لوبیا برای مبتلایان به رماتیسم، اختلال فشارخون و بیماری‌های کلیوی خوراک سودمندی به‌شمار می‌رود. اما بعلت سرشار بودن از کربوهیدرات نشاسته، اشخاص چاق و مبتلایان به بیماری قند (دیابت) باید از مصرف زیاد آن پرهیز کنند و نیز کسانی که به بیماری نقرس دچارند یا اورهٔ خونشان بیشتر از حد طبیعی است به علت وجود پروتئین نسبتاً زیاد در لوبیا باید در مصرف آن احتیاط کنند و از لوبیای سبز استفاده نمایند. 

در این مطلب از سایت جسارت در مورد لوبیا سفید صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

لوبیا سفید چیست

لوبیا سفید یک نوع لوبیا است که جز خانواده حبوبات محسوب می‌شود. این محصول کشاورزی که در کشورهای بریتانیا و آمریکا دارای محبوبیت بسیاری است، دارای مقدار زیادی کربوهیدرات می‌باشد.

ارزش غذایی لوبیا سفید

از خواص لوبیای سفید می‌توان به میزان بالای پروتئین و چربی بسیار اندک آن اشاره کرد. – لوبیا منبع غنی فیبر بوده و میزان کلسترل آن بسیار اندک است. وعده غذایی مناسبی برای بیماران مبتلا به فشار خون و دیابت محسوب می‌شود. – منیزیم موجود در لوبیای سفید می‌تواند از حملات قلبی پیشگیری کند و سیستم گردش خون را بهبود بخشد. پتاسیم و سدیم موجود در آن به تنظیم فشارخون و ضربان قلب کمک می‌کند. – لوبیا سفید منبع مناسبی از دو ماده معدنی مهم منگنز و مس بوده که در خنثی‌سازی رادیکال‌های آزاد و پیشگیری از ابتلا به سرطان مفیدند. – مس موجود در لوبیا سفید در تولید نوعی آنزیم موثر در بازسازی کلاژن و الاستین پوست نقش دارد و چین و چروک پوست را به تعویق می‌اندازد. – ویتامین B1 از ویتامین‌های موجود در لوبیا سفید است.

عصاره لوبیا سفید

عصاره لوبیای سفید ، یک ماده ی طبیعی است که معمولاً به شکل مکمل آن به فروش می رسد و در بازار معمولاً به عنوان«مهارکننده نشاسته» شناخته می شود. طرفداران عصاره لوبیای سفید ادعا می کنند این عصاره می تواند مانع آلفا آمیلاز (یکی از آنزیم های طبیعی بدن) شود تا کربوهیدرات ها را به گلوکز تبدیل ننماید. عصاره لوبیای سفید ، با محدود کردن فعالیت آلفا آمیلاز، باعث می شود گلوکز کمتری برای تبدیل شدن به چربی در اختیار بدن قرار گیرد. عصاره لوبیای سفید به عنوان کمکی برای کاهش وزن، فروش گسترده ای دارد. همین طور گفته می شود که این عصاره می تواند از چاقی جلوگیری کرده و چربی شکمی را کاهش دهد. ۱۰۰ گرم لوبیا پخته شده ۱۴۰ کالری دارد از این رو برای خلاص شدن از شر وزن اضافی بدن غذای مناسبی است.

مصرف لوبیا سفید در بارداری

لوبیای سفید حاوی بسیاری از ویتامین ها و مواد معدنی است که نقش اساسی در سلامت انسان دارند. به عنوان مثال، لوبیا حاوی فولات زیادی است که برای زنان در اوایل بارداری ضروری است زیرا مقادیر کافی از فولات می تواند از نقص لوله عصبی در جنین جلوگیری کند. همچنین دارای مقادیر زیادی ویتامین B1 (تیامین) است که برای سلامت مغز و عملکردهای شناختی حیاتی است. بسیاری از مواد معدنی و مهم دیگری در این دانه شگفت انگیز وجود دارد مانند: آهن که به تشکیل گلبول قرمز خون کمک میکند همچنین، این ماده معدنی در انتقال اکسیژن به سلولها در سراسر بدن نقش مهمی دارد. زنان باردار و شیرده به آهن بیشتری نسبت به افراد دیگر نیاز دارند. میزان آهن این گیاه ۲ برابر آهن موجود در گوشت گاو است.

لوبیا سفید برای آقایان

محققان دریافته اند که خوردن لوبیای سفید به عمر طولانی تر مردان کمک می کند. محققان دانشگاه کییل آلمان دریافتند که وجود پروتئین موجود در لوبیا سفید موجب افزایش طول عمر مردان می شود، میزان تناسب اندام را افزایش می دهد، و تعادل گلوکز آنها را بهبود می بخشد. این تاثیر در زنان یافت نشد. پرونتین یک ترکیب گیاهی متعلق به گروه ایزوفلاوون ها است

مصرف لوبیا سفید در طب سنتی

طبع لوبیا سفید از نظر گرمی و سردی متعادل است. لوبیای سفید در طب سنتی غذاییت آن زیاد است و برای تقویت میل جنسی نیز موثر است. خونریزی قاعدگی را برای کسانی که مشکل دارند و به خوبی انجام نمی شود همانند نخود می تواند کمک کند که منظم بشود. ادرار آور است؛ مخصوصاً برای افرادی که مزاج های سرد یا ضعف بدنی دارند، ادرار را بیشتر به جریان می اندازد. ملین سینه و مولد منی و شیر و محرک نیروی جنسی است.

مضرات لوبیا سفید

به دلیل این که تحقیقات بلندمدت دقیقی روی اثرات عصاره لوبیای سفید صورت نگرفته، در مورد بی خطر بودن مصرف این عصاره برای طولانی مدت اطلاعات چندانی در اختیار نداریم. البته هشدارهایی در این مورد وجود دارد که لوبیای سفید شاید عوارض جانبی مانند حالت تهوع، نفخ، گاستریت و اسهال داشته باشد. مکمل های عصاره لوبیای سفید از نظر بی خطر بودن برای زنان باردار، شیرده، کودکان و افرادی که بیماری های خاصی دارند مورد آزمایش قرار نگرفته اند. بنابراین اگر تصمیم دارید از این محصول استفاده کنید با پزشک مشورت نمایید.

سالاد لوبیا سفید

سالاد لوبیای سفید به آسانی و در زمانی کمتر از 15 دقیقه تهیه می شود البته اگر لوبیا سفید را از قبل پخته باشید یا اینکه کنسرو آن را تهیه کنید. این سالاد یک وعده غذای گیاهی و کامل محسوب می شود. این مقدار مواد برای 8 نفر کافی است. مواد لازم سالاد لوبیا سفید جعفری تازه ساتوری شده ½ 1پیمانه روغن زیتون ¼ پیمانه آب لیموی تازه 2 قاشق غذاخوری تره ‎فرنگی خرد شده 1 ساقه (⅓ 1 پیمانه) لوبیا سفید پخته 450 گرم نمک و فلفل سیاه به میزان لازمسالاد لوبیا سفید طرز تهیه: لوبیا سفید پخته و آبکش شده، جعفری و تره فرنگی تازه و خرد شده را داخل یک کاسه بزرگ ریخته و مخلوط می کنیم. سالاد را با روغن زیتون، آب لیموترش تازه و نمک و فلفل به میزان دلخواه مزه دار کرده و سرو کنید.

لوبیا سفید و تنظیم ضربان قلب

یکی دیگر از خواص لوبیا سفید اینست که به دلیل وجود پتاسیم و سدیم زیادی که دارد و برقراری تعادل این دو ‏عنصر در بدن میتواند فشار خون و ضربان قلب را تنظیم کند. به گزارش آسان طب لوبیا سفید دارای منگنز و مس زیادی است که موجب تجزیه رادیکال‌های ‏آزاد بدن می شود و در نتیجه از ابتلا به سرطان جلوگیری می کند.

آشنایی با لوبیا سبز

لوبیا سبز با (نام علمی: Phaseolus vulgaris)گیاهی است از خانواده باقلائیان، که بسیار کم کالری بوده و فاقد چربی اشباع می‌باشد. لوبیا سبز منبع خوبی از ویتامین‌ها، مواد معدنی و ریز مغذی‌ها است. لوبیا سبز در مقایسه با لوبیا خشک کالری بسیار کمی دارد به طوری که در ۱۰۰ گرم آن تنها ۳۰ کالری انرژی نهفته‌است، در حالی که ۱۰۰ گرم لوبیا قرمز و سفید خشک ۳۴۰ کالری و لوبیا چشم بلبلی ۱۳۰ کالری انرژی دارد.  قابل توجه است که لوبیا سبز و انواع دیگر لوبیا از دسته حبوبات بوده و جزو سبزیجات قرار نمی‌گیرند زیرا که سبزیجات به گیاهان یک ساله گفته می‌شود.مدت نگهداری لوبیا سبز در یخچال در صورتی که آن را در کیسه محبوس نکنیم ۳ تا ۴ روز و در فریزر به صورت وکیوم در کیسه فریزر ۱ تا ۶ ماه است. البته انجماد طولانی می‌تواند تا حدودی از ویتامین C و اسیدفولیک این سبزی بکاهد و طعم و مزه آن را نامطلوب و تند سازد. بهترین روش طبخ لوبیا سبز، بخارپز کردن آن است. لوبیا پلو و کوکو لوبیا از غذاهای معروفی است که می‌توان با لوبیا سبز تهیه کرد. 

فواید لوبیا سبز

لوبیا سبز به دلیل داشتن ویتامین K، برای ساختن استخوان‌هایی قوی بسیار مهم است. ویتامین K۱، پروتئین استئوکلسین (پروتئینی مهم و غیر کلاژنی در استخوان) را فعال می‌سازد. لوبیا سبز برای بیماران قلبی مبتلا به دیابت و بیمارانی که دچار گرفتگی عروق هستند، مفید است. لوبیا سبز منبع غنی از ویتامین A(از نوع بتاکاروتن) و همچنین ویتامین C، می‌باشد. این دو ماده مغذی، آنتی‌اکسیدان‌هایی مهم هستند که به کاهش رادیکال‌های آزاد موجود در بدن کمک می‌کنند. لوبیا سبز منبعی غنی از ویتامین C، ویتامین K، منگنز، ویتامین A، فیبر، پتاسیم، فولات، آهن، منیزیم، ویتامین B۱، مس، کلسیم، فسفر، پروتئین، امگا۳ و نیاسین است. منیزیم و پتاسیم با همکاری هم به کاهش فشار خون کمک می‌کنند. همچنین فیبر که در لوبیا سبز موجود می‌باشد باعث کاهش فشار خون می‌گردد. لوبیا سبز از مبتلا شدن به سرطان روده جلوگیری می‌کند. ویتامین C و بتاکاروتن موجود در آن سلول‌های روده را از تخریب توسط رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کند. فولات موجود در لوبیا سبز نیز از تخریب DNA و تغییر سلول‌های روده پیش‌گیری می‌کند. لوبیا سبز به علت داشتن ویتامین ریبوفلاوین در کاهش حملات میگرن بسیار مؤثر است. لوبیا سبز منبعی سرشار از آهن است و در مقایسه با گوشت قرمز که یکی از منابع مهم برای تأمین آهن است، همراه با تأمین آهن، حاوی کالری بسیار کم است و فاقد هر گونه چربی نیز می‌باشد.[۲]

کاهش وزن با لوبیا سفید

طرفداران عصاره لوبیای سفید ادعا می کنند این عصاره می تواند مانع آلفا آمیلاز (یکی از آنزیم های طبیعی بدن) شود تا کربوهیدرات ها را به گلوکز تبدیل ننماید. عصاره لوبیای سفید، با محدود کردن فعالیت آلفا آمیلاز، باعث می شود گلوکز کمتری برای تبدیل شدن به چربی در اختیار بدن قرار گیرد. عصاره لوبیای سفید به عنوان کمکی برای کاهش وزن، فروش گسترده ای دارد. همین طور گفته می شود که این عصاره می تواند از چاقی جلوگیری کرده و چربی شکمی را کاهش دهد. عصاره لوبیای سفید نه تنها در زمینه کاهش وزن شهرت دارد بلکه گفته می شود می تواند قندخون را کنترل کرده، بر مقاومت انسولینی غلبه کرده، از دیابت و بیماری قلبی پیشگیری کرده، عملکرد ورزشی را ارتقاء داده، انرژی را بیشتر کرده، علائم آرتریت را کاهش داده و به پیشگیری از سرطان روده بزرگ کمک کند. تاکنون تحقیقات محدودی روی فواید بالقوه عصاره لوبیای سفید صورت گرفته، اما برخی مطالعات نشان می دهند که این عصاره می تواند برای کاهش وزن مفید باشد. در یکی از تحقیقات صورت گرفته معلوم شد یکی از خواص بالقوه عصاره لوبیای سفید می تواند افزایش روند کاهش وزن و جلوگیری از افزایش قندخون توسط کربوهیدرات ها باشد.

مضرات عصاره لوبیا سفید

عصاره لوبیای سفید شاید عوارض جانبی مانند: حالت تهوع نفخ گاستریت اسهال داشته باشد. مکمل های عصاره لوبیای سفید از نظر بی خطر بودن برای زنان باردار، شیرده، کودکان و افرادی که بیماری های خاصی دارند مورد آزمایش قرار نگرفته اند. بنابراین اگر تصمیم دارید از این محصول استفاده کنید با پزشک مشورت نمایید. موسسه ملی سلامت توصیه می کند برای کاهش وزن، یک برنامه مدیریت شده که شامل تغذیه سالم و ورزش منظم باشد داشته باشید، به اندازه کافی بخوابید و از استرس دور باشید تا به وزن متعادلتان برسید.

کالری لوبیا سفید

لوبیا سفید در هر ۱۰۰ گرم، ۳۴۰ کیلو کالری انرژی دارد. مکمل کربو بلاکر یک مکملی هست که دارای عصاره لوبیا سفید می باشد، که ثابت شده با کربوهیدرات ها باند شده، و آن ها را از دسترس جذب خارج می کند البته با درصدی نه چندان قابل توجه مکمل پر کاربردی نیست. در کاهش چاقی تاثیر چندانی ندارد در مواردی نظیر کبد چرب شدید و دیابت کنترل نشده کاربرد دارد. ۱/۵ فنجان لوبیاسفید حاوی ۴ میلی گرم آهن “غیرهم” است. لوبیا منبع غنی پروتئین و فیبر نیز می باشد. با افزودن مرکبات به خوراک لوبیای خود می توانید جذب آهن آن را افزایش دهید.

لوبیا سیاه چیست

لوبیا سیاه یکی از غنی ترین انواع حبوبات در جهان است که مبدا آن به کشور های آمریکای مرکزی و جنوبی همچون مکزیک و برزیل تعلق دارد که در تهیه و طبخ بسیاری از غذا های بومی این مناطق مورد استفاده قرار می گیرد. این نوع لوبیا به تازگی در ایران رواج یافته است.

لوبیا چشم بلبلی

لوبیای چشم‌بُلبُلی یکی از بنشن‌ها است. این گیاه از تیرهٔ پروانه‌داران (Fabaceae)، راستهٔ نخود (Fabales) است. به فارسی «لوبیا چشم بلبلی» و نوعی از ان را لوبیای گل گویند. در کتب طب سنتی با نام «لوبیای بلدی» و به هندی «لوبا» گفته می‌شود. به فرانسوی Dolic a oeil noer یا Oolique a oeil noir و به انگلیسی Catjang, Cow pwas , Black eye pea گفته می‌شود. گیاهی است از خانواده بقولات و تا حال ۲۰ گونه مختلف از ان شناسایی شده‌است. گونه معروف و معمول آن که برای مصرف میوه و ثمر ان به‌طور سبز یا خشک کاشته می‌شد. دارای نام علمی Hassk vigna sinensis (L) savi. Ex می‌باشد. سابقاً این گیاه را گیاه شناسان در جنس Dolichos طبقه‌بندی می‌نمودند ولی فعلاً معمول استکه ان را در جنس Vigna می‌گذارند. در تعدادی از مدارک V.catjang را به عنان نام اصلی ذکر می‌کنند و در عده‌ای نیز V. cylindrica و بقیه به عنوان نام‌های مترادف می‌آوردند.

بیشتر بخوانید : لوبیا چیتیلوبیا قرمزلوبیا چشم بلبلیلوبیا سبزلوبیا سیاه

  • ولی قره چلو

بادام کوهی

دوشنبه, ۹ مهر ۱۳۹۷، ۰۶:۰۶ ق.ظ

بادام کوهی

بادام کوهی ,بادام کوهی به انگلیسی,بادام کوهی در بارداری,بادام کوهی الوک,بادام کوهی چیست,بادام کوهی ویکی پدیا,بادام کوهی و خواص آن,بادام کوهی یا الوک

بادام کوهی , بادام کوهی در بارداری , بادام کوهی الوک , بادام کوهی چیست

توضیحاتی در مورد بادام کوهی

ارتفاع درخت بادام ۴ تا ۱۰ متر است و قطر آن نیز می‌تواند به بیش از ۳۰ سانتیمتر برسد. بزرگترین کشورهای تولیدکننده بادام در دنیا ایالات متحده آمریکا و اسپانیا هستند. ایران با تولید ۶٪ در رتبه پنجم تولیدکنندگان این میوه قرار دارد. ۴۹٪ دانه بادام را روغن تشکیل می‌دهد که ۶۲٪ آن اولئیک اسید غیر اشباع، ۲۴٪ لینولئیک اسید غیراشباع، و ۶٪ آن پالمیتیک اسید اشباع است. مقدار انرژی موجود در هر ۱۰۰ گرم مغز بادام، ۵۷۶ کیلوکالری است. کاشتن درخت بادام در باغچه خانه راحت است. می‌توانید آن را در فصل زمستان بکارید تا بهار جوانه بزند. مراقب باشد که گیاه‌تان باید نور خورشید ببیند و در فصل تابستان هفته‌ای یک بار آبیاری شود بهترین نوع این محصول در شهرستان تسوج از آذربایجان شرقی یافت می‌شود

در این مطلب از سایت جسارت در مورد بادام کوهی صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

معرفی بادام کوهی

بادام کوهی، نام درختچه سبز رنگی است با برگ‌های باریک و کوچک که در اقلیم نیمه خشک ایران می‌روید. بادام کوهی از خانواده گل سرخیان می‌باشد. ارتفاع متوسط گیاه بین ۲٫۵ تا ۳ متر و قطر تاج پوشش آن نیز به ۲ تا ۲٫۵ متر بالغ می‌گردد. گل‌های سفیدرنگ بادام معمولاً قبل از ظهور برگ‌ها در اوایل فروردین‌ماه ظاهر می‌شوند. دانه این گیاه که پس از فراوری (شیرین کردن) مصرف خوراکی دارد معمولاً از اوایل خرداد تا اواخر این ماه برداشت می‌شود.

بادام کوهی و زیستگاه آن

بادام کوهی در خاک‌های عمیق تا نیمه‌عمیق، سنگ‌ریزه‌دار و بر روی تشکیلات آهکی – سیلیسی در شیب‌های ملایم کوهستان‌ها می‌روید. بومی ایران و منطقهٔ خاورمیانه، گستردگی در مناطق جنوبی، مرکزی و شمال شرق ایران، در کوه‌های آهکی- سنگلاخی است. دامنه‌های ارتفاعی رویش‌گاه بادام کوهی بین ۸۰۰ تا ۲۷۰۰ متر از سطح دریا، در خطوط هم باران ۱۵۰ تا ۲۵۰ میلی‌متر قرار گرفته‌اند.

محل رشد بادام کوهی

این گیاه در مناطق کوهستانی در استان‌های فارس، کرمان خوزستان، سیستان و بلوچستان، یزد، اراک، کردستان، بختیاری، تهران، میانه و لرستان و در انواع مختلف خاک رشد می‌کند.

انواع بادام کوهی

ارجنک – یا بادام زاگرسی و بادام اراکی، گونه‌ای بادام که پراکنش آن منحصر به زاگرس جنوبی در ایران است. ارژن – یا بادام کوهی، گونه‌ای از بادام که بطور گسترده در ایران و ترکمنستان می‌روید. تنگرس – یا بادام خارآلود یا تِنْگِس، گونه‌ای بادام که تنها در زاگرس جنوبی در ایران می‌روید. بادام گنوئی – یا ارچن، گونه‌ای از بادام که منحصر به استان‌های جنوبی و جنوب‌شرقی ایران است. بادام شرقی – گونه‌ای از بادام وحشی که بومی غرب ایران و شمال عراق است.

بادام تلخ چیست

بادام تلخ نیز مانند دانه‌های هلو، زردآلو، آلو، سیب، به و گیلاس از آمیگدالین تشکیل یافته‌است که می‌تواند در بدن تبدیل به سیانید شود. در تمام دنیا دو نوع بادام وجود دارد: بادام شیرین و بادام تلخ. بادام تلخ باید به منظور از بین رفتن مواد شیمیایی سمی موجود در آن حرارت داده شود یا پاستوریزه شود. بادام سرشار از پروتئین، ویتامین E، کلسیم، منیزیم، پتاسیم و آهن است که برای بدن مفید می‌باشد؛ اما مصرف بادام تلخ به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود.

نام های دیگر بادام کوهی

در آذربایجان و زنجان به آق چالی – قره چالی شهرت دارد در لرستان و بختیاری ( ارژن – آرجن – در کردستان به تنگیس و تنگیز شهرت دارد در فارس بخورک – اخرک نامیده می شود

اثرات دارویی بادام کوهی

ضد عفونی کننده – تسکین دهنده درد – سرمه آن به چشم جهت تقویت بینایی به کار می رود . مالیدن کوبیده آن ضد شوره وشپش و رشک را از بین می برد . ضماد آن با سرکه جهت زخم های کهنه و زخم های چرکی پوست و زخم های عصبی وچرب و خارش وترکیدن پوست مفید است.

نحوه مصرف بادام کوهی

بادام کوهی بیشتر به صورت روغن یا ضماد و به شکل موضعی استفاده می شود. نکات احتیاطی:مصرف بادام کوهی بدون فرآوری معمول نبوده و خوردن آن به دلیل وجود آمیگدالین خطرناک است.

میوه بادام کوهی

میوه های تخم مرغی،قهوه ای روشن،پوسته سخت وصاف، با یک دانه سفید رنگ به نام بخورک، طولmm20و عرضmm 12 ،دارای کرکهای کوتاه، هسته دارای خطوط شیار،طعم تلخ، بعد از شیربن شدن مصرف خوراکی دارد. استفاده در تنقلات و شیرینی پزی، استخراج آمیلاگدالین

بادام کوهی , بادام کوهی در بارداری , بادام کوهی الوک , بادام کوهی چیست

کاربرد بادام کوهی

استفاده به عنوان تنقلات بعد از شیربن شدن، تهیه ملین ، مدر ، برای درمان حبس البول ، در درمان میگرن، سیاه سرفه و رماتیسم و درد، درمان ناراحتیهای قلبی ضماد آن با سرکه برای سردرد و ترمیم زخم های کهنه و جراحت ها وتنگی نفس، ورم سینه و ریه، ضماد آن روی پوست و صورت برای از بین بردن لکه ها و چین و چروک پوستی و روغن آن برای درمان ترک و شقاق پوست ناشی از سرما

مشخصات بادام کوهی

نام علمی درختچه: Amygdalus Lycioides Spech می‌باشد. نام‌های دیگر بادام کوهی در کتب طب سنتی، بادامک، بیو، ارجن، ارژن، بادامچه، بوخورک، ارجنک، بیف، آقچالی، قره چالی و تنگرس نامیده شده است. تیره گیاه: گل سرخ Rosaceae نوع گیاه: درختچه مشخصات ظاهری: درختچه‌ای است با شاخه‌های جوان و خاردار که رنگ شاخه‌ها قهوه‌ای روشن و پس از مدتی خاکستری رنگ می‌شوند. برگ‌های آن چرمی شکل، باریک و نوک تیز با ابعادی مختلف و میوه‌اش کرکدار، مخملی و ابعاد میوه در گونه‌های مختلف متغیر است. طبیعت مغز بادام: طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن گرم و خشک است. رویش جغرافیایی: در نواحی معتدل و معتدله سردِ ارتفاعات و دامنه کوه‌ها خصوصاً در استان‌های چهارمحال و بختیاری، کردستان، گلستان، زنجان، البرز و تهران می‌روید. ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در بادام کوهی: آب، انرژی، پروتئین، روغن‌های اشباع نشده، نشاسته، کلسیم، فسفر، آهن، پتاسیم و ویتامین‌های B3, B2, B1 در آن تشخیص داده شده است.

خواص درمانی بادام کوهی

بخش مورد استفاده: مغز بادام. در ضمن برگ درختچه نیز خواص دارویی دارد. نحوه مصرف: معمولاً مغز بادام کوهی مصرف خوراکی داشته ولی طعم و مزه آن مثل بادام‌های دیگر خوشایند نیست. خواص درمانی: تقریباً خواص مغز بادام کوهی با مغز بادام‌های دیگر مشابه است. دم کرده برگ‌ها باعث برانگیخته شدن تمایلات جنسی، افزاینده اسپرم، ضد طپش قلب و مفید برای بیماری‌های قلبی می‌باشد. در استعمال خارجی استفاده از برگ‌ها به صورت ضماد مسکن درد گودی کمر می‌باشد.

روغن بادام کوهی

برای تهیه این روغن مغز بادام را پس از خشک و پاک کردن از گرد و غبار در آسیاب خرد می کنند و پس از آنکه به صورت خمیر در آمد در دستگاه های فشار قرار داده روغن آن را استخراج می نمایند. باید توجه داشت هنگام استخراج نباید از آب استفاده کرد. روغن بادام باید رد شیشه های پر و کاملا در بسته نگهداری شود. روش تهیه اسناس بادام تلخ: برای تهیه این اسانس باقیمانده بادام موجود در دستگاه فشار را که روغن آن استخراج شده است مدتی در آب خیس کرده و سپس تقطیر می نمایند. اسانس بادام تلخ مایعی زلال و بی رنگ است ولی بر اثر کهنه شدن به رنگ مایل به زرد در می آید بوی آن قوی و طعمش سوزاننده کمی تلخ و بسیار سمی است . شیشه اسانس بادام تتلخ باید از اسانس پر باشد و دور از نور و در جای سرد نگهداری شود. از اسانس برای رفع خارش و در صنایع عطر سازی و رنگ سازی استفاده می شود.

بادام کوهی , بادام کوهی در بارداری , بادام کوهی الوک , بادام کوهی چیست

صمغ بادام کوهی

صمغ گیاه بادام کوهی (amygdalusscoparaia) را زدو گویند که در فصل گرما هنگامی که فشار و سیلان شیره گیاه به بالاترین میزان خود می رسد به صورت طبیعی از تنه گیاه تراوش می کند و بهره برداری آن خیلی ساده است . به طوری که غالبه زنان و کودکان صمغ متر شحه را از روی تنه گیاه جمع آوری می کندد. زدو دارای مواد موثره ای است که در صنایع مختلف غذایی و دارویی به کار می رود همچنین به دلیل داشتن مواد معطر در ساخت مواد خوشبو کننده دهان و دندان از آن استفاده می شود. برخی باورهای مردم لر درباره گیاه بادام کوهی بیانگر اهمیت این گیاه نزد ایرانیان است. در مفاتیح الجنان در آداب سفر آمده است که «… با خود بردار عصایی از چوب بادام تلخ و…» ممکن است با این باور مردم مرتبط باشد که عصای حضرت خضر از بادام تلخ بوده و به همین دلیل مبارک است. گفته می شود که به هنگام شهادت امام حسین (ع) تمامی درختان سیه پوش شدند به جز بادام کوهی وقتی دلیلش راپرسیدند بادام کوهی پاسخ داد که شما از داغ مولا حسین(ع) ظاهرتان را سیاه پوش کرده اید ولی من از درون سوخته ام.

درخت بادام کوهی

درخت وحشی بادام کوهی بومی ایران بوده و بسیار قدیمی می‌باشد. آثار و بقایای این گیاه در دامنه‌های زاگرس به دوران چهارم زمین‌شناسی (میوسن) نسبت داده شده است. میوه این درخت، کوچک و حدود ۲ در ۱ سانتیمتر و یا کمی کوچکتر بوده و در حالت خام، تلخ می‌باشد. از میوه تلخ بادام کوهی یا الوک بیشتر در تهیه روغن یا ضماد استفاده می‌شود و مصرف خوراکی ندارد. با این حال شیرین شده این میوه خوشمزه بوده و طرفداران زیادی دارد به‌گونه‌ای که اکثر افرادی که با این محصول آشنایی دارند، آن را بر انواع تخمه ترجیح می‌دهند. خواص بادام کوهی به میوه آن محدود نبوده و خواص ریشه، صمغ و روغن آن را نیز شامل می‌شود. بدیهی است آشنایی با خواص مربوطه می‌تواند در تمایل افراد به این نوع خشکبار و یا میزان مصرف آن تاثیرگذار باشد.میوه بادام کوهی در حالت خام به دلیل داشتن ترکیبات خاص، تلخ بوده و نمی‌توان آن را مصرف کرد. ترکیبات موجود در این میوه عمدتا شامل اسید هیدروسیانیک است که در اکثر مغزهای تلخ دیده می‌شود. این اسید سمی بوده و مصرف آن مخصوصا در دز بالا ممکن است عوارضی مانند تهوع، اسپاسم، سردرد، درد شکمی و مشکلات تنفسی را به همراه داشته باشد. بنابراین جز در موارد خاص و با مشورت پزشک، نباید به خوردن حالت تلخ این نوع مغزها اقدام کرد. در این شرایط، بهره‌گیری از خواص بادام کوهی در میان افراد آشنا به این میوه بیشتر به واسطه خوردن میوه شیرین شده آن به عنوان تنقلات ممکن می‌گردد.

فواید بادام کوهی

خوردن بادام کوهی در درمان تنگی نفس، سرفه و ورم‌های سینه و ریه موثر است. مخلوط آسیاب شده بادام تلخ و سرکه، ضماد خوبی برای سر درد می‌باشد و در صورت مالیدن آن بر دور چشم، در تقویت بینایی نیز موثر است. جالب اینکه در صورت قراردادن همین ضماد بر روی لکه‌های صورت، می‌تواند آنها را از بین ببرد. ضماد بادام تلخ همچنین در درمان زخم‌های کهنه، خارش و مخملک کاربرد دارد. خوردن بادام تلخ به همراه عسل برای قولنج مفید بوده و در سلامت کبد و طحال نیز موثر است. مصرف بادام تلخ به همراه نشاسته و نعناع برای رفع درد کلیه مفید است. خوردن مخلوط بادام تلخ و شیره انگور در درمان ناراحتی‌های کلیه و از بین بردن سنگ کلیه موثر است. قرار دادن شیاف بادام تلخ در مهبل برای درمان عقب افتادگی عادت ماهیانه کاربرد دارد. خمیر بادام تلخ بوی بد پا و زیر بغل را رفع می‌کند. خمیر بادام تلخ همچنین در درمان افراد مبتلا به اگزما مفید است. این دسته افراد بایستی نقاط مبتلا به اگزما را بجای صابون با این خمیر شستشو دهند. برای بادام تلخ خاصیت ضد سرطانی نیز ذکر شده اما این موضوع به اثبات قطعی نرسیده است. به یاد داشته باشید مصرف حالت خام و تلخ بادام کوهی، به دلیل وجود سیانید در آن خطرناک بوده و ممکن است مسمومیت شدید به دنبال داشته باشد. بنابراین در صورتی که تمایل به مصرف خوراکی این میوه طبیعی را دارید از محصول فرآوری شده آن استفاده کنید.خواص ریشه بادام کوهی دم کرده ریشه بادام تلخ در پاک کردن طحال، کلیه و دفع کرم روده کاربرد دارد. برای درمان انواع دردها نیز از ضماد ریشه بادام تلخ استفاده می‌شود. خاکستر حاصل از ریشه این درختچه برای درمان سوختگی مفید است. کاربرد ساقه بادام کوهی یکی از مواردی را که می‌توان از آن به عنوان خواص بادام کوهی یاد کرد، استفاده از ساقه جوان و ایستای این درختچه در تهیه سبدهای دستی است. تهیه جایگاهی خاص برای نگه‌داری مرغ‌های خانگی در روستاها به کمک ساقه‌های مذکور نیز در گذشته مرسوم بوده است. این موارد به نوعی صنایع دستی مرتبط با این گیاه بوده که توسط افراد متبحر در بافت ساقه‌های نرم و ایستای گیاه فوق تهیه می‌گردد. خواص صمغ بادام کوهی یا زدو صمغ گیاه بادام کوهی به زدو یا جدو معروف است. با افزایش فشار و سیلان شیره گیاه در فصل گرما، این صمغ به‌طور طبیعی از تنه درخت تراوش می‌کند. زدو دارای مواد معطر بوده و از آن در تهیه مواد خوشبو کننده دهان و دندان و نیز در صنایع آرایشی استفاده می‌شود. برخی از خواص منتسب به این صمغ به‌صورت زیر است: در تحریک اشتها موثر است. برای رفع درد دندان مفید است. در خرد کردن و خارج کردن سنگ مثانه موثر است. در صنایع نساجی برای آهار پارچه بکار می‌رود. در صنایع کاغذسازی، جوهرسازی، لیتوگرافی و چسب کاربرد دارد.

بیشتر بخوانید : بادامبادام زمینیبادام هندی ♥ سیر کوهیعلف چای کوهی

  • ولی قره چلو

وزوز گوش

دوشنبه, ۹ مهر ۱۳۹۷، ۰۶:۰۵ ق.ظ

وزوز گوش

وزوز گوش ,وزوز گوش نشانه چیست,وزوز گوش به انگلیسی,وزوز گوش و درمان آن,وزوز گوش راست,وزوز گوش و سرگیجه,وزوز گوش از چیست,وزوز گوش و سردرد,وزوز گوش طب سنتی،درمان وزوز گوش با عسل

وزوز گوش , وزوز گوش نشانه چیست , وزوز گوش و درمان آن , وزوز گوش راست

توضیحاتی در مورد وزوز گوش

وزوز گوش یا پُرشنوایی وضعیت‌هایی هستند که در آن‌ها، بیمار به صورت گاه و بیگاه‌ صداهای ناخوشایندی را در گوش خود می‌شنود. این صداها ممکن است به خواب و تمرکز بیمار آسیب برسانند. یکی از دلایل احتمالی بروز این بیماری، وجود نقص در دستگاه شنوایی نظیر اختلافات فشار و جراحت در حفره‌ی گوش داخلی و عصب‌های گوش، عدم تعادل عصبی در ستون فقرات یا آرواره، وجود التهاب یا تنش در گردش خون ماهیچه‌ها، عدم تعادل در آرواره و دندان‌ها، آسیب‌ به اعصاب شنوایی ناشی از افزایش سن،‌ عدم تعادل در مهره‌های گردنی،‌ ورود شی خارجی به گوش داخلی و غیره است.

در این مطلب از سایت جسارت در مورد وزوز گوش صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

وزوز گوش چیست

وزوز گوش عبارت است از احساس صدای زنگ یا صداهای دیگر در گوش یا درک آن در مغز هنگامی که محرک صوتی خارجی وجود ندارد.[۲] این صدا معمولاً به صورت زنگ می‌باشد. این حالت می‌تواند به صورت موقتی یا دائمی باشد. اگر وزوز گوش خفیف باشد در حالت آرامش شنیده می‌شود ولی اگر خیلی شدید باشد در شنوایی فرد تداخل به وجود می‌آورد و می‌تواند باعث اختلال فعالیت و خواب، و عصبی‌شدن فرد شود. وزوز گوش به دو دسته تقسیم می‌شود: وزوز خودشنو یا ذهنی (subjective): شکل معمول وزوز که فقط خود فرد آن را می‌شنود. وزوز دگرشنو یا عینی (objective): شکل نادری از وزوز که برای خود فرد و اطرافیانش قابل شنیدن است.

علل وزوز گوش

وزوز گوش به تنهایی یک بیماری نیست بلکه علامت بسیاری از بیماری‌های گوش می‌باشد مانند کاهش شنوایی (به خصوص پیرگوشی)، عفونت گوش، بیماری منیر، عارضه جانبی داروها، جسم خارجی، کاهش شنوایی ناشی از سروصدا. نوعی وزوز ناشی از اختلالات عروقی نیز وجود دارد که ضربان‌دار است و وزوز تپشی (pulsatile) نامیده می‌شود.

شیوع وزوز گوش

وزوز گوش تقریباً شایع است و در یک بررسی یک‌پنجم افراد ۵۵ تا ۶۵ سال آن را ذکر کرده‌اند.

درمان وزوز گوش

درمان به عامل ایجادکننده مرتبط می‌باشد. درمان علل ذهنی تزریق لیدوکائین به گوش داخلی، تجویز بنزودیازپین‌ها و ضدافسردگی‌های سه‌حلقه‌ای، پرهیز از کافئین، نمک و نیکوتین، مصرف مکمل روی می‌باشد و همچنین از درمان‌های جدید نیز می‌توان بیوفیدبک و نوروفیدبک را نام برد. درمان علل عینی پرتوجراحی با اشعه گاما (گاما نایف)، سم بوتولینیوم، پوشاندن حلزون شنوایی با کاشت تفلون، شستشوی گوش (در صورت وجود سرومن)، مصرف پروپرانولول و کلونازپام و … می‌باشد. گاه وسیله‌ای شبیه به سمعک نیز به کار گرفته می‌شود که با ایجاد نوفه در گوش مورد نظر، وزوز را پوشش و کاهش می‌دهد، به این وسیله، پوشانهٔ وزوز می‌گویند. کاهش وزوز با استفاده از پوشانهٔ ترازپایین را نیز فرونشانی وزوز می‌نامند. گاه یک رویکرد درمانی جامع نیز با هدف خوگیری و کنار آمدن بیمار با وزوز انجام می‌گیرد که اصطلاحا به آن آموزش‌درمانی وزوز گفته می‌شود.درمان وزوز گوش می‌تواند بسیار دشوار باشد؛ از این رو، در درجه‌ی اول، جهت اجتناب از این وضعیت باید مراقبت‌های کامل را به عمل آورید، یا در صورت ابتلا به این مشکل، از انجام کارهایی که ممکن است این علائم را وخیم کنند، خودداری کنید. علائم قابل ملاحظه‌ در این وضعیت ممکن است شامل احساس ضعف و بی‌حسی در یک طرف صورت، از دست دادن هماهنگی در برخی اندام‌های مرتبط، و شنیدن صداهای هیس‌هیس، وزوز، و غرغر از داخل گوش باشند. وزوز گوش ممکن است بیش از یک هفته به طول بینجامد.

وزوز گوش و ترفند ضربه‌ ی ملایم به جمجمه

۱. ترفند ضربه‌ی ملایم به جمجمه الف. گوش‌های‌تان را با کف دست‌تان به گونه‌ای بپوشانید که انگشتان‌تان به سمت پشت سرتان باشند و جمجمه‌تان را پوشش دهند. ب. در این وضعیت، نوک انگشتان وسط دو دست باید همدیگر را لمس کنند. پ. انگشتان اشاره‌تان را روی انگشتان وسط‌تان قرار دهید. ت. در این حالت، ضربه‌ی سریع و ملایمی به جمجمه‌تان بزنید؛ به گونه‌ای که صدای ضربه را با گوش‌تان بشنوید. ث. این حرکت را ۴۰ الی ۵۰ بار تکرار کنید تا صدای زنگ گوش‌تان فروکش کند.

وزوز گوش و سرکه سیب

دو قاشق غذاخوری سرکه سیب و یک قاشق غذاخوری عسل را در یک لیوان آب حل کنید. این محلول را روزی ۲ الی ۳ بار بنوشید تا احساس صدای زنگ در گوش‌تان تسکین یابد.

وزوز گوش و سیر

دو حبه سیر را له کنید و به همراه روغن کنجد حرارت دهید. سپس این ترکیب را از صافی عبور دهید و ۲ الی ۳ قطره از آن را در هر گوش‌تان بچکانید. این کار را باید هر شب، به مدت یک هفته، قبل از خواب انجام دهید.

وزوز گوش و پیاز

مقداری پیاز را رنده کنید و آب آن را بگیرید. سپس آب پیاز را به مدت ۳۰ ثانیه حرارت دهید و اجازه دهید خنک شود. ۲ الی ۳ قطره از آن را در هر گوش‌تان بچکانید. ۵ دقیقه صبر کنید سپس سرتان را به طرفین خم کنید تا آب اضافه‌ی پیاز از گوش‌تان خارج شود. این کار را باید هر روز، به مدت یک هفته انجام دهید.

وزوز گوش و زنجبیل

با دم کردن یک و نیم قاشق غذاخوری زنجبیل تازه‌ی رنده شده در یک فنجان آب جوش، به مدت ۱۰ دقیقه، دمنوش زنجبیل تهیه کنید. سپس این دمنوش را از صافی عبور دهید و مقدار اندکی عسل به آن اضافه کنید. این دمنوش را روزانه ۲ الی ۳ دفعه،‌ به مدت چندین روز، نوش جان کنید تا علائم وزوز گوش‌تان تسکین یابند.

وزوز گوش و آب نمک

یک قاشق غذاخوری نمک و یک قاشق غذاخوری گلیسیرین را در ۲ فنجان آب گرم حل کنید. این محلول را در یک ظرف مخصوص اسپری بینی بریزید و داخل هر یک از سوراخ‌های بینی‌تان اسپری کنید. این روش درمانی را باید روزانه ۲ الی ۳ مرتبه تکرار کنید تا گرفتگی داخل مجاری بینی‌تان به طور کامل باز شود.

وزوز گوش و کدو تنبل

کدو تنبل می‌تواند به خوبی کمبود ویتامین A را در بدن از بین ببرد؛ ویتامین A برای کارکرد مناسب حلزون گوش (در گوش داخلی) و کنترل انتقال و دریافت صدا در بدن بسیار ضروری است.

وزوز گوش و روغن خردل

کمی روغن خردل را حرارت دهید و چند قطره از آن را در گوش‌تان بچکانید. اجازه دهید روغن خردل به مدت ۱۰ دقیقه در گوش‌تان بماند و سپس، سرتان را به دو طرف کج کنید تا روغن اضافه از آن‌ها خارج شود. این کار را هر روز، به مدت یک هفته ادامه دهید.

درمان خانگی وزوز گوش

مصرف آناناس را در رژیم غذایی‌تان بگنجانید تا از تاثیر آنزیم موجود در آن به نام بروملین بر کاهش التهابات بدن‌تان بهره‌مند شوید. هم‌چنین می‌تواند آب آناناس نیز نوش جان کنید. ۱۰. میوه‌ی خشک جویدن میوه‌ی خشک نظیر کشمش، خرما، و برگه‌ی زردآلو می‌تواند جریان خون را در نواحی اطراف گوش‌های‌تان بالا ببرد، و از این طریق، درد و التهاب آن ناحیه‌ی را تسکین دهد. این کار ناراحتی‌های ناشی از وزوز گوش‌تان را کاهش می‌دهد. مطلب مرتبط: گوش درد: ۱۴ درمان خانگی برای تسکین درد گوش ۱۱. روغن کنجد خواص آرامش‌بخش و تسکین دهندگی روغن کنجد به سرعت می‌توانند علائم مرتبط با وزوز گوش را کاهش دهند. فقط کافی است به اندازه‌ی ۵ الی ۱۰ قطره روغن کنجد را کمی حرارت دهید؛ سپس به پهلو دراز بکشید و به فاصله‌ی ۵ تا ۶ دقیقه، روغن کنجد گرم را در هر دو گوش بریزید. هنگام انجام این کار سعی کنید عمیق نفس بکشید. ۱۲. پا شویه ابتدا پاهای‌تان را در آب داغ بگذارید و سپس، آن‌ها را در آب سرد قرار دهید. این روش صداهای زنگ، هیس‌هیس، یا وزوز را در گوش‌تان به حداقل می‌رساند. ۱۳. دمنوش تخم شنبلیله مقداری تخم شنبلیله‌ی خرد شده (۱ قاشق چای خوری) را در یک فنجان آب جوش بریزید؛ اکنون این ترکیب را به مدت ۶ الی ۷ دقیقه با شعله‌ی ملایم حرارت دهید. این دمنوش را روزی دو دفعه، حداقل به مدت ۱۰ روز پشت سر هم، بنوشید تا وزوز گوش‌تان تسکین یابد. این دمنوش را با شیر میل نکنید. نکته: زنان باردار نباید از این درمان خانگی استفاده کنند. ۱۴. روغن نارگیل روغن نارگیل را به مقدار اندکی حرارت دهید. آن را در گوش‌تان بریزید تا صدای زنگ و وزوز گوش‌تان کاهش یابد. درمان وزوز گوش ۱۵: روغن کرچک چند قطره روغن کرچک را در گوش‌های‌تان بریزید و تکه پنبه‌ای را داخل گوش‌های‌تان قرار دهید. این کار را باید هر روز انجام دهید تا از درد و صدای زنگ در گوش‌تان خلاص شوید.

وزوز گوش در طب سوزنی

وزوز گوش را می‌توان با استفاده از طب سوزنی به طور موثری درمان کرد. نقاط طب سوزنی برای درمان وزوز گوش در همه‌ی جای بدن یافت می‌شوند؛ از جمله سر، پا، شکم، کمر، پشت، و غیره. برای خلاصی از درد گوش، و پیش از توسل به طب سوزنی با پزشک معالج‌تان مشورت کنید.

درمان گیاهی وزوز گوش

مواد موجود در درخت کهن‌دار یا جینکو دارای خواص ضد باکتری و ضد قارچی هستند و می‌توانند تمام انواع عفونت‌ها را درمان کنند و گردش خون را نیز در گوش‌ها بهبود ببخشند؛ به این ترتیب، می‌توانند احساس زنگ گوش را نیز کاهش دهند. روزی ۳ الی ۴ مرتبه، حدود ۱۲۰ الی ۲۴۰ میلی‌گرم عصاره‌ی درخت کهن‌دار یا جینکو را میل کنید. نکته: این درمان خانگی برای کودکان توصیه نمی‌شود. ۱۸. ریحان مقداری برگ ریحان را با استفاده از یک دستگاه خردکن خرد کنید. آب برگ‌های ریحان را بگیرید. آن را کمی حرارت دهید و چند قطره از آن را با استفاده از یک قطره چکان درون گوش‌تان بریزید. این کار را باید روزی ۲ دفعه، به مدت ۳ الی ۴ روز انجام دهید. ۱۹. بابونه، دارچین، هماور طبی (کامفری) بابونه، دارچین، و هماور طبی (کامفری) را با یکدیگر مخلوط کنید و آن را ظرفی در بسته به دور از هوا و آب نگهداری کنید. یک قاشق چای خوری از این مخلوط را به مدت ۱۰ الی ۱۵ دقیقه در آب (یک فنجان) دم کنید. این دمنوش را از صافی عبور دهید و روزی سه بار نوش جان کنید تا از شر وزوز گوش خلاص شوید.یک قاشق غذاخوری چای سبز را به مدت ۱۵ دقیقه در یک فنجان آب جوش دم کنید. این دمنوش را از صافی عبور دهید و روزی ۲ الی ۳ مرتبه بنوشید. این دمنوش سرشار از آنتی‌اکسیدان است؛ از این رو، می‌تواند از صدای زنگ گوش پیشگیری کند. ۲۱. دمنوش داروش ۳ قاشق غذاخوری داروش را در ظرفی حاوی ۳ فنجان آب جوش بریزید. اجازه دهید به خوبی دم بکشد. سپس این دمنوش را از صافی عبور دهید و هنگام صبح بنوشید؛ این دمنوش را دو دفعه‌ی دیگر در روز میل کنید تا از شر مشکل وزوز گوش خلاص شوید. ۲۲. اورگانو (پونه کوهی) اورگانو (پونه کوهی) دارای خواص ضد التهابی، ضد باکتری، و ضد ویروسی است. حدود یک قاشق غذاخوری اورگانو خشک شده را به مدت۱۰ الی ۱۵ دقیقه در ۱۰۰ میلی‌لیتر آب بجوشانید. این جوشانده را روزی یک بار بنوشید تا درد ناشی از وزوز گوش‌تان کاهش یابد. درمان وزوز گوش۲۳: تخمه آفتابگردان تخمه آفتابگردان را می‌توانید مستقیما یا به صورت دمنوش (روزی یک یا دو بار) میل کنید تا گوش دردتان برطرف شود. ۲۴. گل ساعتی یک قاشق غذاخوری گل ساعتی خشک شده را در یک فنجان آب جوش بریزید و اجازه دهید به مدت ۱۵ دقیقه دم بکشد. سپس این دمنوش را از صافی رد کنید. برای خلاصی از شر درد گوش، این دمنوش را پیش از رفتن به تخت‌خواب میل کنید. ۲۵. موز سبز مقدار برگ موز سبز را بکوبید و له کنید. دو قاشق غذاخوری از آن را در یک فنجان آب بریزید و به مدت هشت هفته، روزی سه بار نوش جان کنید تا بهبودی حاصل شود. یا این‌که، برای مقابله با این مشکل از آب موز سبز استفاده کنید. فقط کافی است تکه پنبه‌ای را به آن آغشته کنید و داخل گوش‌تان قرار دهید. بعد از حدود ۵ الی ۶ دقیقه، پنبه را از گوش‌تان خارج کنید. درمان وزوز گوش ۲۶: گوجی‌بری این داروی گیاهی حاوی آنتی‌اکسیدان‌های فراوانی است که می‌توانند جریان خون را در اطراف گوش‌ها بهبود ببخشند؛ به این ترتیب، گوجی‌بری می‌تواند به طور موثر به درمان وزوز گوش کمک کند.

درمان وزوز گوش با روغن های گیاهی

قطره روغن اسطوخودوس، ۱۵ قطره روغن میوه‌ی ارس، ۱۵ قطره روغن درخت سرو، ۵ قطره روغن گل بی‌مرگ، و ۳۰ قطره روغن حامل (روغن مفید و بی‌ضرری که غلظت سایر روغن‌ها را کاهش دهد، نظیر روغن نارگیل، روغن بادام، روغن جوجوبا یا روغن کرچک) را با هم ترکیب کنید. این ترکیب روغنی را در یک ظرف سیاه رنگ در محیطی تاریک نگهداری کنید. این ترکیب را روی استخوان پشت گوش، نرمه‌ی گوش، و روی گردن ماساژ دهید. یا این‌که، می‌توانید این روغن‌های گیاهی را به صورت جداگانه استفاده کنید. تکه پنبه‌ای را به هر یک از روغن‌های گیاهی مورد علاقه‌تان آغشته کنید. پنبه را به مدت یک شب داخل گوش‌تان قرار دهید. هنگام صبح، آن را از گوش‌تان خارج کنید و گوش خود را تمیز کنید. نکته: هرگز این روغن‌های گیاهی را مستقیما داخل گوش‌تان نریزید.

بیشتر بخوانید : عفونت گوش ♥ زنگ زدن گوش ♥ کیپی گوش ♥ پارگی پرده گوشالتهاب گوش

  • ولی قره چلو

فواید قلیان از طب سنتی

يكشنبه, ۸ مهر ۱۳۹۷، ۰۱:۲۹ ب.ظ

فواید قلیان از طب سنتی

قلیان ،مضرات قلیان،مضرات قلیان الکترونیکی،مضرات قلیان برای زنان،مضرات قلیان جیبی،مضرات قلیان شارژی،مضرات قلیان میوه ای،مضرات قلیان برازجانی،مضرات قلیان خوانسار،مضرات قلیان در دوران شیردهی،مضرات قلیان و سیگار،مضرات قلیان الکترونیکی جیبی،مضرات قلیون الکترونیکی،مضرات قلیان الکترونیک،مضرات قلیان های الکترونیکی،مضرات قلیون الکترونیک،مضرات قلیان برای زنان شیرده

قلیان

در این مطلب از سایت جسارت می خواهیم در مورد قلیان و مضرات ان صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب باعث ترک قلیان خوانندگان عزیز ما شود.قلیان یک لوله آبی است که برای کشیدن تنباکو از طریق آب سرد استفاده می‌شود. تنباکو در کاسه‌ای که در بالای آن قرار می‌گیرد و از طریق زغال‌هایی که روی کاسه تنباکو قرار داده می‌شود، داغ شده و دود از طریق آب که در پایین آن قرار دارد، فیلتر می‌شود.تنباکوی مورد استفاده برای قلیون، تنباکویی مرطوب و چسبناک است که در عسل و شیره خیسانده می‌شود.نباکوهای قلیون طعم‌های مختلفی دارند مثل سیب، هلو، نارگیل، انبه، نعناع و توت‌فرنگی.

اطلاعاتی در مورد قلیان

از قرن ۱۶ به بعد تصور نادرست طریقه سالم و ایمن مصرف تنباکو به صورت استفاده از قلیون مطرح گردید زمانی که حکیمی بنام ابوالفتح پیشنهادکردکه دودباید اول از یک محفظۀ آبی بگذرد تا به شکل بی ضرردرآید این عقیده اولیه به منظور پوشاندن عوارض تنباکو انگیزه ای و هدفی خوب را دنبال می کرد ولی بدون هیچ گونه شواهد مبنی بر کاهش بیماری باعث تصور نادرست ایمن بودن مصرف تنباکو به شکل قلیون شد. کشیدن یک یا دو بار قلیون در روز، فرد استفاده‌ کننده را دچار اعتیاد می ‌کند، در حالی ‌که تصور غلط جامعه این است که دود حاصل از قلیون از آب رد می‌ شود و مواد سمی آن از بین می‌ رود امروزه ترکیبات مخصوص تنباکو که فروخته می شوند اغلب با میوه ، عسل ، شهد و بعضی گیاهان با غلظت زیادی طعم دار شده اند که جذابیت کاذب درمصرف کننده ایجاد می کند. هر وعده قلیون برابرمصرف یک پاکت سیگاربوده و قلیون، در هر بار مصرف، دود بسیار زیادتری را در مقایسه با کشیدن یک نخ سیگار ایجاد می‌ کندبصورتی که مصرف یک نخ سیگار بین ۵۰۰ سی‌سی تا یک لیتر دود تولید می‌ کند، اما استفاده ی یک بار از قلیون ۱۰ تا ۲۰ لیتر دود تولید خواهد, دود استنشاق ‌شده از قلیون، نه تنها همه ی مواد سرطان ‌زای دود سیگار را دارا است، بلکه مونوکسیدکربن بیشتری هم دارد و در فرهنگ جامعه ی ما به این حقیقت علمی توجهی نمی ‌شود. افراد سیگاری که به طور متداول ‌۸ تا ‌۱۲ نخ سیگار در روز مصرف می‌ کنند، به طور متوسط با ‌۴۰ تا ‌۷۵ پُک که به مدت ‌۵ تا ‌۷ دقیقه به طول می ‌انجامد، حدود ‌۵ تا ۶ لیتر دود استنشاق می‌ کنند و این در حالی ‌است که مصرف ‌کننده ی قلیون در هر وعده مصرف که به طور متداول ‌۲۰ تا ‌۸۰ دقیقه طول می ‌کشد، حدود ‌۵۰ تا ‌۲۰۰ پُک می ‌زند که هر پک به طور متوسط حاوی ‌۱۵/۰ تا یک لیتر دود است. میزان و عمق دَم در حرکت دادن آب قلیون بسیار مهم است و قلیون با وجود اینکه کمتر مصرف می ‌شود، اما حجم دودی که از طریق آن وارد بدن می‌ شود، ۱۰ تا ۲۰ برابر دود ناشی از مصرف سیگار است.

باورهای غلط در مورد قلیان

باور غلط 1- ازآنجا که تنباکوی قلیون از طریق آب فیلتر می‌شود، کلیه مواد مضر آن تصفیه می‌شود. واقعیت 1- کشیدن تنباکو از طریق آب، مواد سرطان‌زای آن را تصفیه نمی‌کند. این دود می‌تواند به اندازه دود سیگار اثر مخرب بر روی ریه و قلب داشته باشد. باور غلط 2- استنشاق دود قلیون ریه‌ها را نمی‌سوزاند، به همین دلیل مضر نیست. واقعیت 2- دود قلیون وقتی استنشاق می‌شود، ریه‌ها را نمی‌سوزاند، زیرا از طریق آبی که در پایین آن قرار دارد خنک می‌شود. با اینکه دود خنک می‌شود، اما هنوز هم حاوی مواد سرطان‌زایی است که برای بدن مضر است. باور غلط 3- کشیدن قلیون سالم‌تر از کشیدن سیگار است. واقعیت 3- دود قلیون به همان اندازه دود سیگار مضر است. قلیون به طریقی متفاوت دود تولید می‌‌کند: دود سیگار از سوختن تنباکو ایجاد می‌شود، در حالی که دود قلیون از طریق گرم شدن تنباکویی که در کاسه‌ای بالای آن قرار دارد از طریق زغال تولید می‌شود. محصول نهایی آن یعنی دود، یکسان است که حاوی مواد سرطان‌زا است. باور غلط 4- کشیدن قلیون به اندازه کشیدن سیگار اعتیادآور نیست، زیرا نیکوتین ندارد. واقعیت 4- تنباکوی قلیون هم مثل تنباکوهای معمولی حاوی نیکوتین است. در واقع، در یک جلسه 60 دقیقه‌ای قلیون ، فرد در معرض حجم دودی 100 تا 200 مرتبه بیشتر از یک سیگار قرار می‌گیرد. باور غلط 5- تنباکوی گیاهی قلیون سالم‌تر از تنباکوی معمولی است. واقعیت 5- این هم مثل کشیدن سیگار گیاهی یا “طبیعی”، فرد را در معرض مواد سرطان‌زا قرار می‌دهد.

خطر قلیان برای سرطان

بر اساس این فرض که آب، دود را تصفیه‌کرده و مواجهه با مواد سمی را کاهش‌می‌دهد، بسیاری افراد، قلیون را در مقایسه با سیگار که باعث سرطان می‌شود، کم‌خطرتر می‌دانند. به‌هرحال، قلیان هم می‌تواند باعث سرطان شود. قلیون ، برای گرم‌کردن تنباکو از زغال استفاده‌می‌کند و باعث ایجاد دود حاوی میزان بالای مونوکسید کربن، هدروکربن‌های چند حلقه‌ای آروماتیک سرطان‌زا (PAH) و دیگر مواد سرطان‌زا می‌شود. مطالعات دریافتند افرادی که قلیون می‌کشند سطح بالاتری از آنتی ژن کارسینوامبریونیک (CEA) در خون خود دارند که با ایجاد تومور در ارتباط است. کشیدن قلیون می‌تواند خطر سرطان دهان، ریه، معده و مری، و در درجه اول، کارسینوما در پانکراس و ریه را افزایش‌دهد.

قلیان و کاهش سطح اکسیژن خون

یکی از مواد سمی اصلی در دود قلیون ، مونوکسید کربن (CO) است. CO توانایی خون در حمل اکسیژن در بدن را کاهش‌داده و طیفی از مشکلات سلامتی، از بی‌خوابی گرفته تا سکته را افزایش‌ می‌دهد.

قلیان و مشکلات ریوی

مواد سمی دود قلیون می‌تواند در عروق، مانده و باعث انسداد آنها و درنتیجه بیماری‌های قلبی شود. کشیدن سنگین قلیون با سطح بالای تری‌گلیسیرید که یک عامل اصلی برای پیشرفت بیماری قلبی کرونری است، ارتباط دارد. همچنین می‌تواند باعث تغییر در ضربان قلب و ایجاد آریتمی قلب شود.

قلیان و افزایش عفونت

لوله آبی قلیون که در کافه‌های قلیون به‌کارمی‌رود، توسط مشتریان، دوباره مورد استفاده قرارمی‌گیرد. به‌طور طبیعی، اگر این وسیله به‌شکلی مناسب تمیز نشود، می‌تواند راه آسان و سریع انتقال عفونت باشد.

قلیان و مشکلات برای نوزادان

کشیدن قلیون ، دیگر فقط توسط مردان انجام‌ نمی‌شود، زنان نیز طرفدار قلیون هستند. خطرات کشیدن قلیون برای زنان بیشتر است و این خطر وجود دارد که به نسل بعدی منتقل‌شود. شواهدی وجوددارد که نشان‌می‌دهد در زنانی که روزانه قلیون می‌کشند در مقایسه با زنانی که نمی‌کشند، احتمال به دنیا آوردن نوزادان با وزن کم، بیشتر است. به‌علاوه، احتمال این‌که نوزادان این زنان دچار مشکلات تنفسی شوند نیز بیشتر است.

مضرات قلیان برای افراد سالم

سالن‌های مصرف قلیون ، آنقدر پر از دود است که بعد از مدتی، دیدن افراد کناری نیز بسیار سخت می‌شود. این مسئله، به‌دلیل آلودگی داخلی، خطرات را افزایش‌داده و سلامتی افراد غیرسیگاری را نیز تحت‌تاثیر قرارمی‌دهد. با حجم زیاد دودی که افراد غیرسیگاری در کافه‌های قلیون با آن مواجهند، در معرض خطرات مشابه یا حتی بیشتری نسبت به استفاده‌کنندگان قرارمی‌گیرند.

اطلاعات گمراه کننده قلیان

77 درصد از بسته‌هایی که از لبنان جمع‌آوری شدند درصد قطران را 0%، 28 درصد آن محتوای نیکوتین را 5/.% و 36 درصد 0.05% اعلام کردند. از محصولاتی که از سایر کشورها جمع‌آوری شد، 77% محتوی قطران را 0%، 54% محتوی نیکوتین را 5/.% و 25% 0.05% اعلام کرده بودند. این یافته‌ها آشکارا نشان از اطلاعات گمراه‌کننده این بسته‌ها دارد.

مضرات قلیان برای مردان

کشیدن قلیون می‌تواند تحرک و طول‌ عمر اسپرم را کاهش داده و موجب تغییرات ژنتیکی شود که بر بچه تاثیر می‌گذارد. از آنجاکه قلیون حاوی فلزات سنگینی چون آرسنیک، کروم، سرب و کوبالت است، اینها موجب کاهش تولید اسپرم می‌شوند.

مضرات قلیان در بارداری

از آنجا که لوله قلیون حاوی میکرو ارگانیسم‌های عفونی زیادی است و زنان باردار سیستم ایمنی ضعیفی دارند، احتمال گرفتن بیماری بیشتر خواهد بود. قلیون هم مانند سیگار می‌تواند احتمال وضع‌حمل پش از موعد، مرده به دنیا آمدن نوزاد و سایر مشکلات را افزایش دهد. همچنین می‌تواند بر رشد جنین نیز تاثیر منفی داشته باشد. نوزادانی که در معرض دود تنباکو قرار دارند بیشتر در خطر مرگ در رختخواب هستند. نوزادان و کودکانی که در دود تنفس می‌کنند، معمولاً بیشتر دچار سرماخوردگی، آسم و عفونت‌های گوش می‌شوند. دود قلیون غلظت اکسیژن را در بدن مادر کاهش داده و نهایتاً موجب تنگی نفس جنین شده و او را به سمت مرگ می‌کشاند. از آنجا که لوله قلیون حاوی میکروارگانیسمهای عفونی زیادی است و زنان باردار سیستم ایمنی ضعیفی دارند، احتمال گرفتن بیماری بیشتر خواهد بود. ر هم مانند سیگار میتواند احتمال وضعحمل پیش از موعد، و حتی مرده به دنیا آمدن نوزاد و سایر مشکلات را افزایش دهد. همچنین میتواند بر رشد جنین نیز تاثیر منفی داشته باشد. دود قلیون غلظت اکسیژن را در بدن مادر کاهش داده و نهایتاً موجب تنگی نفس جنین شده و او را به سمت مرگ میکشاند. بیشترین تاثیر سوءمصرف سیگار بر روی جنین، در سه ماهه دوم و سوم بارداری است، زیرا در این زمان اندام های جنین به تدریج تشکیل می شوند و در صورت استعمال سیگار، رشد اندام ها مختل و جنین با عقب ماندگی مواجه می شود. استعمال سیگار حتی پیش از بارداری هم مضر است و بر تخمک های زن تاثیر منفی دارد و قدرت باروری آن ها را کاهش دهد. استعمال سیگار موجب می شود تا هنگام زایمان، جنین با استرس مواجه شود و با آغاز درد زایمان، ضربان قلب جنین کاهش یابد و نتواند انقباضات رحم را تحمل کند. به این ترتیب زایمان با مشکل مواجه شده و نوزاد باید به روش سزارین متولد شود. استعمال سیگار توسط اطرافیان مادر باردار هم اثراتی سوئی بر جنین دارد و تنفس دود ناشی از سیگار اطرافیان نیز بسیار خطرناک است. دود قلیون نیز برای جنین بسیار مضر است و به دلیل این که پیش از استعمال با بخار آب مخلوط می شود، بسیار خطرناک تر از دود سیگار است.

مضرات دیگر قلیان

• اگر فویل آلومینیومی که در قلیون استفاده می‌شود کیفیت خوبی نداشته باشد، با زغال در حال سوختن واکنش داده و موادسرطان‌زایی تولید می‌کند که موجب سرطان می‌شود. • میزان دی‌اکسیدکربن که از طریق قلیون استنشاق می‌شود در مقایسه با سیگار بسیار بالا است و این مسئله باعث می‌شود که کشیدن یک قلیون برابر با 7 تا 10 سیگار باشد. • افرادیکه قلیون می‌کشند باید از این واقعیت مطلع باشند که دود قلیان چون از آب رد می‌شود و مرطوب است مدت زمان بیشتری در ریه‌ها می‌ماند. برخی میکروب‌ها، عمدتاً باکتری‌هایی که موجب سل می‌شوند، در لوله قلیون وجود دارند.

کشیدن قلیان در آیات و روایات

ازآنجا که دود برای سلامتی ما ضرر دارد، از اینرو چیزهایی که تاثیرات مضر بر سلامت ما داشته باشند، در اسلام نهی می‌شوند. • “و خودتان را نکشید. مطمئناً الله مهربان‌ترین است. و کسی که اینکار را با خشونت و بی‌عدالتی انجام دهد، او را به آتش خواهیم افکند که همواره برای الله آسان است.” (قرآن، 4:29) • “و خودتان را به سمت نابودی نکشانید.” (قرآن 2:195)

مضرات قلیان میوه ای

دود حاصل از مصرف قلیون ترکیبی از مواد دخانی و سوختی است که خطر جدی برای اطرافیان خصوصاً کودکان محسوب می‌شود و یک ساعت درمعرض دود قلیون ماندن معادل مصرف 6 تا 8 نخ سیگار است. دود حاصل از مصرف قلیون مجموعه‌ای از مواد سرطان زای ناشی از سوختن ذغال است که این مواد عامل اصلی بروز سرطان ریه، بیماری‌های قلبی و عروقی، سرطان‌های ریه، لب، دهان، حنجره، مری، معده، لوزالمعده، مثانه، کبد و روده بزرگ از عوارض بدخیم مصرف طولانی مدت استفاده از قلیون است. استفاده از قلیون بعنوان وسیله تفریحی و دردسترس بودن، عرضه روزافزون و شایع قلیون در اماکن تفریحی و رستوران‌ها و قهوه‌خانه‌ها با تنباکو‌های میوه‌ای و معطر موجب گرایش نوجوانان و جوانان به سمت مصرف آن شده است. اما تنباکو میوه‌ای به دلیل داشتن رطوبت موجب رشد انواع قارچ‌ها و میکروب‌های کشنده در آن می‌شود و افزودن الکل یا دارو‌های روانگردان به تنباکوی قلیون های میوه‌ای از دیگر خطرات استعمال این قلیانها به شمار می‌رود. بسیاری از افرادی که درگذشته از قلیانهای میوه‌ای استفاده می‌کرده اند و دچار افت فشار و سردرد‌های چند روزه می‌شدند، امروز بر این باورند که مصرف قلیانهای میوه‌ای در یک سال اخیر موجب سردرد، عدم تمرکز و به هم خوردن تعادل بدن آن‌ها می‌شود. این افراد می‌گویند: از زمانی که این حالت‌ها به هنگام مصرف قلیون میوه‌ای به ما دست می‌دهد قلیون راکنار گذاشته و باور مان شده که این تنباکو آغشته به مواد خطرناک دیگری شده که اگر کراک و شیشه نباشد بدون شک هرویین و یادیگر مواد مخدر است. اسانس‌ها و عطر‌های مورد استفاده در تنباکوها، حاصل هزاران نوع مواد سمی و کشنده است که هم مصرف کنندگان و هم افراد در معرض دود آن را به عوارض ناشی از آن گرفتار می‌کند. مصرف قلیون ، با تنباکو‌های میوه‌ای که امروزه از آن استفاده می‌شود، از بدترین و پست‌ترین نوع توتون تهیه می‌شود و فرد را در معرض ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی و حملات تنفسی قرار می‌دهد و مصرف کنندگان قلیون بیش از سایر افراد، مستعد مصرف مواد مخدر هستند. تحقیقات علمی نشان می‌دهد برخلاف باور‌های افراد قدیمی که مصرف قلیون را بدون ضرر می‌دانند دود ناشی از قلیون دارای مواد سمی است که عامل اصلی بیماری سرطان ریه و بیماری قلبی و عروقی شناخته شده است. قلیون می‌تواند زمینه ساز مصرف دیگر مواد دخانی باشد، علاوه بر آن مصرف قلیانهایی که با ترکیبی از اسانس میوه‌ای هستند معمولا فرد را در طولانی مدت در معرض دود بیشتری نسبت به سیگار قرار می‌دهند. اسانس‌های مواد معطر استفاده شده در تنباکو‌های معطر یا میوه‌ای حاوی هزاران ماده سمی و کشنده است و از آنجا که تنباکو حاوی فلزات سنگینی، چون آرسنیک، کروم، سرب و کبالت است در اثر حرارت دیدن آن در مجاورت ذغال، مقادیر زیادی از این فلزات سنگین آزاد می‌شود که سبب بروز بیماری‌های مزمن و خطرناک می‌شوند.

رابطه قلیان و ام اس

دکتر عبدالرضا ناصر مقدسی در آستانه برگزاری سیزدهمین کنگره بین‌المللی ام اس ایران، اظهار کرد: بررسی‌ها نشان می‌دهد در سال‌های اخیر یک شیب افزایشی در ابتلا به ام اس در کشور وجود دارد. کشور ما از نظر ابتلا به ام اس در منطقه پرخطر قرار دارد و، چون این بیماری بیشتر جوانان را درگیر می‌کند پرداختن به جنبه‌های مختلف بیماری ام اس که تاکنون به آن‌ها کمتر پرداخته شده، اما در زندگی بیماران نقش بسزایی دارد بسیار حائز اهمیت است. کمبود ویتامین D، شیوع مصرف قلیون و سیگار، عفونت‌ها و حتی تغییر شیوه تغذیه طی 2 سال اخیر از عوامل مهم ابتلا به ام اس شناخته شده است. خوشبختانه در مدارس شاهد توزیع ویتامین دی هستیم که این می‌تواند گامی مهم در پیشگیری از بیماری باشد. اقدام در جهت کاهش مصرف قلیون و مواد دخانی در جوانان و زنان نیز می‌تواند از راه‌های مقابله با ام اس باشد.

تاثیر مصرف قلیان بر اسپرم مردان

می‌دانیم که یک نوبت مصرف قلیون بسیار مضرتر از یک نخ سیگار است. مطالعات متعدد و گسترده نشان داده‌اند که در مردان سیگاری، به‌خصوص آن‌هایی که روزانه بیشتر از ده عدد سیگار می‌کشند، حرکات اسپرم کاهش می‌یابد. حتی حرکت نطفه در مردان سیگاری بارور کمتر از مردان غیرسیگاری است. سیگار در زنان بر روی کیفیت تخمک اثر منفی دارد. از طرفی احتمال دیرباروری، سقط، حاملگی خارج رحم، یائسگی زودتر از موعد و پوکی استخوان را افزایش می‌دهد. همچنین روی دهانه رحم، و لوله‌های رحمی اثر گذاشته و قدرت باروری را کم می‌کند و حتی شانس موفقیت IVF در خانم‌های سیگاری کمتر است. در مطالعات وسیع مشاهده شده که فرزندان دختر مادران سیگاری دیرتر حامله می‌شوند و فرزندان پسر آن‌ها نطفه کمتری دارند؛ لذا توصیه می‌شود زن و مرد حداقل وقتی که تصمیم به بچه‌دار شدن می‌گیرند، یک سال سیگار را ترک کنند. هموطنان ساکن تهران و شهر‌های بزرگ توجه داشته باشند که بالاجبار در معرض آلاینده‌های موجود در هوا قرار دارند؛ بنابراین مصرف سیگار و قلیون برای آن‌ها بسیار مضرتر است.

قلیان در طب سنتی

یکی از روش‌های درمانی که کاربرد زیادی در طب جامع ایران داشته است، هدایت دارو به موضعی است که درد و بیماری در آنجا ریشه دوانده است. از جمله وسایلی که می‌توان از طریق آن چنین شیوه درمانی را پیاده‌سازی کرد، قلیون و چپق بوده است. به عنوان مثال جهت از بین بردن عفونت که می‌بایستی مرزنجوش به آن ناحیه برسد، مرزنجوش را به شکل تنباکو خیس کرده، فردی که طبیعت ریه اش به گرمی و خشکی می‌زد، مرزنجوش را با قلیون می‌کشید. همچنین عرقیات گیاهان دارویی مانند نعنا، اکالیپتوس یا بادرنجبویه را می‌توان گرم کرد و در جام ریخت. از قطعات شنگرف در حقه برای درمان عفونت ریوی و عفونت سینوزیت می‌توان بهره برد.

ترک قلیان

برای ترک قلیان تنها نیاز به تحولی روحی و روانی دارید تا خود را وادار به شروع ترک کنید. 1- پیش از ترک کامل قلیان، سعی کنید مکان‌هایی را به عنوان مکان‌های ممنوعه برای استعمال قلیان قلمداد کنید، سپس در این مکان‌ها مثلاً منزل، محل کار و یا اماکن عمومی، به هیچ عنوان قلیان نکشید. همسر و فرزندان فرد قلیانی، افراد بسیار مناسبی برای کمک به ترک هستند. 2- برای ترک قلیان باید ایجاد انگیزه کرد. انگیزه یعنی تلاش برای رسیدن فرد قلیانی به اینکه خود بخواهد نه دیگران، به عبارت دیگر اطرافیان تنها می‌توانند در ایجاد انگیزه، کمک کننده باشند و این خود فرد است که باید انگیزه را در خود ایجاد کند. 3- لیستی از معایب و فواید قلیان را تهیه کنید. آن را منصفانه بخوانید. با توجه به کلیه جزییات، اگر تمایل به ترک قلیان پیدا کردید، آن را عقب نیندازید و حتماً شروع کنید. 4- زمان و نوع کاری را که با آن قلیان می‌کشید، مشخص کنید و به دلایل قلیان کشی خود در آن زمان، و احساسی که بعد از مصرف قلیان داشته اید، فکر کنید. 5- در پایان هر روز، الگوی قلیان کشیدن خود را مرور کرده ببینید که چه چیزی شما را وادار به قلیان کشیدن می‌کند؟ کار سخت؟ عصبانیت؟ کسالت؟ تفریح و تفنن؟ بی کاری و یا موقعیت‌های خاص دیگر؟ بعد از شناخت آن، روش‌های دیگری را برای رو به رو شدن با احساسات و شرایط خود جستجو کنید. درترک قلیان، از دوستان خود یاری بطلبید. درست مانند هنگامی که کار یا مشکلی دارید و از دوستان خود کمک می‌خواهید، در این زمینه هم از دوستان خود طلب یاری کنید، زیرا وقتی بار مسوولیت کاری را با دوستان تقسیم می‌کنید، راحت‌تر مشکل حل می‌شود. پیش نیاز ترک قلیان این است که ابتدا با خود صادق بوده متعهد و آماده برای تلاشی مضاعف باشید. شما قلیان را ترک می‌کنید؛ چون قاطعانه معتقدید قلیان کشنده و مرگبار است. اگر تزلزلی در این فکر به وجود آید و مجدد وسوسه شوید که قلیان بکشید، در رخداد این حقیقت هیچ گونه خللی ایجاد نشده و این اتفاق، یعنی مرگ ناگهانی در اثر قلیان، حتی با یک قلیان نیز می‌تواند به وقوع بپیوندد.

مضرات قلیان برای دندان ها

مشکلاتی که قلیان برای دندانها به وجود می آورد واقعا˝ افتضاح است . بوی بد ، دندانهای زرد ، از دست دادن دندان و بیماری های لثه از عوارض ناشی از مصرف قلیان است . هر فرد که قلیان مصرف کند ممکن است حتی دندان خود را از دست بدهد . اختلالات نعوظ از عوارض دیگر مصرف قلیان است . حجم دود ناشی از قلیان ۱۰۰ تا ۲۰۰ برابر بیشتر از سیگار است . برای ترک قلیان از همین حالا اقدام کنید و در اولین اقدام طی معاینه های منظم برای سرطان ریه مراجعه کنید.

رشد قارچ و میکروب بر اثر کشیدن قلیان در ریه

اگر هنوز هم به هیچ قیمتی حاضر به کنار گذاشتن قلیان نیستید پس خودتان را برای پذیرایی از مهمان‌های ناخوانده آماده کنید، چون ریه‌های شما محل مناسبی برای رشد انواع میکروب و قارچ خواهد بود. به گفته پزشکان به دلیل مرطوب بودن راه‌های هوایی و مجرای خروج دود، قلیان می‌‌تواند عامل مهمی در رشد میکروب و قارچ باشد. تحقیقات نشان می‌دهد که کشت مواد داخل لوله قلیان حاوی صدها نوع قارچ و میکروب بوده و براحتی با دود، وارد دستگاه تنفس شده و ایجاد عفونت‌های مزمن می‌کند. ابتدا شخص متوجه بیماری خود نمی‌‌شود، ولی سال‌های بعد به دلیل نفوذ این قارچ و میکروب در لایه‌های مختلف ریه، بیماری‌هایی مثل برونشیت،‌ آمفیزم ریه و سرانجام آسم ایجاد می‌شود، این در حالی است که شخص هنگامی به بیماری خود پی می‌‌برد که متاسفانه چاره‌ای جز تحمل بیماری تا آخر عمر نخواهد داشت.

قلیان و زخم

در سیستم گوارشی و در بیمارانی که مبتلا به سوء هاضمه هستند می توان گفت مصرف دخانیات، به صورت استنشاقی یا طرق دیگر، در ایجاد زخم های گوارشی، تشدید برگشت اسید معده به مری و ایجاد سرطان های دستگاه گوارش موثر است .همچنین در بیمارانی که دچار زخم های سیستم گوارشی هستند، مصرف دخانیات بهبود زخم را به تاخیر می اندازد و پاسخ به درمان را کند می کند.

  • ولی قره چلو